Festiwal Open Source Art to miejsce, w którym człowiek synchronizuje się z nowoczesną technologią. Osią programu były eksperymentalne prezentacje audiowizualne - kto wie, może tak będą wyglądać koncerty przyszłości?
Człowiek udokumentował istnienie około miliona gatunków owadów. Według Wikipedii, na opisanie czeka jeszcze od 5 do 30 milionów gatunków tych zwierząt. Świat eksperymentalnej muzyki elektronicznej wydaje się równie tajemniczy i mało poznany jak świat owadów.
To entomologiczne porównanie wynika oczywiście stąd, że festiwal Open Source Art nazywany jest w skrócie przez organizatorów "OSĄ". Jego uczestnicy przez trzy dni mieli okazję przez trzy dni obcować we wnętrzach sopockiego PGS-u i gdańskiego Centrum św. Jana z elektroniczną muzyką i sztukami audiowizualnymi oraz warsztatami operującymi wokół czterech haseł tegorocznej edycji, czyli
Chłodu, Sterylności, Surowości i Źródła.Oczywiście hasła te interpretowane mogą być wielorako - zależnie od ludzkiej wyobraźni.
Ten tajemniczy i niemal nieskończenie wielki świat eksperymentów elektronicznych, to przecież właściwie świat ludzkiej wyobraźni, a samplery, syntezatory, oscylatory i projektory to tylko narzędzia, jakimi może się posługiwać artysta. Jak rozległy jest ten świat, można było doświadczyć obserwując metody, jakimi interpretowali ww. hasła poszczególni artyści.
Był więc chłód - i to dosłownie - bo Amerykanin
Eric Holm zaprezentował nagrania terenowe zarejestrowane na mroźnej wyspie oddalonej 300 km od bieguna północnego. Ale było i ciepło zawarte w żartobliwych, zadziwiających formach audiowizualnych stworzonych przez
Marcusa Fjellströma. Był też nawet upał przywieziony z przez Roberta Curgenvena prosto z australijskich pustyń. Była sterylność pojedynczych dźwięków samplowanego fortepianu odtwarzanych przez
WO, czyli Wojciecha Morawskiego. Ale był i elektrostatyczny brud w performansie
Vanessy Gageos.
Dźwięki, które płynęły z głośników były z jednej strony surowe i chropowate, ale przecież skrupulatnie przygotowane i "wypieczone" przez artystów. "Źródło" mogło oznaczać pewną pierwotność organicznych brzmień płynących jakby prosto z kabli (jak to poetycko ujął dyrektor festiwalu
Sylwester Gałuszka), ale z drugiej strony elektronika to świat dźwięków przetworzonych, wypreparowanych, zaczerpniętych ze źródeł, ale później od tych źródeł odciętych i przeniesionych do zupełnie innego świata. W przenośni i dosłownie, bo
Robert Curgenven przyleciał na OSĘ aż z Australii.
OSA to takie miejsce, gdzie człowiek opuszcza ciepłą i bezpieczną strefę komfortu, by wylądować w świecie... No właśnie - trudno w skrócie ten świat opisać, pewnie dlatego, ze każdy z artystów przywiózł ze sobą swój własny. Z pozoru niemal każe wystąpienie wyglądało podobnie: stół, na stole laptop, a za laptopem pochylony człowiek kręcący gałkami jakichś kontrolerów.
Ale laptop to tylko brama do wyobraźni, interface łączący ze światem artysty. Na OSie można było zanurzyć się w światach chłodu i melancholii (
Maps and Diagrams), mroku i niepokoju (Gaap Kvlt) czy medytacji i zadumy (WO).
Dwa najbardziej kompletne i wciągające światy zaprezentowali Emptyset i Marcus Fjellström.Ci pierwsi porwali publikę do tańca, zamieniając wnętrza PGS-u w klub techno przyszłości. Agresywne, głośne dźwięki zdawały się wyrywać trzewia z ciał słuchających, skomplikowane rytmy siały zamęt w umysłach.
Emptyset sprawdzili skuteczność systemu nagłośnieniowego, osiągając poziom tak wysoki, że niektórzy bali się o swój aparat słuchu.Marcus Fjellström, który wystąpił na zakończenie festiwalu pokazał zaś niezwykle skomplikowaną, opowieść audiowizualną, w której poziomem abstrakcji (i humoru)
dorównywał mistrzowi Stanisławowi Lemowi. Kompozytor z wykształcenia postanowił okrasić swoje partytury własnoręcznie wykonanymi niezwykłymi animacjami, perfekcyjnie zsynchronizowanymi z muzyką. Coś takiego trudno opowiedzieć - tego po prostu trzeba doświadczyć. Już dziś zachęcam więc do udziału w przyszłorocznej, piątej odsłonie OSy.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
