Wydarzenie w ramach
Dwukrotnie nominowany do nagrody Grammy, muzyk jazzowy Dave Douglas jest chyba najbardziej płodnym i oryginalnym trębaczem / kompozytorem swojego pokolenia. Mieszkający od połowy lat 80. w Nowym Jorku, Douglas wciąż zyskuje liczne tytuły artysty roku w Stanach i za granicą jako trębacz, kompozytor i jazzman nadawane przez takie organizacje jak New York Jazz Awards, Down Beat, Jazz Times, Jazziz i włoską Jazz Critics' Society.
Zdjęcia
Podobne wydarzenia
sobota, godz. 18:00
Sopot,
Sofitel Grand Sopot
W Żaku zaprezentuje materiał ze swojej ostatniej płyty Time Travel.
"Time Travel" to kontynuacja Be Still z 2012 roku - pozytywnie przyjętego przez krytyków debiutu nowego kwintetu Dave'a Douglasa. Od czasu założenia Greenleaf Records w 2005 roku, do spółki z Michaelem Friedmanem jako managerem, Douglas wydał pod swoim znakiem kolekcję dość eklektycznych projektów. Niewiele było takim zaskoczeniem jak dwa ostatnie, z udziałem piosenkarki folkowej Aoife O'Donovan. Zadedykowany matce, elegijny album obejmuje kontemplacje, z konieczności przyswajane przez fanów żywiołowego post-bopu Douglasa jako, że amerykański styl wokalu O'Donovan całkowicie zdominował sesje, zostawiając muzykom rolę drugich skrzypiec. Bez wsparcia wokalu, kwintet rozwija się powoli. Wszechstronny perkusista Rudy Roystone i świetnie się zapowiadająca Linda Oh na kontrabasie bez zgrzytów zgrywają się ze wschodzącą gwiazdą pianina Mattem Mitchellem; ognista gra trójki jest dynamicznym wsparciem odważnych, pierwszoplanowych dialogów Douglasa i saksofonisty tenorowego Jona Irabagona, okrzykniętego cudownym dzieckiem. W porównaniu z poprzednimi muzykami Douglasa (w tym saksofonistą Donnym McCaslinem i Chrisem Potterem) niepowstrzymana wirtuozeria Irabagona jest idealnym uzupełnieniem wahających się nastrojów lidera-weterana.
SKŁAD:
» Dave Douglas | trumpet
» Jon Irabagon | saxophone
» Luis Perdomo | piano
» Linda Oh | bass
» Rudy Royston | drums
Dave Douglas - mieszkający od połowy lat 80. w Nowym Jorku, Douglas wciąż zyskuje liczne tytuły artysty roku w Stanach i za granicą jako trębacz, kompozytor i jazzman nadawane przez takie organizacje jak New York Jazz Awards, Down Beat, Jazz Times, Jazziz i włoską Jazz Critics' Society. Jego kariera złożona z nagrań solowych, rozpoczęta w 1993 roku płytą Parallel Worlds, wydaną w Soul Note, jak dotąd zamyka się na liczbie dwudziestu ośmiu albumów. W 2005 roku, po siedmiu uznanych przez krytykę płytach dla Bluebird/RCA, Douglas założył własną wytwórnię - Greenleaf Music. W tym samym roku został uhonorowany członkostwem w Guggenheim Fellowship. W Greenleaf Douglas wydawał płyty swojego kwintetu, sekstetu elektronicznego Keystone i zespołu kameralnego Nomad.
Obecnie Douglas jest dyrektorem artystycznym Workshop in Jazz and Creative Music w Banff Center oraz współzałożycielem i dyrektorem festiwalu New Trumpet Music. Oprócz prowadzenia własnych zespołów Douglas nieustannie współpracuje jako członek John Zorn's Masada oraz z takimi artystami jak: Anthony Braxton, Don Byron, Joe Lovano, Miguel Zenon, Uri Caine, Bill Frisell, Cibo Matto, Mark Dresser, Han Bennink i Misha Mengelberg. Jako kompozytor był zatrudniany przez Trisha Brown Dance Company, Birmingham Contemporary Music Group, Norddeutscher Rundfunk, Essen Philharmonie, Library of Congress i Uniwersytet Stanford. Do jego ostatnich prac wielkoformatowych należą: Blue Latitudes, na orkiestrę kameralną i trzech improwizatorów oraz Delighted States, na big band i solistów.
