Na jednej swoją łapę odcisnął średniowieczny pies, na innej ślady po palcach pozostawił podobno zakochany robotnik - ciekawostkami o cegłach Katarzyna Czaykowska potrafi sypać jak z rękawa. W kolejnym odcinku cyklu Pasjonaci prezentujemy przewodniczkę z Gdańska, która od ponad 10 lat zbiera wiekowe cegły.
W torbie na ramieniu mieszczą się dwie. 10-kilogramowa ze średniowiecza i lżejsza z XVII wieku. Katarzyna włożyłaby i trzecią, bo lubi chodzić na siłownię, ale woli nie ryzykować. Trzy cegły to podobno zerwany pasek.
- Bardzo proszę producentów toreb, aby wzięli pod uwagę, że w torbach można też czasami nosić cegły - żartuje. Czerwone prostopadłościany Katarzyna Czaykowska przeważnie otrzymuje w prezencie podróżując po Polsce. Od razu też zastrzega:
- Cegły, które zbieram pozyskiwane są w sposób absolutnie legalny i za pozwoleniem tak zwanych czynników wyższych, czyli na przykład konserwatorów. Czasami zdarza się, że dostaję cegły, które z przyczyn technicznych nie mogły być wykorzystane ponownie do renowacji zabytku. A czasami cegły pochodzą z gruzowisk - wyjaśnia kolekcjonerka. Ostatni etap podróży czerwonych prostopadłościanów to schody, które wiodą na pierwsze piętro domu. Meta jest przy ścianie w pokoju. Leży tu kilkadziesiąt starych cegieł. Toruń, Elbląg, Morąg, Ełk i wiele innych. Klucz jest jeden: państwo zakonu krzyżackiego.
Tropy zwierząt i zakochany robotnik
Pasją do cegieł zaraziła się przed laty w Malborku. Podczas kursu na przewodnika o wyrobie czerwonego budulca opowiadał Bernard Jesionowski, starszy kustosz Muzeum Zamkowego. Na tyle skutecznie, że zainteresował Katarzynę tematem. Po czym w Gdańsku do kobiety "uśmiechnęła się" pierwsza cegła. Przewodniczka zatrzymała się nad wykopem.
- Panowie, panowie, a ta cegła? - A to gruz jest, proszę pani. - A mogę ją potrzymać? - Chce pani pani ją wziąć? Wszystkie cegły niech sobie pani weźmie. Jak wspomina, wzięła jedną. Na powierzchni pierwszej w kolekcji cegły z XIV wieku widnieje odcisk psiej łapy. Pasjonatka tłumaczy, że to wcale nie rzadkość.
- W średniowieczu sezonowało się glinę, a następnie strycharz brał ją na ladę strycharską i formował cegłę, po czym przenoszona była w cień, aby przed wypaleniem wysuszyła się. Najlepszymi strażnikami cegieł były psy, a czasami w okolicy kręcił się też jakichś kot, kaczka czy koza. Stąd też na niektórych cegłach znajdują się tropy zwierząt - opowiada Czaykowska. Odciski na cegłach pozostawiali również ludzie. Na dowód pasjonatka prezentuje 10-kilogramową cegłę z Morąga. Najmniejsza powierzchnia prostopadłościanu, czyli główka oraz wąski i długi bok, czyli wozówka, wyglądają standardowo. Ale na największej powierzchni, czyli na podstawie, widać wyżłobione fale.
- One się uśmiechają. Wytłumaczenie tego nie może być trywialne. Strycharz, który wyrabiał cegłę, musiał być zakochany. Oczywiście, fachowcy sprowadzili mnie od razu na ziemię i powiedzieli, że to jest po to, żeby zaprawa lepiej trzymała. Ale naukowcy wszystko potrafią zepsuć. To jest uśmiechnięta cegła z odciskami palców strycharza, który był zakochany - przekonuje pół żartem, pół serio kolekcjonerka. Morze Karaibskie i niespodzianka w paczce
W kolekcji Czaykowskiej przeważają cegły z miast, które przed wiekami należały do zakonu krzyżackiego. Są jednak i czerwone prostopadłościany z dalszych zakątków Europy i świata. Z jednej z wycieczek pasjonatka przywiozła sporo mniejszą od krzyżackiej cegłę holenderską. Dostała ją od właściciela domu, który akurat go remontował. Innym razem otrzymała przesyłkę pocztową, a w niej jasną cegłę z wyspy Dominika na Morzu Karaibskim.
- W jednej z grup, z którą zwiedzałam Polskę była konserwator zabytków z Fort Shirley na Dominice. Po czym pewnego dnia napisała z prośbą o mój adres, bo chciała przesłać prezent. Sądziłam, że dostanę jakąś książeczkę o historii fortu, ale po otwarciu paczki okazało się, że w środku jest cegła z 1750 roku. Cegła z rejonu Morza Karaibskiego podobnie jak pozostałe czeka na tabliczkę z opisem. Pasjonatka ma bowiem w planach zorganizować wystawę. Poza tym dalej zamierza powiększać kolekcję.
- Jedni zbierają kapsle od butelek, inni znaczki, a ja cegły. Do klasera ich nie włożę, bo się nie mieszczą, ale kolekcjonuję.
Ja też dostałem w paczce cegłe, nie jestem kolekcjonerem, a zamawiałem telefon.
zdziwiony
8 lat
212
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-03-13 09:29
W Twin Peaks była kobieta z pieńkiem, a w Trójmieście mamy kobietę z cegłą.
Cóż...
8 lat
78
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-03-13 09:31
Podaj cegłę
8 lat
42
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-03-13 09:32
Kazdy ma swoje i dobrze chce zbierac niech zbiera ...ma kobieta pasje nietypowa ale ma brawo
Xm
8 lat
154
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-03-13 09:33
torby z ikei polecam zamiast torebki, zmieści się więcej
8 lat
64
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-03-13 09:37
Pozytywnie zakręcona :)
Pozdrawiam.
gdy
8 lat
118
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-03-13 09:39
Pięknie
e
8 lat
51
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-03-13 09:58
Ja zbieram plastikowe doniczki z cmentarzy - mam ich 16 milionów sztuk
kocham swoje zbieranie robię to z pasją i zapewniam że jestem w pełni normalny
Hania z garbatym wujem
8 lat
710
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-03-13 10:18
A ja już myślałem że jestem sam w tym zainteresowaniu .....
Witam pani Katarzyno,ja mam jedna z Wieży Jacek ,obok Hali . Robotnicy pozwolili mi ja zabrać gdy remontowali ,najstarszą część czyli podstawę .Mogę przekazać .
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
