Hospicjum im. SAC Ks. Eugeniusza Dutkiewicza SAC

Opieka nad Tatą

Serdecznie dziękuję za opiekę i pomoc w opiece nad moim Tatą. Pani doktor prowadząca to cudowna i empatyczna kobieta a panie pielęgniarki pomocne i zawsze służące radą! Tata był pod opieką hospicjum domowego i gdyby nie personel to nie dałabym rady ze wszystkim...

Dziękuję za Waszą obecność

Nasz synek, został przyjęty do hospicjum jak miał 1 miesiąc, pod opieką hospicjum, przebywał 4 lata, ze względu na poprawę stanu zdrowia, został wpisany,jego miejsce zajął inny chory chłopczyk, minęło 4 lata, a hospicjum nigdy o nas, nie zapomniało! ! Hospicjum im Dutkiewicza, to nie tylko opieka nad dzieckiem, ale również nad całą rodziną, dziękuję wam kochani, za wszystko, robicie ,kawał wielkiej roboty.

podziekowanie za opieke nad moim ojcem

tata był chory na nowotwor mózgu dzięki dobrej opiece w hospicjum nie cierpiał pomimo ze lezal nieświadomy nigdy nie miał odleżyn zawsze był zadbany serdecznie dziękujemy wszystkim pracownikom hospicjum jesteśmy im bardzo wdzięczni za taka opieke nad tata

maja - opinia

Chyba nie wiecie co piszecie bzdury jakies ...tak to jest jak sie niechce opiekowac mama .babcia i wypycha do hospicjm. Najlepiej zepchnac odpowiedzialnosc za pozostawienie matki czy ojca w placowce hospicyjnej Przypominam ze pobyt w hospicjum nie jest obowiazkowy jak sie Panstwu nie podoba zawsze mozna pacjenta zabrac. Nie wiecie ille wysilku. Empatii. zdrowia psych i fiz wymaga opieka nad pacjentem .

To bardzo potrzebne i DOBRE miejsce

Przeraża brak trzeźwego spojrzenia i uczciwej oceny miejsca, w którym pozostawiamy naszych terminalnie chorych. Nie mnie oceniać na ile i czy w dostatecznym stopniu rodzina chorego wywiązuje się ze swego obowiązku, czy tylko przerzuciła go na hospicjum i jeszcze ma pretensje.Nie jestem pracownikiem tej instytucji,ale wiem o czym piszę,spotykam chorych w domach i w hosp.A może zobaczyliby, piszący te miażdżące opinie, jak wygląda i na czym polega pielęgnacja chorego bez pomocy hospicjum, gdy lekarz I kontaktu zleca na ból jedynie ketonal(bo nie ma odpowiednich recept lub nie wie co ) a chory chodzi po ścianach i umiera w koszmarnych bólach.Do tego w domu trzeba samemu i wykąpać i ugotować i zmienić pampersa, albo za to wszystko płacić.A posądzanie hospicjum o przyspieszanie kogokolwiek śmierci jest zwykłą podłością (cyt"przyspieszanie procesu"). Tego nie usprawiedliwia nawet trauma spowodowana umieraniem bliskiej osoby. Zdaję sobie sprawę, ze trudno usłyszeć i przyjąć prawdę o stanie umierającego, ale trzeba się o to postarać - dla dobra chorego!A co do personelu medycznego, to cały jest z nas i taki jak my wszyscy - i dobrzy i słabi, mądrzy i nie, wrażliwi i nie..Empatii życzę MT-

Hospicjum dla dzieci

Moja opinia jest b. dobra. Mam dziecko w tym hospicjum od 6 lat więc chyba wiem co piszę

Nie polecam=z daleka od tego hospicjum

W tym hospicjum przebywa obecnie moja mama, na początku wydawało nam się naprawdę, ze trafiła pod dobrą i fachową opiekę i że naprawdę ma się tutaj na względzie dobro pacjenta i pomoc w przedłużeniu mu życia a nie skróceniu. Już po 2 dniach mama jest narkotyzowana morfiną, mimo że nie ma takiej potrzeby, ponieważ czuła się dobrze po samych lekach przeciwbólowych i tylko na noc podowano jej w szpitalu morfinę. Tutaj wprowadzono ją już po 2 dniach, czyli ja się pytam czy to jest godne odejście czy im chodzi tylko o przyspieszenie całego procesu...OMIJAJCIE TO HOSPICJUM OTRZEGAM!!!

Pielegniarki to leniwe babsztyle

..ktore ciagle siedza w swojej kanciapie i sie glupio smieja bez zastanowienia kto jest nieoopodal. To jednak jest miejsce gdzie ludzie dogorywaja wiec milo by bylo gdyby poza pora przewidziana na higiene jeszcze by zajrzaly i nakarmily albo napoily jesli ktos sam sobie nie poradzi a przede wszystkim zorganizowaly cos przeciwbolowego jesli ktos cierpi. Odechcialo mi sie wszystkiego, bo nie po to chodzimy pomagac samotnym i cierpiacym zeby sluzba (hehe) zdrowia otrzymujaca wynagrodzenie to wykorzystywala. Powinni tam przeprowadzic jakas cicha kontrole tak zeby te baby nie wiedzialy o tym i pokazaly prawdziwe oblicze znieczulicy i olewactwa.

Podejście lekarzy do pacjentów tragiczne

Zmuszeni sytuacją zdrowotną babci i koniecznością opieki lekarskiej przez 24h dobę przekazaliśmy ją w ręce jak nam się wydawało oddanych i serdecznych ludzi w hospicjum. Niestety pobyt babci tam odsłonił smutną rzeczywistość... Hospicjum czyste, dobrze wyposażone ALE: - lekarze traktują pacjentów obcesowo, nie interesują się ich stanem zdrowia, wizyty wykonywane "na odczepnego" - niektóre z pielęgniarek (podkreślam "NIEKTÓRE") zdecydowanie nie nadają się do opieki nad starszymi, schorowanymi i wymagającymi pełnej opieki pacjentami (szarpią, pokrzykują, wyrażają swoje niezadowolenie z konieczności np.przewiniecia pacjenta) - jedzenie zimne i niesmaczne. Największym skarbem tej placówki są WOLONTARIUSZE I WOLONTARIUSZKI. To osoby rzeczywiście zaangażowane w pomoc, ciepłe, serdeczne, uczynne, pełne empatii zarówno do pacjenta jak i rodziny. I oczywiście te z PIELEGNIAREK, które widać jeszcze nie straciły poczucia misji tej instytucji. Wolontariuszom i tym wspaniałym pielęgniarkom i salowym DZIĘKUJE za ich prace i serce. Niestety hospicjum samego w sobie nie polecam, bo gdzieś chyba zabrakło tam miejsca na realizacje jakże pięknie brzmiących obietnic z ich strony www.