Mariza uznawana jest za największą sławę stylu fado, skarbu narodowego Portugali.
Jej głos określa się słowami "magiczny, diamentowy, magnetyczny", a fenomen popularności porównuje się do najsłynniejszych div operowych i megagwiazd pop/rock.
Zdjęcia
)
)
)
)
Jej repertuar to przede wszystkim tradycyjne i współczesne interpretacje fado, ale wokalistka chętnie sięga także po bliskie jej sercu morny z Wysp Zielonego Przylądka oraz standardy jazzowe i bluesowe.
Przez 15 lat muzycznej kariery Mariza z lokalnego fenomenu znanego wąskiej grupie wielbicieli fado stała się jedną z najbardziej znanych i cenionych gwiazd world music.
Artystka wydała dotychczas sześć autorskich albumów ("Fado em Mim", "Fado Curvo"," Transparente", "Terra"," Fado Tradicional", "Mundo"), otrzymała szereg nagród, w tym Latin Grammy w 2007 roku. Miała okazję współpracować z najlepszymi muzykami i producentami, takimi jak.: Jacques Morelenbaum, Gilberto Gil , Ivan Lins, Lenny Kravitz, Cesária Évora, Tito Paris czy Sting, z którym wykonała hymn Igrzysk w Atenach w 2004r - A Thousand Years.
Mariza udowodniła, że jest artystką światowego formatu i niezwykłego talentu, która ma wiele do zaoferowania. Młoda dziewczyna z Mozambiku, wychowana w sąsiedztwie słynnej lizbońskiej dzielnicy Mouraria, stała się artystką wykraczającą poza krąg muzyki świata, zachowując jednak swą narodową tożsamość i portugalską wrażliwość.
Nowy album artystki nosić będzie tytuł "Fado Bailado". Za jego produkcję odpowiada Javier Limon, postać niezwykle ceniona w świecie muzycznym, laureat nagrody Grammy, współpacownik największych słąw, m.in.: Paco De Lucia, Enrique Morente, Diego El Cigala. Nowa płyta to powrót do głównego nurtu fado i jego afrykańskich korzeni, w którym wyraźnie słychać gitarę portugalską, instrument o unikalnym brzmieniu.
MARIZA i fado
Fado to narodowy skarb Portugalii, styl muzyczny porównywany z argentyńskim tangiem i hiszpańskim flamenco. Podobnie jak one, fado najczęściej opowiada o ludzkich uczuciach i emocjach. Fado jest muzyką pełną pasji, smutku, zazdrości i żalu. Wśród swoich "muzycznych kuzynów" wyróżnia ją ładunek poezji i tajemnicy oraz zdolność łączenia przeciwnych stanów emocjonalnych - ogromnego bólu, wielkiej radości, okrucieństwa życia z intensywnością miłości.
Dziś fado zna cały świat, ale to właśnie charyzmie i sukcesom Marizy fado zawdzięcza awans do rangi wielkiej sztuki estradowej. Międzynarodową sławę tego stylu zapoczątkował pamiętny film "Lisbon Story" w reżyserii Wima Wendersa. Wspólne nagranie i występ Marizy i Stinga w nagraniu "A Thousend Years", oficjalnego hymnu Igrzysk Olimpijskich w Atlancie, był także ważnym etapem kreacji mody na portugalskie rytmy we współczesnej muzyce popularnej.
Mariza urodziła się dla śpiewu, a jej kariera to pasmo sukcesów. Od początku porównywana była do boskiej Amalii Rodriguez (najsłynniejszej wykonawczyni fado w historii). Natychmiast po zdobyciu uznania we własnym kraju przyszły sukcesy światowe. Płyty artystki sprzedają się znakomicie, zdobywają prestiżowe nagrody, a niezwykłe koncerty umacniają pozycję wielkiej gwiazdy.
Koncertowała w najbardziej prestiżowych salach na całym świecie, m.in. Carnegie Hall (Nowy Jork), Sydney Opera, Royal Albert Hall (Londyn), Alte Oper (Frankfurt), Theatro Grec (Barcelona), Moscow House of Music.
folk / reggae / world - koncerty w Trójmieście
Przez 15 lat muzycznej kariery Mariza z lokalnego fenomenu znanego wąskiej grupie wielbicieli fado stała się jedną z najbardziej znanych i cenionych gwiazd world music.
Artystka wydała dotychczas sześć autorskich albumów ("Fado em Mim", "Fado Curvo"," Transparente", "Terra"," Fado Tradicional", "Mundo"), otrzymała szereg nagród, w tym Latin Grammy w 2007 roku. Miała okazję współpracować z najlepszymi muzykami i producentami, takimi jak.: Jacques Morelenbaum, Gilberto Gil , Ivan Lins, Lenny Kravitz, Cesária Évora, Tito Paris czy Sting, z którym wykonała hymn Igrzysk w Atenach w 2004r - A Thousand Years.
Mariza udowodniła, że jest artystką światowego formatu i niezwykłego talentu, która ma wiele do zaoferowania. Młoda dziewczyna z Mozambiku, wychowana w sąsiedztwie słynnej lizbońskiej dzielnicy Mouraria, stała się artystką wykraczającą poza krąg muzyki świata, zachowując jednak swą narodową tożsamość i portugalską wrażliwość.
Nowy album artystki nosić będzie tytuł "Fado Bailado". Za jego produkcję odpowiada Javier Limon, postać niezwykle ceniona w świecie muzycznym, laureat nagrody Grammy, współpacownik największych słąw, m.in.: Paco De Lucia, Enrique Morente, Diego El Cigala. Nowa płyta to powrót do głównego nurtu fado i jego afrykańskich korzeni, w którym wyraźnie słychać gitarę portugalską, instrument o unikalnym brzmieniu.
MARIZA i fado
Fado to narodowy skarb Portugalii, styl muzyczny porównywany z argentyńskim tangiem i hiszpańskim flamenco. Podobnie jak one, fado najczęściej opowiada o ludzkich uczuciach i emocjach. Fado jest muzyką pełną pasji, smutku, zazdrości i żalu. Wśród swoich "muzycznych kuzynów" wyróżnia ją ładunek poezji i tajemnicy oraz zdolność łączenia przeciwnych stanów emocjonalnych - ogromnego bólu, wielkiej radości, okrucieństwa życia z intensywnością miłości.
Dziś fado zna cały świat, ale to właśnie charyzmie i sukcesom Marizy fado zawdzięcza awans do rangi wielkiej sztuki estradowej. Międzynarodową sławę tego stylu zapoczątkował pamiętny film "Lisbon Story" w reżyserii Wima Wendersa. Wspólne nagranie i występ Marizy i Stinga w nagraniu "A Thousend Years", oficjalnego hymnu Igrzysk Olimpijskich w Atlancie, był także ważnym etapem kreacji mody na portugalskie rytmy we współczesnej muzyce popularnej.
Mariza urodziła się dla śpiewu, a jej kariera to pasmo sukcesów. Od początku porównywana była do boskiej Amalii Rodriguez (najsłynniejszej wykonawczyni fado w historii). Natychmiast po zdobyciu uznania we własnym kraju przyszły sukcesy światowe. Płyty artystki sprzedają się znakomicie, zdobywają prestiżowe nagrody, a niezwykłe koncerty umacniają pozycję wielkiej gwiazdy.
Koncertowała w najbardziej prestiżowych salach na całym świecie, m.in. Carnegie Hall (Nowy Jork), Sydney Opera, Royal Albert Hall (Londyn), Alte Oper (Frankfurt), Theatro Grec (Barcelona), Moscow House of Music.