Jon Irabagon - zwycięzca Thelonious Monk International Saxophone Competition z 2008 roku, występował wielokrotnie jako akompaniator i lider we wciąż rosnącej liczbie projektów, zaczynając od dość tradycyjnych po te najbardziej poszukujące. Uczył się u boku tak uznanych artystów jak: Dave Liebman, Wynton Marsalis, Dick Oatts, Jason Moran i Victor Goines a ponadto występował i nagrywał ze sławami światowej sceny: Billy Joel, Wynton Marsalis, Bright Eyes, Tom Harrell, Tommy Iago, Joe Lovano, Dave Liebman, Deborah Gibson, John Abercrombie, Frank Wess, Wycliff Gordon, Renee Fleming, Kenny Washington, Lou Reed, Jenny Lewis, Ron Sexsmith i Ken Vandermark. Regularnie występuje w najgorętszych klubach Nowego Jorku: Birdland, the Jazz Standard, 55 Bar, the Jazz Gallery, Zebulon, Barbes, Sweet Rhythm i Dizzy's Club Coca Cola.
Jego koncepcja włączania improwizacji i kompozycji w celu uzyskania muzycznej całości jest widoczna w szerokim spektrum jego wczesnej twórczości: w kwintecie Outright! (Innova), we wciąż powracającym projekcie I Don't Hear Nothin' But the Blues (Loyal Label) z perkusistą Mikiem Pridem, w coverach utworów z lat 80., w Sonny Rollins Tribute Trio, w jasno zdeklarowanej grupie modern jazzu Confluence (For the Artist Records), którą prowadzi wspólnie z kolegami z Manhattan School of Music, w swobodnie improwizującym kwartecie RIDD (Clean Feed) oraz grając od lat z samo destrukcyjną bebopową, cybernetyczną grupą terrorystów Mostly Other People do the Killing (Hot Cup). Jon podpisał także kontrakt z Concord Records i na jesieni 2009 roku wydał CD z kompozycjami własnymi i standardami.
Luis Perdomo - dorastał w domu wypełnionym muzyką. Urodzony w Caracas, w Wenezueli w 1971 roku Luis był wystawiony przez swojego ojca, melomana i zbieracza płyt, na działanie niemalże każdego stylu muzycznego. Obok salsy, Latino, R&B i muzyki klasycznej Perdomo słuchał gwiazd jazzu jak Bud Powell i Oscar Peterson, którzy zostali dla niego pierwszą i najważniejszą muzyczna inspiracją. Katalizatorem dalszych zdarzeń było pełne stypendium w prestiżowej Manhattan School of Music, a potem nauka w Queens College u legendarnego Sir Rolanda Hanna. Był to prawdopodobnie jeden z punktów zwrotnych w jego artystycznym rozwoju. Studiując na Queens College u Sir Rolanda Hanna uświadomiłem sobie jak mało wiem zarówno o pianistyce jak i muzyce w ogóle. Zmusił mnie do rozpoczęcia od nowa, do rewaluacji mojej muzycznej percepcji i jazzu, i historii muzyki. Zacząłem patrzeć na jazz i muzykę klasyczną w nowy, głębszy sposób a moja gra rozwijała się stosownie do tego.
Na liście artystów z którymi nagrywał lub koncertował znajdują się: Ravi Coltrane, John Patitucci, Ray Barretto, Brian Lynch, Miguel Zenon, Dave Samuels and the Caribbean Jazz Project, Butch Morris, Ben Wolfe, Jane Bunnett, Ralph Irizarry & Timbalaye, Jerry Gonzalez and the Fort Apache Band, Alice Coltrane oraz Yosvany Terry. Lista ta jest imponująca zarówno pod względem wielkości gwiazd jak i różnorodności stylów w jakich grają. Jako długoletni członek zespołów prowadzonych przez Miguela Zenón i Raviego Coltrane Luis wyrobił sobie markę jako muzyk, kompozytor i aranżer. Można go usłyszeć na płytach nominowanych do Grammy: Blending Times Coltrane'a i Esta Plena Miguela Zenon. Jako lider, Luis wydał pięć bardzo cenionych płyt: wydane prze z RKM Music Raviego Coltrane'a Focus Point (2005), Awareness (2006), uznaną Universal Mind z udziałem Drew Gress i Jacka Dejohnette (2012) oraz Pathways z 2008 roku i The Infancia Project z 2012, obie nagrane w Criss Cross Jazz.
Najnowszy projekt Luisa - Links, będzie dostępny 21 maja 2013 roku, nakładem Criss Cross Jazz. Ta wysokogatunkowa mieszanka zawiera grę Luisa i jego trzech mistrzów: perkusisty Rodney'a Green, kontrabasisty Dwayna Burno i saksofonisty Miguela Zenona, z którymi łączy go wieloletnia muzyczna współpraca.
Linda Oh - urodzona w Malezji, wychowana w zachodniej Australii, obecnie mieszkanka Nowego Jorku, Linda Oh jest niezwykle aktywną kontrabasistką, kompozytorem i pedagogiem. Linda występowała między innymi z: Kenny Barronem, Steve Wilsonem, Slide Hamptonem, TS Monkiem i Charles Tolliverem. Zdobyła wiele nagród, w tym ASCAP Young Jazz Composer's Award w 2008, drugie miejsce w BASS2010 Competition, wyróżnienie na Thelonious Monk Bass Competition w 2009 roku oraz w 2010 Bell Award for Young Australian Artist of the Year. W 2010 roku została także nominowana Best Up and Coming Artist przez Jazz Journalist's Association oraz numerem 8 Rising Bassist w sondażu krytyków Downbeat.
Jej debiutancki album Entry nagrany wraz z perkusistą Obedem Calvaire i Ambrose Akinmusire na trąbce, zdobył uwagę krytyków. Linda pracowała także w kwartecie z gośćmi specjalnymi, nad płytą która miała być wydana w końcu 2011 roku. Linda komponuje zarówno dla małych jak i większych grup oraz muzykę filmową. Jest zaangażowana w projekt łączący zespół jazzowy i kwartet smyczkowy z udziałem Steve'a Wilsona i Sirius String Quartet.
Rudy Royston - studiował klasyczną perkusję na Uniwersytecie w Denver. W 2006 roku przeprowadził się do New Jersey, żeby ukończyć studia muzyczne na Rutgers University, zgłębiając perkusję jazzową pod okiem Victora Lewisa. Po przeprowadzce zaczął regularnie grać z Billem Friselli w kwartetach i triach. Szybko zaaklimatyzował się na nowojorskiej scenie jazzowej występując z takimi muzykami jak: Javon Jackson, Les McCann, JD Allen, Sean Jones, Dr. Lonnie Smith, Jennifer Holiday, Ralph Bowen, Bruce Barth, Don Byron, Jason Moran i Jenny Scheinmenn. Jako miłośnik wszystkich stylów muzycznych rozwija swoje horyzonty i zyskuje coraz większą rozpoznawalność w świecie jazzu.
jazz - koncerty w Trójmieście
"Time Travel" to kontynuacja Be Still z 2012 roku - pozytywnie przyjętego przez krytyków debiutu nowego kwintetu Dave'a Douglasa. Od czasu założenia Greenleaf Records w 2005 roku, do spółki z Michaelem Friedmanem jako managerem, Douglas wydał pod swoim znakiem kolekcję dość eklektycznych projektów. Niewiele było takim zaskoczeniem jak dwa ostatnie, z udziałem piosenkarki folkowej Aoife O'Donovan. Zadedykowany matce, elegijny album obejmuje kontemplacje, z konieczności przyswajane przez fanów żywiołowego post-bopu Douglasa jako, że amerykański styl wokalu O'Donovan całkowicie zdominował sesje, zostawiając muzykom rolę drugich skrzypiec. Bez wsparcia wokalu, kwintet rozwija się powoli. Wszechstronny perkusista Rudy Roystone i świetnie się zapowiadająca Linda Oh na kontrabasie bez zgrzytów zgrywają się ze wschodzącą gwiazdą pianina Mattem Mitchellem; ognista gra trójki jest dynamicznym wsparciem odważnych, pierwszoplanowych dialogów Douglasa i saksofonisty tenorowego Jona Irabagona, okrzykniętego cudownym dzieckiem. W porównaniu z poprzednimi muzykami Douglasa (w tym saksofonistą Donnym McCaslinem i Chrisem Potterem) niepowstrzymana wirtuozeria Irabagona jest idealnym uzupełnieniem wahających się nastrojów lidera-weterana.
