Standardowo zabieg polega na usunięciu głowy trzustki, dwunastnicy, pozawątrobowych dróg żółciowych oraz fragmentu jelita cienkiego.

Wskazaniami do takiego zabiegu są nowotwory zlokalizowane w głowie trzustki, w przewodzie żółciowym lub dwunastnicy. W zależności od wariantu zabiegu – usuwana jest także część żołądka. Duży zakres zabiegu jest spowodowany wspólnym unaczynieniem wymienionych struktur oraz koniecznością usunięcia regionalnych węzłów chłonnych jako jeden z podstawowych wymogów operacji ze wskazań onkologicznych.

Po wycięciu wymienionych wyżej struktur, układ pokarmowy jest rekonstruowany w taki sposób, aby umożliwić przyjmowanie pokarmu drogą doustną oraz efektywne trawienie.

Czy po takim zabiegu wystąpi cukrzyca – zasadniczo nie. W przypadku małej rezerwy czynnościowej trzustki cukrzyca może się pojawić.

TAK. Po całkowitym usunięciu trzustki i rekonstrukcji układu pokarmowego pojawia się cukrzyca określana nazwą „typu trzeciego”. Ponadto brak trzustki powoduje niemożność trawienia niektórych składników pokarmowych. Z tych powodów po całkowitym usunięciu trzustki pacjenci zawsze przyjmują insulinę i kapsułki zawierające enzymy produkowane przez trzustkę.

Pacjenci w nowej sytuacji żywieniowej, po okresie adaptacji podejmują normalną aktywność fizyczną i społeczną. Cukrzyca wymusza zmianę zachowań żywieniowych podobną jak w przypadku chorych z cukrzycą typu drugiego (którzy stanowią 10% naszej populacji). Wielu pacjentów wraca do pracy zawodowej.

TAK , operacja w zakresie trzustki jest w tej chwili operacją wykonywaną standardowo. Trzustka jest jednym z narządów, który można usunąć częściowo lub w całości. Możliwość leczenia operacyjnego trzustki jest determinowana kondycją pacjenta i wystąpieniem nieprzewidywalnych zdarzeń po zabiegu – jest to sytuacja wspólna dla wszystkich dużych zabiegów chirurgicznych. Powodzenie dużych operacji zależy od kondycji organizmu, przygotowania do zabiegu, znieczulenia, czasu i przebiegu operacji. Powikłania zabiegu operacyjnego zdarzają się po wszystkich zabiegach operacyjnych a ich częstość jest proporcjonalna do rozległości zabiegu. Przygotowując pacjentów do operacji można zmniejszyć do minimum ryzyko powikłań, ale nie można go wyeliminować.

• Należy przekazać lekarzowi przygotowującemu pacjenta do zabiegu WSZYSTKIE informacje i dokumenty z danymi medycznymi mogącymi mieć znaczenie w czasie i po operacji. Dotyczy to dokumentacji i informacji związanej z chorobami narządów odległych od trzustki i nie związanych z przewodem pokarmowym. W szczególności istotne są informacje na temat układu krążenia i układu oddechowego, przyjmowane leki i przebyte zabiegi operacyjne.
• Przed zabiegiem należy omówić strategię znieczulenia i zabiegu z anestezjologiem i chirurgiem
• W przypadku zabiegów ze wskazań onkologicznych, ważne jest przygotowanie żywieniowe immunostymulujące. Zaleca się przyjmowanie 1 dawki preparatu (np IMPACT) do zbilansowanej diety.
• W przypadku niewydolności zewnątrzwydzielniczej trzustki lub cukrzycy, dietę należy dostosować do tych okoliczności. Może pojawić się konieczność suplementacji enzymów trzustkowych za pomocą przyjmowanych do każdego posiłku kapsułek zawierających enzymy trzustkowe  (np. KREON).
• Do czasu zabiegu należy dbać o kondycję w aspekcie żywieniowym oraz wypoczywać z adekwatną aktywnością fizyczną na świeżym powietrzu.
• Do czasu zabiegu należy chronić się i unikać infekcji (np. kontaktu z osobami wykazującymi objawy przeziębienia).

Wymienione wyżej preparaty są jedynie przykładami, mogą zostać wykorzystane preparaty o tym samym działaniu innych producentów.

Film _1

Film_2

Nano Knife lub ablacja za pomocą nieodwracalnej elektroporacji lub w skrócie IRE – to metoda miejscowego niszczenia tkanek za pomocą prądu elektrycznego o precyzyjnie dobranych parametrach.

Zastosowanie NanoKnife może przynieść korzyść jedynie wybranej grupie chorych. Zabieg nie jest panaceum na raka, jak niektórzy uważają, należy do jednej z wielu metod ablacji (niszczenia miejscowego) tkanek. Nadaje się do zastosowania w obrębie trzustki i wątroby oraz innych narządów miąższowych.

Zabieg jest możliwy do wykonania pod kontrolą tomografii komputerowej – elektrody są wówczas wprowadzane do guza przez skórę. Drugim wariantem zastosowania NanoKnife jest śródoperacyjnie pozycjonowanie elektrod pod kontrolą ultrasonografu.

Zabieg jest w stanie zniszczyć guz w narządach miąższowych, lecz metoda ta nie jest alternatywą dla leczenia chirurgicznego i może być stosowana jedynie w przypadku braku rozsiewu choroby nowotworowej.

NanoKnife nie niszczy wybiórczo nowotworu ani go fizycznie nie wycina – zabieg polega na zniszczeniu obszaru objętego polem działania elektrod. Dochodzi do śmierci komórek w tym obszarze bez zmiany wyglądu narządu.

Zabieg może być powtarzany, wykonywany jest w głębokim zwiotczeniu czyli w narkozie bez względu czy jest wykonywany metodą przezskórną czy śródoperacyjną.

W przypadku raka trzustki standardowym postępowaniem w stadium 1 – 3 jest leczenie operacyjne polegające na rozległym zabiegu resekcyjnym z adekwatnym usunięciem układu chłonnego.

W przypadku zaawansowania miejscowego raka trzustki lub rozsiewu choroby standardem jest leczenie systemowe zależne od sytuacji klinicznej pacjenta.

NanoKnife może być metodą ablacji miejscowej w leczeniu paliatywnym lub w celu uzyskania zmniejszenia stopnia zaawansowania miejscowego przed ewentualną rekwalifikacją do leczenia operacyjnego.

Guzy neuroendokrynne trzustki mogą być leczone za pomocą NanoKnife. Warunkiem takiego leczenia jest guz ograniczony do trzustki o rozmiarze umożliwiającym radykalną ablację (2 – 3 cm).

Inną alternatywą jest wywołanie zmniejszenia masy guza (cytoredukcji) za pomocą NanoKnife przed planowanym leczeniem uzupełniającym.

Podobnie jak w przypadku guzów neuroendokrynnych trzustki, w rzadkich przypadkach nowotworów przerzutowych do trzustki możliwe jest rozważenie ablacji zamiast rozległej resekcji. Taka sytuacja może dotyczyć na przykład przerzutów raka jasnokomórkowego nerki do trzustki.