27 marca obchodzimy Międzynarodowy Dzień Teatru. To święto wszystkich ludzi teatru - twórców, realizatorów i wykonawców, ale również tych, bez których teatr nie mógłby istnieć - widzów. W tym roku, tak jak i w poprzednim, nie jest nam dane uczcić tego dnia odwiedzając teatr. Można jednak świętować w domu - oglądając spektakle online i wspominając teatralne doświadczenia. W subiektywnym zestawieniu Magdy Mielke przypominamy najważniejsze przedsięwzięcia, które ożywiły trójmiejski krajobraz teatralny w ciągu ostatniej dekady.
tak, bardzo chętnie - można nadrobić tytuły z całego kraju, a nawet świata14%
tak, ale sporadycznie - oglądam tylko te tytuły, które od dawna chciałe(a)m zobaczyć22%
nie, ale chętnie to nadrobię9%
nie, nagranie spektaklu nie zastąpi wizyty w teatrze55%
Międzynarodowy Dzień Teatru został ustanowiony w czerwcu 1961 r., na pamiątkę otwarcia Teatru Narodów w Paryżu, które miało miejsce 27 marca 1957 r. Ustanowienie Dnia Teatru zaproponował Arvi Kivimaa, prezydent Fińskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego podczas 9. światowego kongresu Międzynarodowego Instytutu Teatralnego w Helsinkach. Odtąd Dzień Teatru jest obchodzony w ponad stu państwach na całym świecie.
Co roku sekretariat Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI) zamawia u wybitnego człowieka teatru okazjonalne orędzie. Pierwsze w 1962 r. napisał pisarz Jean Cocteau. W tym roku autorką międzynarodowego przesłania jest brytyjska aktorka teatralna, telewizyjna i filmowa Hellen Mirren.
- To jest wyjątkowo trudny czas dla żywego teatru i wielu artystów, technicznych, teatralnych rzemieślników i rzemieślniczek. Ich wspólna profesja z założenia utkana jest z delikatnej tkanki. Być może właśnie ta od dawna utrwalona kruchość pozwala im teraz przetrwać tę pandemię przytomnie i z odwagą - czytamy w orędziu Helen Mirren. Przypomnijmy sobie, czym żyło teatralne Trójmiasto w ciągu ostatniej dekady.
2011: rewolucja w Teatrze Miejskim
We wrześniu 2011 r., gdy Krzysztof Babickiobejmował funkcję dyrektora artystycznego, Teatr Miejski w Gdyni borykał się z licznymi problemami m.in. konfliktami w zespole i mizerną frekwencją. Wprowadzony nowy model zarządzania - rozdzielenie funkcji dyrektora artystycznego i naczelnego oraz duże zmiany w zespole aktorskim - zakończenie współpracy z czworgiem aktorów i zasilenie zespołu przez siedmioro nowych m.in. Szymona Sędrowskiego i Monikę Babicką z Teatru im. Osterwy w Lublinie, Dariusza Szymaniaka z Teatru Wybrzeże czy Macieja Wiznera z Teatru Śląskiego w Katowicach spowodowały, że gdyńska scena wyszła na prostą. Znacznie zwiększyła się liczba premier, a dzięki połączeniu pozycji ambitnych z lżejszym repertuarem udało się zainteresować widzów z różnych środowisk i wyprowadzić teatr z frekwencyjnej zapaści.
Wśród pierwszych spektakli zrealizowanych przez Krzysztofa Babickiego w Teatrze Miejskim w Gdyni było "Idąc rakiem" Güntera Grassa, wystawiane na Darze Pomorza.
2012: Romuald Wicza-Pokojski dyrektorem Teatru Miniatura
Zmiana na stanowisku dyrektora Teatru Miniatura wiązała się z wielkimi nadziejami na dogonienie ogólnopolskiej czołówki teatrów lalkowych. Choć droga Romualda Wiczy-Pokojskiego jako dyrektora tej gdańskiej sceny była stosunkowo długa i kręta, sprawiła, że marginalizowany dotąd teatr dla dzieci, zaczął być miejscem, do którego warto zaglądać. Zaczęto grać więcej - w samym tylko 2012 r. wystawiono pięć nowych spektakli (m.in. "Afrykańska przygoda", "Tajemnica diamentów" i "Baltic. Pies na krze"), z których większość uznano za bardzo udane - i dla szerszej wiekowo grupy widzów, przez co niemal od kołyski wychowywani są przyszli widzowie tego teatru. Konsekwentne prowadzenie teatru dla młodego widza, stwarzanie aktorom okazji do podejmowania nowych działań, odświeżenie repertuaru o współczesną literaturę, a także nowatorskie spojrzenie na klasykę i umiejętne jej łączenie z lokalnymi tematami zaowocowały wieloma ciekawymi, docenianymi w kraju i za granicą spektaklami, takimi jak: "Krzyżacy", "Remus" czy "Brzydkie kaczątko". Dzięki temu do Miniatury zaczęli zaglądać także najtrudniejsi dla teatru widzowie - młodzież licealna i ostatnich klas szkoły podstawowej.
