Camel spider w bursztyine - unikatowy pajęczak należący do rzędu Solifugae (solfugi) dołączył do uczelnianej kolekcji Muzeum Inkluzji w Bursztynie Uniwersytetu Gdańskiego. To trzeci na świecie znaleziony okaz i dopiero drugi gatunek opisany z eoceńskiej żywicy - bursztynu bałtyckiego.
tak, bardzo poświęcam się swojej pasji
24%
kiedyś tak, teraz nie mam za bardzo czasu, ale zachowałe(a)m swoje zbiory
38%
nie, nie mam takich zainteresowań
38%
Już niemal 17 tys. inkluzji liczy Muzeum Inkluzji w Bursztynie UG, którego misją jest gromadzenie i przechowywanie skamieniałości zachowanych w żywicach kopalnych, prowadzenie badań naukowych, kolekcjonowanie naturalnych odmian i form bursztynów oraz działalność edukacyjna.
Camel spider zachowany w bursztynie - niezwykle rzadki okaz
Wartość uczelnianej kolekcji ponownie wzrosła - a to za sprawą nowego gatunku solfugi: Eognosippus fahrenheitiana Dunlop, Erdek & Bartel, 2023. (Arachnida: Solifugae), pajęczaka żyjącego współcześnie na terenach pustynnych. Jego angielska nazwa zwyczajowa "camel spider" nawiązuje do tej cechy, w języku polskim nazywany jest jednak solfugą lub solpugą.
Na UG odkryto dwa nowe gatunki kocich pasożytów
- Skamieniałości solfug zachowane w bursztynie bałtyckim są niezwykle rzadkie - nawet inkluzji jaszczurek czy skorpionów jest więcej, dlatego tym bardziej cieszy nas, że okaz ten trafił do naszej kolekcji. Nasz nowy nabytek ma kształt prostokątnego kawałka bursztynu o wymiarach 24 × 33 mm. Pajęczak jest prawie kompletny, choć powierzchnia grzbietowa jest częściowo zasłonięta przez detrytus i pęcherzyki powietrza, co nieco utrudnia jego fotografowanie - mówi dr Elżbieta Sontag z Pracowni Entomologii Ewolucyjnej i Muzeum Inkluzji w Bursztynie Wydziału Biologii Uniwersytetu Gdańskiego.
Skorpiony wiatrowe, pająki słoneczne i pustynne
Solfugi, z których opisano 1208 żyjących współcześnie gatunków, nazywane są w innych językach skorpionami wiatrowymi, pająkami słonecznymi, wielbłądzimi lub pustynnymi. Są one umiarkowanie zróżnicowaną grupą, obecnie występującą głównie w cieplejszych szerokościach geograficznych i bytującą w suchych siedliskach. To szybko poruszające się drapieżne pajęczaki z powiększonymi szczękoczułkami, co sprawia, że wyglądają bardzo groźnie, jednak w przeciwieństwie do pająków nie posiadają gruczołów jadowych.
- W skali światowej to dopiero trzeci okaz i drugi gatunek solfugi, który został opisany z bursztynu bałtyckiego. Na jego podstawie opisano też rodzaj nowy dla nauki - dodaje dr Elżbieta Sontag. - Trudno sobie wytłumaczyć, skąd pustynny pajęczak w eoceńskiej żywicy, która kojarzy się z wilgotnym lasem, ale solfugi spotykane są również na terenach stepowych. Faktem jest, że miały one niewielką szansę wpaść do żywicznej pułapki i to tłumaczy ich unikatowość - wyjaśnia.Skamieniałość solfugi na UG
Wyjątkowa skamieniałość solfugi zachowana w bursztynie bałtyckim została pozyskana od prywatnego kolekcjonera Jonasa Damzena z Wilna i nazwana na cześć Unii Uniwersytetów im. Fahrenheita w Gdańsku, którego władze zadbały o zakup okazu do kolekcji uniwersyteckiej Muzeum Inkluzji w Bursztynie UG.
Jak rozpoznać bursztyn? Gdzie szukać bursztynów w Gdańsku?
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy