• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

"Moje ciało jest zbyt czarne, by być polskie": Ogi Ugonoh o problemach Afropolaków

Mateusz Groen
24 listopada 2021 (artykuł sprzed 2 lat) 

"Moje ciało jest zbyt czarne, by być polskie", "Gdy byłam jeszcze dzieckiem, to powiedzieliście mi, że tu nie pasuję" - to tylko niektóre z cytatów zawartych w krótkometrażowym filmie "Jestem" będącym debiutem reżyserskim Ogi Ugonoh. Film pokazuje przykłady rasizmu, z którymi na co dzień borykają się bohaterowie, ale podkreśla też ważny aspekt - dumę ze swojej tożsamości i z bycia Polakiem. O filmie i problemach, które porusza, porozmawialiśmy z jego autorką Ogi Ugonoh.



Wydarzenia w Trójmieście



Co twoim zdaniem ma wpływ na rasizm i ksenofobię w Polsce?

Ogi Ugonoh jest Polką nigeryjskiego pochodzenia, której rodzeństwo możemy kojarzyć ze szklanych ekranów. Reżyserka jest młodszą siostrą modelki Osi Ugonoh oraz Izu Ugonoh. Ogi ukończyła kostiumografię na Institute of Art Design and Technology w Irlandii. 24-latka jest aktywistką odpowiadającą m.in. za akcję społeczną #DontCallMeMurzyn oraz współtwórczynią konta na Instagramie @blackispolish, edukującego w postawach antyrasistowskich.

Na podstawie doświadczeń z własnego życia oraz historii jej przyjaciół powstał film, który pokazuje problemy i tożsamość Afropolaków. Krótkometrażowy film możemy zobaczyć m.in. na Instagramie reżyserki.

Czytaj też: Rytmy Afryki oczami tancerki z Gdańska

Mateusz Groen: Jak wygląda życie Afropolaka? Z czym musi się mierzyć?

Ogi Ugonoh: Ciężko odpowiedzieć jednoznacznie. Każdy niebiały Polak ma swoje doświadczenia, swoje problemy i przeżył pewnie co innego. Myślę, że wielu z nas doświadczyło rasizmu i tych problemów, o których mówimy w filmie. Każdy z nas jest jednak inny, mamy inną wrażliwość, inne poczucie tożsamości narodowej. Niektórzy z nas bardziej albo mniej przerobili lub przerobią dorastanie w Polsce.

  • Kadry z filmu "Jestem".
  • Kadry z filmu "Jestem".
  • Kadry z filmu "Jestem".
Dorastałaś w Trójmieście. Jak wspominasz te czasy?

W Gdańsku stawiałam pierwsze kroki. Dla osoby, która mieszkała w tak wielu miejscach jak ja - ciekawie jest pomyśleć o tym pierwszym. Mam tam wciąż rodzinę. I czuję sentyment do pewnych miejsc, kiedy obok przechodzę. Moja stara szkoła, mój stary adres, stare miasto, Motława. Wiele pięknych i niewinnych wspomnień, ale również tych trudniejszych. W tamtych czasach dorastanie osoby tak mocno różniącej się od innych było trudne.

Influencerka i aktywistka, a od niedawna również reżyserka. Influencerka i aktywistka, a od niedawna również reżyserka.
Skąd pomysł na film?

Bardzo długo chciałam stworzyć film. Z wykształcenia jestem kostiumografką i kino jest mi bardzo bliskie. Chciałam stworzyć coś, co przybliży ludziom nasze doświadczenia. O tym, jak jesteśmy widziani, jak niezrozumiana jest w Polsce czarna tożsamość. Często mówiąc o rasizmie w Polsce, ludzie myślą, że to jakieś indywidualne doświadczenia. A to jest system lub pozostałości po systemie, które wpasowały się w dzisiejszą normalność. Chciałam pokazać, że zbyt wiele z nas tego doświadczyło i doświadcza. Moim zdaniem właśnie to jest najbardziej efektowne, kiedy mniejszości społeczne opowiadają swoje historie. Projekt jest osobisty. Myślę, że film jest na tyle krótki, żeby każdy mógł przesiedzieć chwile i pomyśleć o tym, co właśnie obejrzał.

O czym opowiada "Jestem" i czy uważasz, że może dać coś osobom, które go zobaczą?

Film opowiada o naszej widzialności. Nie stworzyłam go tylko dla osób z zewnątrz, ale również dla Afropolaków. Na różnym etapie poznania swojej tożsamości. Są momenty w filmie, które dalej robią na mnie wielkie wrażenie. Nie tylko, bo ich doświadczyłam, ale bo wiele ciemnoskórych i niebiałych Polaków ma podobne doświadczenia. Przede wszystkim myślę, że film pokazuje emocje i siłę. Uważam, że pomimo doświadczeń i dalszych utrudnień - żaden z nas nie jest ofiarą. Chciałabym, żeby osoby, które zobaczą film, zastanowiły się nad tym, co robią, mówią i nad tym, co możemy razem zrobić lepiej, żeby tworzyć bardziej inkluzywne społeczeństwo. Na razie film jest odbieramy bardzo pozytywnie i to mnie bardzo cieszy, ponieważ jego kontent nigdy nie miał nikogo dzielić.

Ralph Kamiński śpiewa Korę i rozlicza się z przeszłością



Kręgosłupem całego materiału jest dźwięk i taniec. Skąd pomysł na ubranie opowieści w taniec i muzykę?

Muzyka łączy ludzi. Tak jak jedzenie! Mam więcej przyjaciół, którzy tańczą. Od początku chciałam, żeby to było coś, gdzie jest taniec i muzyka. Wszyscy w filmie mają inny styl tańca. To jest fantastyczne, bo pokazuje naszą różnorodność. Od początku chciałam, żeby dźwięk był afrosłowiańskim miksem. Cały projekt był miksem różnych talentów i perspektyw.

  • Ogi Ugonoh przez wiele lat wraz z rodzeństwem i rodzicami mieszkała w Trójmieście.
  • Ogi Ugonoh przez wiele lat wraz z rodzeństwem i rodzicami mieszkała w Trójmieście.
Czy myślałaś kiedyś, co musiałoby się zmienić w naszym kraju, by zmniejszył się poziom rasizmu i ksenofobii?

Edukacja i empatia. Bez edukacji nie wiemy, czego słuchać, a bez empatii jak. Chciałabym, żeby nowe perspektywy mogły być przyjmowane z otwartymi rękoma, ale nie łudzę się. Wiem, że kiedy ludzie działają pod wpływem strachu i swoich przekonań, to ciężko jest im usłyszeć: "Hej, jestem człowiekiem, tak jak ty". Do tego skrajności, wymaga się od ludzi, aby stawali po jednej lub drugiej stronie. Nie ma przestrzeni na dialog, szukanie porozumienia. Mam nadzieję, że poprzez takie działania, pozytywną reprezentację w pop kulturze i otwarcie na inne osoby zaczniemy słuchać z większą swobodą. Rozumieć, że nikt nie chce nam niczego odebrać, ewentualnie dodać do naszego kraju.

Czy film był tylko przedsmakiem do dalszego działania w kinematografii, czy też jednorazową przygodą?

Mam nadzieję, że nie jest to jednorazowa przygoda. Mam jeszcze wiele pomysłów, ale również się jeszcze uczę. Ten projekt jest moim małym sukcesem, ponieważ pracowałam z fantastycznymi ludźmi, którzy bardzo dużo z siebie dali. Myślę, że z ekipą coś jeszcze wymyślimy.

Opinie wybrane

Wszystkie opinie (392)

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Najczęściej czytane