- Miniatura jest teraz teatrem obecnym na mapie teatralnej kraju i to nie tylko wśród teatrów lalkowych czy teatrów dla dzieci i młodzieży. Nasze spektakle interesują krytykę ogólnopolską, jesteśmy nagradzani w kraju i za granicą. Utrzymujemy frekwencję na poziomie ponad 70 proc., grając bardzo różnorodne i niekiedy trudne dla publiczności przedstawienia. Udaje nam się grać około 335 spektakli w ciągu roku, ze średnią 35 wydarzeń w miesiącu. Dorobiliśmy się sprawdzonego, bardzo nas wspierającego otoczenia. W jakiejś części udało się też wyremontować budynek teatru - mówił Romuald Wicza-Pokojski, ustępując ze stanowiska dyrektora Miejskiego Teatru Miniatura w rozmowie podsumowującej jego pracę w tym teatrze.
2013: Teatr Muzyczny w Gdyni największym teatrem muzycznym w kraju
Choć 2013 r. nie obfitował w wybitne i przełomowe zdarzenia dla trójmiejskiej kultury, oczy wszystkich mieszkańców, a zwłaszcza gdynian, skierowane były w kierunku Teatru Muzycznego. We wrześniu zakończono trwającą od 2010 r. rozbudowę teatru, która obejmowała m.in. powstanie Nowej Sceny z 300 miejscami na widowni, z osobnym wejściem i foyer, powiększenie widowni Dużej Sceny z 693 do 1070 miejsc i powiększenie głównego foyer. Teatr zyskał najnowocześniejsze wyposażenie: elektroakustyczne, zaawansowane zestawy oświetlenia i technologii teatralnej. Powierzchnia użytkowa zwiększyła się z 14 tys. m kw. do prawie 19 tys. m kw., sprawiając, że gdyńska scena należy do największych obiektów teatralnych w Polsce. Obawy o to, czy teatrowi uda się każdego wieczora zapełnić tak wielką widownię szybko zostały rozwiane. Spektakle Muzycznego grane są przy kompletach widzów, a nowe tytuły wyprzedawane z dużym wyprzedzeniem. Pierwszym wydarzeniem, które odbyło się w rozbudowanym Teatrze Muzycznym była premiera musicalu "Chłopi".
W 2013 r. ukończono ostatni etap rozbudowy teatru. Odtąd Teatr Muzyczny w Gdyni może pomieścić w trzech salach 1500 osób.
2014: otwarcie Teatru Szekspirowskiego
Na to wydarzenie czekaliśmy wiele lat. Śp. prof. Jerzy Limon (dyrektor GTS zmarł 3 marca po przegranej walce z koronawirusem) dopiął swego i 19 września 2014 r. uroczyście otwarto Gdański Teatr Szekspirowski, budowany w całości od fundamentów jedyny w Polsce teatr szekspirowski. Nowoczesny, wielofunkcyjny gmach, inspirowany dawnym teatrem elżbietańskim z jedynym tego typu na świecie otwieranym dachem zaprojektował włoski architekt Renato Rizzi. Dach Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego stanowi ewenement na skalę światową. To duże osiągnięcie inżynieryjne, ale też rozwiązanie artystyczne, które umożliwia grę pod gołym niebem.
Największą, flagową imprezą Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego jest Festiwal Szekspirowski, organizowany od 1993 r. W repertuarze własnych, granych głównie latem spektakli, teatr posiada trzy tytuły: "Wesołe kumoszki z Windsoru" w wykonaniu aktorów gdańskiego Teatru Wybrzeże, "Kiss Me, Kate!" z 2016 r., współprodukowane z Teatrem Muzycznym w Gdyni oraz "Zakochany Szekspir" z 2017 r. ponownie współprodukowany z Teatrem Wybrzeże. Teatr zasłynął z cyklicznego realizowania ambitnego programu tygodni narodowych (m.in. Wielkiej Brytanii, Rumunii, Niemiec, Ukrainy, Izraela, Chin i Białorusi), w których odkrywa i przybliża mieszkańcom Trójmiasta teatry i kultury państw europejskich, a także prezentowania repertuaru teatrów z całej Polski. GTS stał się miejscem nie tylko do organizowania teatralnych przedsięwzięć, ale także różnych, niezwiązanych z teatrem imprez, przede wszystkim licznych koncertów muzycznych.