SKŁAD:
» Dave Douglas | trumpet
» Jon Irabagon | saxophone
» Luis Perdomo | piano
» Linda Oh | bass
» Rudy Royston | drums
Dave Douglas - mieszkający od połowy lat 80. w Nowym Jorku, Douglas wciąż zyskuje liczne tytuły artysty roku w Stanach i za granicą jako trębacz, kompozytor i jazzman nadawane przez takie organizacje jak New York Jazz Awards, Down Beat, Jazz Times, Jazziz i włoską Jazz Critics' Society. Jego kariera złożona z nagrań solowych, rozpoczęta w 1993 roku płytą Parallel Worlds, wydaną w Soul Note, jak dotąd zamyka się na liczbie dwudziestu ośmiu albumów. W 2005 roku, po siedmiu uznanych przez krytykę płytach dla Bluebird/RCA, Douglas założył własną wytwórnię - Greenleaf Music. W tym samym roku został uhonorowany członkostwem w Guggenheim Fellowship. W Greenleaf Douglas wydawał płyty swojego kwintetu, sekstetu elektronicznego Keystone i zespołu kameralnego Nomad.
Obecnie Douglas jest dyrektorem artystycznym Workshop in Jazz and Creative Music w Banff Center oraz współzałożycielem i dyrektorem festiwalu New Trumpet Music. Oprócz prowadzenia własnych zespołów Douglas nieustannie współpracuje jako członek John Zorn's Masada oraz z takimi artystami jak: Anthony Braxton, Don Byron, Joe Lovano, Miguel Zenon, Uri Caine, Bill Frisell, Cibo Matto, Mark Dresser, Han Bennink i Misha Mengelberg. Jako kompozytor był zatrudniany przez Trisha Brown Dance Company, Birmingham Contemporary Music Group, Norddeutscher Rundfunk, Essen Philharmonie, Library of Congress i Uniwersytet Stanford. Do jego ostatnich prac wielkoformatowych należą: Blue Latitudes, na orkiestrę kameralną i trzech improwizatorów oraz Delighted States, na big band i solistów.
Jon Irabagon - zwycięzca Thelonious Monk International Saxophone Competition z 2008 roku, występował wielokrotnie jako akompaniator i lider we wciąż rosnącej liczbie projektów, zaczynając od dość tradycyjnych po te najbardziej poszukujące. Uczył się u boku tak uznanych artystów jak: Dave Liebman, Wynton Marsalis, Dick Oatts, Jason Moran i Victor Goines a ponadto występował i nagrywał ze sławami światowej sceny: Billy Joel, Wynton Marsalis, Bright Eyes, Tom Harrell, Tommy Iago, Joe Lovano, Dave Liebman, Deborah Gibson, John Abercrombie, Frank Wess, Wycliff Gordon, Renee Fleming, Kenny Washington, Lou Reed, Jenny Lewis, Ron Sexsmith i Ken Vandermark. Regularnie występuje w najgorętszych klubach Nowego Jorku: Birdland, the Jazz Standard, 55 Bar, the Jazz Gallery, Zebulon, Barbes, Sweet Rhythm i Dizzy's Club Coca Cola.
Jego koncepcja włączania improwizacji i kompozycji w celu uzyskania muzycznej całości jest widoczna w szerokim spektrum jego wczesnej twórczości: w kwintecie Outright! (Innova), we wciąż powracającym projekcie I Don't Hear Nothin' But the Blues (Loyal Label) z perkusistą Mikiem Pridem, w coverach utworów z lat 80., w Sonny Rollins Tribute Trio, w jasno zdeklarowanej grupie modern jazzu Confluence (For the Artist Records), którą prowadzi wspólnie z kolegami z Manhattan School of Music, w swobodnie improwizującym kwartecie RIDD (Clean Feed) oraz grając od lat z samo destrukcyjną bebopową, cybernetyczną grupą terrorystów Mostly Other People do the Killing (Hot Cup). Jon podpisał także kontrakt z Concord Records i na jesieni 2009 roku wydał CD z kompozycjami własnymi i standardami.
Luis Perdomo - dorastał w domu wypełnionym muzyką. Urodzony w Caracas, w Wenezueli w 1971 roku Luis był wystawiony przez swojego ojca, melomana i zbieracza płyt, na działanie niemalże każdego stylu muzycznego. Obok salsy, Latino, R&B i muzyki klasycznej Perdomo słuchał gwiazd jazzu jak Bud Powell i Oscar Peterson, którzy zostali dla niego pierwszą i najważniejszą muzyczna inspiracją. Katalizatorem dalszych zdarzeń było pełne stypendium w prestiżowej Manhattan School of Music, a potem nauka w Queens College u legendarnego Sir Rolanda Hanna. Był to prawdopodobnie jeden z punktów zwrotnych w jego artystycznym rozwoju. Studiując na Queens College u Sir Rolanda Hanna uświadomiłem sobie jak mało wiem zarówno o pianistyce jak i muzyce w ogóle. Zmusił mnie do rozpoczęcia od nowa, do rewaluacji mojej muzycznej percepcji i jazzu, i historii muzyki. Zacząłem patrzeć na jazz i muzykę klasyczną w nowy, głębszy sposób a moja gra rozwijała się stosownie do tego.
