Aktorzy Teatru Wybrzeże: Magdalena Boć, Małgorzata Brajner oraz Magdalena Gorzelańczyk, pod opieką artystyczną Michała Kurkowskiego, przeczytają dramat Nino Haratischwili "Jesień poddanych".
Podobne wydarzenia
sobota, godz. 19:00
Gdańsk,
Gdańsk Miasto Literatury
Wstęp wolny
poniedziałek, godz. 19:00
Gdańsk,
Klub ŻAK
bilety 30 zł
ulgowy 20 zł
ulgowy 20 zł
Będzie to dwunasta odsłona projektu Teatr przy Stole/Stół przy Wybrzeżu, którego drugi sezon poświęcony jest dramaturgii europejskiej. O oprawę merytoryczną wydarzenia zadbają młodzi pasjonaci literatury - studenci filologii polskiej Uniwersytetu Gdańskiego. Prezentacje dramatu poprzedzi krótkie wprowadzenie do problematyki sztuki, a po czytaniu zapraszamy do udziału w dyskusji moderowanej przez studentów.
Kobieca perspektywa, kobiece bohaterki - to głównie definiuje pisarstwo Haratischwili. Odstępstwem od tej tendencji nie jest - głównymi i jedynymi postaciami sztuki pozostają trzy przedstawicielki płci żeńskiej: Rita - kucharka, Kaela - gosposia oraz Luci - pomocnica. Wszystkie kobiety pełnią funkcje służących w pewnej wytwornej rezydencji. Państwa domu jednak nie ma - służące zdają się nieustannie czekać na ich powrót. Życie bohaterek toczy się w kuchni. Rita, najstarsza służąca, codziennie troszczy się o to, by na ewentualne przybycie generała i jego żony świeże jedzenie było zawsze gotowe. Mięso staje się przedmiotem czynności wykonywanych przez kobiety, przedmiotem porównań oraz jednym wielkim równie mięsnym symbolem. Na tą mięsno-kobiecą fabułę dramatu już od pierwszej sceny nakłada się mocno wybrzmiewające słowo: uchodźca.
Kobieca perspektywa, kobiece bohaterki - to głównie definiuje pisarstwo Haratischwili. Odstępstwem od tej tendencji nie jest - głównymi i jedynymi postaciami sztuki pozostają trzy przedstawicielki płci żeńskiej: Rita - kucharka, Kaela - gosposia oraz Luci - pomocnica. Wszystkie kobiety pełnią funkcje służących w pewnej wytwornej rezydencji. Państwa domu jednak nie ma - służące zdają się nieustannie czekać na ich powrót. Życie bohaterek toczy się w kuchni. Rita, najstarsza służąca, codziennie troszczy się o to, by na ewentualne przybycie generała i jego żony świeże jedzenie było zawsze gotowe. Mięso staje się przedmiotem czynności wykonywanych przez kobiety, przedmiotem porównań oraz jednym wielkim równie mięsnym symbolem. Na tą mięsno-kobiecą fabułę dramatu już od pierwszej sceny nakłada się mocno wybrzmiewające słowo: uchodźca.