Tak wyglądało otwarcie Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego (2014 r.):
Po dwóch latach spędzonych na Górze Gradowej, Placu Zebrań Ludowych i terenie Centrum Hewelianum, podjęto decyzję, aby jedna z wizytówek trójmiejskiej kultury - Festiwal Teatrów Plenerowych i Ulicznych FETA - powrócił do poprzedniej lokalizacji. Po przeprowadzce na Górę Gradową impreza straciła swój niepowtarzalny klimat i przyciągała znacznie mniej chętnych. Pomimo malowniczych zakątków nie do końca udało się stworzyć naturalną scenerię dla spektakli. Powrót na Bastiony, Stare Przedmieście i zrewitalizowane tereny Dolnego Miasta oznaczał powrót wielkiego święta teatru ulicznego - FETA odzyskała dawny blask.
Relacja z wieczornego pokazu 22. edycji Festiwalu FETA:
2016: otwarcie Teatru Boto
Otwarty w marcu 2016 r. Teatr Boto niemal od razu wpisał się w sopocki krajobraz kulturalny, poszerzając jego ofertę artystyczną. Nowa przestrzeń sztuki została stworzona dzięki zapałowi i środkom własnym twórców teatralnych: Tomasza Webera, Adama Nalepy i Sylwii Góry-Weber, przy wsparciu i przychylności władz Sopotu. Artyści ci dokonali generalnego remontu dwupoziomowego budynku, który wcześniej pełnił funkcję mieszkalną. Na powierzchni ponad 130 m kw. urządzono dwie przestrzenie: barotekę z przestrzenią galeryjną oraz dobrze wygłuszoną salę teatralno-koncertową z widownią mogącą pomieścić ok. 80 osób.
To tu produkowane są spektakle Fundacji Teatru Boto - odważne, współczesne produkcje, szukające porozumienia z widzem. Boto daje schronienie projektom, które często nie mogą ujrzeć światła dziennego w dużych instytucjach kultury. To tu realizowany jest Festiwal Sopot Non-Fiction, przegląd teatru dokumentalnego i Sopockie Konsekwencje Teatralne - przegląd najciekawszych przedstawień małej formy z całej Polski. Do czasu pandemii, Boto stanowiło pewny adres dla wszystkich melomanów, chcących na żywo posłuchać bluesa czy jazzu. Poza koncertami i spektaklami, odbywają się tu imprezy towarzyszące takim festiwalom jak: Dwa Teatry czy Literacki Sopot.
2017: "Wiedźmin" na ustach wszystkich
O "Wiedźminie" Teatru Muzycznego w Gdyni mówiło się na długo przed tym, zanim powstał. I to nie tylko w gronie osób, które na co dzień interesują się teatrem. Wszystko przez to, że to pierwszy musical na podstawie bestsellerowej powieści Andrzeja Sapkowskiego, ba! - pierwsze przedstawienie teatralne w ogóle wykorzystujące tę kultową postać fantasy. Bilety na kilkadziesiąt pierwszych spektakli rozeszły się już kilka tygodni przed premierą. Musical wyreżyserowany przez Wojciecha Kościelniaka, odpowiadającego wcześniej za "Lalkę" i "Chłopów", spełnił pokładane w nim nadzieje. Przemyślany, dobrze skonstruowany i wykorzystujący technologiczne możliwości musical poświęcony przygodom Geralta z Rivii trafił zarówno do serc zagorzałych czytelników prozy Andrzeja Sapkowskiego, jak i wielkich fanów musicali.
Nowa siedziba Gdyńskiego Centrum Kultury została otwarta w sierpniu 2018 r. w dawnym Domu Marynarza Szwedzkiego. Lokalizacja ta stała się wielkim atutem instytucji i sprawiła, że miejsce chętniej i częściej zaczęły odwiedzać osoby spoza Gdyni. Wcześniejsze usytuowanie Centrum Kultury - w oddalonym o kilka kilometrów od centrum Gdyni Małym Kacku - skutecznie to udaremniało.
W pierwszym roku działalności w nowej siedzibie, w Konsulacie Kultury odbyło się 350 wydarzeń, w których wzięło udział 35 tys. widzów. Premiery teatralne - podkreślmy: instytucji nieposiadającej swojego własnego zespołu aktorskiego - odbywały się niemal co miesiąc. Interdyscyplinarny charakter działalności cały czas sprzyja uruchamianiu coraz to nowych projektów z zakresu edukacji i kultury, jak adresowane do najmłodszych odbiorców cykle Artystyczny Klub Rodzica i Malucha czy Dźwiękomania, a także organizowaniu projekcji filmowych, spotkań literackich czy wykładów o tematyce popularnonaukowej.