Na liście artystów z którymi nagrywał lub koncertował znajdują się: Ravi Coltrane, John Patitucci, Ray Barretto, Brian Lynch, Miguel Zenon, Dave Samuels and the Caribbean Jazz Project, Butch Morris, Ben Wolfe, Jane Bunnett, Ralph Irizarry & Timbalaye, Jerry Gonzalez and the Fort Apache Band, Alice Coltrane oraz Yosvany Terry. Lista ta jest imponująca zarówno pod względem wielkości gwiazd jak i różnorodności stylów w jakich grają. Jako długoletni członek zespołów prowadzonych przez Miguela Zenón i Raviego Coltrane Luis wyrobił sobie markę jako muzyk, kompozytor i aranżer. Można go usłyszeć na płytach nominowanych do Grammy: Blending Times Coltrane'a i Esta Plena Miguela Zenon. Jako lider, Luis wydał pięć bardzo cenionych płyt: wydane prze z RKM Music Raviego Coltrane'a Focus Point (2005), Awareness (2006), uznaną Universal Mind z udziałem Drew Gress i Jacka Dejohnette (2012) oraz Pathways z 2008 roku i The Infancia Project z 2012, obie nagrane w Criss Cross Jazz.
Najnowszy projekt Luisa - Links, będzie dostępny 21 maja 2013 roku, nakładem Criss Cross Jazz. Ta wysokogatunkowa mieszanka zawiera grę Luisa i jego trzech mistrzów: perkusisty Rodney'a Green, kontrabasisty Dwayna Burno i saksofonisty Miguela Zenona, z którymi łączy go wieloletnia muzyczna współpraca.
Linda Oh - urodzona w Malezji, wychowana w zachodniej Australii, obecnie mieszkanka Nowego Jorku, Linda Oh jest niezwykle aktywną kontrabasistką, kompozytorem i pedagogiem. Linda występowała między innymi z: Kenny Barronem, Steve Wilsonem, Slide Hamptonem, TS Monkiem i Charles Tolliverem. Zdobyła wiele nagród, w tym ASCAP Young Jazz Composer's Award w 2008, drugie miejsce w BASS2010 Competition, wyróżnienie na Thelonious Monk Bass Competition w 2009 roku oraz w 2010 Bell Award for Young Australian Artist of the Year. W 2010 roku została także nominowana Best Up and Coming Artist przez Jazz Journalist's Association oraz numerem 8 Rising Bassist w sondażu krytyków Downbeat.
Jej debiutancki album Entry nagrany wraz z perkusistą Obedem Calvaire i Ambrose Akinmusire na trąbce, zdobył uwagę krytyków. Linda pracowała także w kwartecie z gośćmi specjalnymi, nad płytą która miała być wydana w końcu 2011 roku. Linda komponuje zarówno dla małych jak i większych grup oraz muzykę filmową. Jest zaangażowana w projekt łączący zespół jazzowy i kwartet smyczkowy z udziałem Steve'a Wilsona i Sirius String Quartet.
Rudy Royston - studiował klasyczną perkusję na Uniwersytecie w Denver. W 2006 roku przeprowadził się do New Jersey, żeby ukończyć studia muzyczne na Rutgers University, zgłębiając perkusję jazzową pod okiem Victora Lewisa. Po przeprowadzce zaczął regularnie grać z Billem Friselli w kwartetach i triach. Szybko zaaklimatyzował się na nowojorskiej scenie jazzowej występując z takimi muzykami jak: Javon Jackson, Les McCann, JD Allen, Sean Jones, Dr. Lonnie Smith, Jennifer Holiday, Ralph Bowen, Bruce Barth, Don Byron, Jason Moran i Jenny Scheinmenn. Jako miłośnik wszystkich stylów muzycznych rozwija swoje horyzonty i zyskuje coraz większą rozpoznawalność w świecie jazzu.