15 maja mieliśmy
Międzynarodowy Dzień Objectora (odmawiacza służby wojskowej ze względu na swe przekonania). Znowu światowcy wystawiają na ciężką próbę ortodoksów naszego języka - aż handy (skoro mamy trendy) opadają... Szkoda, że nie wymyślono takich obiektorów tysiąc lat temu - wszyscy panowie wstąpiliby do kółek odmawiających walki zbrojnej z agresorem, którego przecież by nie było, z oczywistych powodów. Kobiety zajmowałyby się nie tylko dziećmi, obiadami, ale i ustaleniami granicznymi. Pełne już milenium nie byłoby wojen - dlaczego dopiero teraz pomyślano?! Lepiej późno niż wcale?
Internetowy słownik PWN ma
*obdżektor -
człowiek odmawiający pełnienia służby wojskowej ze względu na przekonania lub wyznawaną religię (ang. objector, od object - przeciwstawiać się).
Słowniki portalu wiedzy Onet - nie mają tego wyrazu, ale proponują kilkanaście znaczeń słowa
*object*, m.in. -
protestować oraz... zgodzić się. Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny zawiera również wspomniany koszmar językowy -
*objector (patrz obdżektor)*, a to oznacza, że jednak wielu polonistów spotkało się w tej sprawie i wymieniło poglądy, które "zaowocowały" owym okropieństwem. Gdyby jednak zastanowili się, to nawiązaliby do lekko zmurszałego słowa obiekcja i zaproponowaliby wyraz
obiektor -
człowiek mający obiekcje, czyli zgłaszający zastrzeżenia (ogólnie) oraz właśnie ów odmawiacz komisjom wojskowym (w szczególności). Czyżby wszyscy żołnierze demokratycznych armii walczących na naszym globie mogli być obiektorami? A jednak nie są - co nimi kieruje? Kłopoty rodzinne, brak innej pracy, pieniądze, chęć poszalenia, nuda, patriotyzm?
Obiektor to również astronom niezgadzający się z teorią geocentryzmu albo heliocentryzmu (w zależności od humoru), wielu innych protestujących naukowców, a także grono amatorskich polonistów, którzy "mają w głębokim poważaniu niby-poważne ustalenia" zawodowych językoznawców (choćby owa dziwna, bo dywizowa, pisownia z cząstką niby, w przeciwieństwie do łącznej pisowni z innymi cząstkami, np. z super). Obiektorka to pani odmawiająca panu życia na kocią handę, zaś po ślubie (po poproszeniu o handę) - odmawiająca bycia wyłącznie gosposią (w przeciwieństwie do kobiety wyzwolonej, która pierwszą sprawę załatwia bezproblemowo, czyli od handy, ale o drugiej nie chce nawet słyszeć i macha przecząco handami; przy okazji - kobieta wyzwolona to niezupełnie niewiasta oswobodzona spod okupacyjnej władzy, zaś Murzynka jako takaż kobieta, to nie uwolniona niewolnica południowych Stanów).
Tegoż dnia urocza spikerka TVN24 -
Podczas zamachu zginęło kilku irackich żołnierzy, ale generał wyszedł bez szwanku. Mniej szczęścia miał inny wysoki oficer [zastanawiamy się: stracił nogę, słuch albo auto, ale nie...], który zginął od bomby. Mówienie o mniejszym szczęściu w znaczeniu śmierci jest nietaktem. Owszem, w czarnych komediach albo dowcipach, ale w oficjalnym serwisie informacyjnym? Czyżby poprawne (ale nie językowo) były zdania:
Pilot wyszedł bez szwanku, ponieważ uratował się na ukrytym spadochronie, ale pasażerowie mieli mniej szczęścia - wszyscy zginęli. Więźniowi udało się zbiec z konwoju, jednak jego koledzy mieli mniej szczęścia - zostali rozstrzelani. Nazistowskie represje przeżyło o głodzie jedynie parę tysięcy Żydów, ale ich rodacy mieli mniej szczęścia, bowiem zostali zgładzeni w obozach śmierci. Na pasku z wieściami (owa telestacja oraz TVP3) -
Benedykt XVI: Zadaniem kościoła jest otwieranie granic między narodami oraz obalanie barier klasowych i rasowych. W kościele nikt nie może być zapomniany ani upodlony. Oczywiście, w obu przypadkach chodzi o Kościół (nie kościół, wszak nie o budynku mowa), natomiast poprawnie napisano -
Odczytano list pasterski we wszystkich polskich kościołach. Tego błędu nie popełnił Onet -
W Kościele nikt nie może być zapomniany lub upodlony, ale przy okazji omawiania tego tematu, popełnił tradycyjne błędy -
Podczas mszy odprawionej w niedzielę rano w bazylice świętego Piotra oraz -
na Placu świętego Piotra. Watykan ma tak niewiele bazylik i placów, a redaktorzy tak uparcie popełniają błędy...
Co Cię gryzie - artykuł czytelnika to rubryka
redagowana przez czytelników, zawierająca ich spostrzeżenia na
temat otaczającej nas trójmiejskiej rzeczywistości. Wbrew nazwie
nie wszystkie refleksje mają charakter narzekania. Jeśli coś cię
gryzie
opisz to
i zobacz co inni myślą o sprawie. A my z radością nagrodzimy najciekawsze teksty biletami do kina lub na inne imprezy odbywające się w Trójmieście.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