Konsulat Kultury działa w Gdyni od sierpnia 2018 r.:
2019: remont Teatru Wybrzeże
Wieloetapowa modernizacja Teatru Wybrzeże trwa od 2018 r. Ponad dwa lata temu oddano do użytku nową scenę - Starą Aptekę, ukończono też remont Malarni. Aktualnie trwa najtrudniejszy etap prac - na 2,5 roku zamknięto Dużą Scenę teatru. Przekonywać o tym, że wymagała ona remontu nikogo nie trzeba - skrzypiące fotele i niekomfortowe warunki oglądania spektakli z balkonu od lat dawały się we znaki wszystkim odwiedzającym Wybrzeże. W złym stanie było też to, co ukryte dla publiczności - cała wyeksploatowana już maszyneria sceny. Spektakle wrócą do wyremontowanej przestrzeni najszybciej we wrześniu 2022 r.
Remont Teatru Wybrzeże:
2020: rok pustych widowni
Ostatni rok jest okresem dziwnym i trudnym dla wszystkich, również dla teatrów. Zmieniające się obostrzenia zmuszają co chwilę teatry do odwoływania i przesuwania premier i spektakli. Po raz pierwszy nie odbyły się festiwale teatralne: Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych Raport czy FETA, nie było też Sceny Letniej w Orłowie. Niektórym instytucjom udało się jednak dobrze wykorzystać czas krótkiego odmrożenia kultury i zagrać latem kilkadziesiąt pokazów.
Co przyniosą kolejne lata dla trójmiejskich scen? Zobaczymy. Z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru wszystkim twórcom, wykonawcom, realizatorom i pracownikom administracyjnym teatrów, a także widzom życzymy, abyśmy jak najszybciej znów mogli spotkać się na sali teatralnej i przeżywać artystyczne uniesienia.
Składam życzenia powrotu do normalności dla profesjonalistów - szczególnie dla tych z Teatru Muzycznego (2)
z utęsknieniem czekam na premierę Mistrza i Małgorzaty!
Żadnych życzeń nie składam dla uPOlitycznionych i wulgarnych aktorów takich jak Poniedziałek czy Janda.
3 lata
54
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2021-03-29 14:02
a oni teraz siedza w domu i tak: "booze nie zlozyl mi zyczen ten na trojmiescie,coo ja teraz pocznee"
3 lata
00
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2021-03-27 22:24
Zapytaj pani Bomby via email
ja zawsze tak robię pokazując ich nieobiektywność i paranoiczną cenzurę w obronie "słusznej linii" ideologicznej. zrzut ekranu i archiwizuj. kiedyś się przyda...
3 lata
00
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2021-03-27 15:01
międzynarodowy dzień teatru (4)
"Oskarżam pana panie Wiśniewski. O przemoc, znęcanie się, wykorzystanie i nadużycia w pracy. Proszę spodziewać się listu z prokuratury. Osoby mające podobne doświadczenia z psychopatycznym twórcą proszę o kontakt" - zakończył swój wpis Paweł Tomaszewski.
3 lata
40
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2021-03-29 14:03
...testosterooon...
3 lata
00
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2021-03-27 15:25
A kto to jest Paweł Tomaszewski? (2)
Pewnie był najsłabszy na roku i wykładowca chciał z niego cokolwiek wycisnąć. Nie udało się. Był nikim, jest nikim, a za życiowe porażki wini teraz innych.
3 lata
03
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2021-03-27 15:28
(1)
Grał w Blaszanym bębenku!!!
3 lata
10
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2021-03-27 19:18
to było w 2007
a potem nikt go juz to nie widział, co zrozumiałe, bo po co siedziec na prowincji
3 lata
00
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2021-03-27 11:31
Na górze scena,
na dole na dole widownia,
Z kultury w teatrze,
Pozostało tyle co w spodniach...
Trzymamy kciuki za wszystkich w teatrach ale nie tylko tych z teatrów, także tych małych, także tych
Którzy zaczynają, tych co dopiero myślą o tym i się uczą, bo dzięki nim młodym ta kultura może się jeszcze odbudować. Więcej szans dla młodych, więcej pomocy młodym .
Z jakim miastem związana jest Magdalena Grzebałkowska - specjalistka od reportaży biograficznych, laureatka wielu nagród, finalistka Nagrody Literackiej Nike?
. Lokalizacja ta stała się wielkim atutem instytucji i sprawiła, że miejsce chętniej i częściej zaczęły odwiedzać osoby spoza Gdyni. Wcześniejsze usytuowanie Centrum Kultury - w oddalonym o kilka kilometrów od centrum Gdyni Małym Kacku - skutecznie to udaremniało. 
Średni wynik
59%
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy