W dzień Wszystkich Świętych wspominamy osoby związane z Trójmiastem, które zmarły w ciągu ostatniego roku.
Piotr Pawłowski - zm. 8 października 2018 r.
Od ćwierć wieku działał na rzecz likwidacji barier architektonicznych, cyfrowych, społecznych i prawnych dla osób niepełnosprawnych. Był twórcą i prezesem Fundacji Integracja i Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji. Ukończył studia w Instytucie Studiów nad Rodziną Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz Podyplomowe Studia Etyki i Filozofii na UW. Był doktorantem Instytutu Filozofii i Socjologii PAN.
Za swoje działania Pawłowski został uhonorowany m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Nagrodą im. Andrzeja Bączkowskiego, Medalem Rzecznika Praw Obywatelskich, Medalem Rzecznika Praw Dziecka.
15 lat temu otworzył pierwszy punkt konsultacyjny poświęcony aktywizacji zawodowej osób z niepełnosprawnościami i miejsce, gdzie mogą podnosić swoje kwalifikacje. W kolejnych latach powstały kolejne takie miejsca, w tym m.in. w Gdyni. 28 kwietnia 2004 roku Rada Miasta przyznała Piotrowi Pawłowskiemu honorowe obywatelstwo Gdyni.
Prof. Wiesław Gruszkowski - zm. 7 września 2018 r.
Urodził się 15 lutego 1920 roku we Lwowie. Tam też, przed rozpoczęciem II wojny światowej, rozpoczął studia architektoniczne. Po przerwie ukończył je w 1947 roku na Politechnice Gdańskiej. Z uczelnią był związany przez całe swoje zawodowe życie, tam uzyskał tytuł profesora w 1989 roku i pracował naukowo do 1990 roku (w tym w latach 1985-1990 jako dziekan Wydziału Architektury).
W trakcie swojego życia profesor pracował nad dużymi założeniami urbanistycznymi dotyczącymi Gdańska i aglomeracji, między innymi był współautorem planu zespołu portowo-miejskiego Gdańsk-Gdynia, a w ostatnich latach doradcą deweloperów w sprawie zabudowy Wyspy Spichrzów. Swoimi błyskotliwymi komentarzami i świeżym spojrzeniem na współczesną architekturę do samego końca zaskakiwał wszystkich, którzy słuchali jego opinii o kierunkach rozwoju miasta i aglomeracji.
Profesor Gruszkowski był honorowym członkiem Towarzystwa Urbanistów Polskich i Stowarzyszenia Architektów Polskich, a także członkiem Deutsche Akademie für Städtebau und Landesplanung DASL.
Brunon Zwarra - zm. 14 sierpnia 2018 r.
To postać, której miłośnikom Gdańska nie trzeba przedstawiać. Urodzony w 1919 roku pisarz napisał 10 książek, opisujących przede wszystkim realia życia w przedwojennym Gdańsku, ze szczególnym uwzględnieniem losów gdańskich Polaków. Najsłynniejsza pozycja w jego pisarskim dorobku, czyli pięciotomowa autobiografia "Wspomnienia gdańskiego bówki", to skarbnica wiedzy na temat burzliwej historii XX-wiecznego Gdańska.
W latach 1929-1935 był uczniem Gimnazjum Polskiego, od 1935 roku pracował w Emalierni Johannesa Segora we Wrzeszczu, należał do Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej, Zjednoczenia Zawodowego Polaków i KS Gedania. 14 września 1939 został aresztowany przez Niemców i uwięziony w obozie w Nowym Porcie, następnie w Stutthofie i wreszcie w Sachsenhausen. Zwolniony w 1942, powrócił do pracy w emalierni.
Po roku 1945 brał udział w odbudowie zniszczonej emalierni i nadal w niej pracował (nowa nazwa: Zakład Lakierniczo-Emalierski "Gedania").
Roman Korynt - zm. 15 lipca 2018 r.
Przygodę ze sportem rozpoczął od... boksu. Krzyżował pięści na ringu w gdyńskim Gromie. Jednak już w tym klubie próbował sił w piłce nożnej, z którą następnie związał się na dobre na całe życie. Zresztą nie tylko on. Dochował się następcy.
Tomasz Korynt był uznanym piłkarzem ligowym, zagrał również w reprezentacji Polski seniorów. Tym samym ród Koryntów należy do nielicznych w Polsce, który doczekał się ojca i syna w biało-czerwonych barwach.
Roman Korynt z Gromu w 1948 roku trafił do Gedanii, a następnie upomniała się o niego armia. Służbę wojskową rozpoczął w OWKS Lubliniance, ale szybko dostrzeżono jego talent i przeniesiono do Centralnego Klubu Wojskowego, czyli Legii Warszawa. To w jej barwach doczekał się
debiutu w pierwszej reprezentacji Polski. 25 maja 1952 roku zagrał w Bukareszcie z Rumunią (0:1).
Do 1959 roku rozegrał 35 spotkań w narodowych barwach. Był też kapitanem kadry Polski. w 1959 i 1960 roku wygrywał plebiscyty katowickiego "Sportu" na najlepszego polskiego piłkarza. Natomiast czytelnicy "Głosu Wybrzeża" nie mieli wątpliwości, kto zasłużył na tytuł Piłkarza 50-lecia Wybrzeża.
Olga Krzyżanowska - zm. 22 czerwca 2018 r.
W okresie II wojny światowej była harcerką Szarych Szeregów, za co odznaczono ją Krzyżem Walecznych. W 1952 ukończyła studia na Wydziale Lekarskim
Akademii Medycznej w Gdańsku. Pracowała w szpitalu powiatowym w Pucku, szpitalu wojewódzkim i AM w Gdańsku. Do 1989 r. kierowała Wojewódzką Przychodnią Przemysłową w Gdańsku. W 1980 r. wstąpiła do "Solidarności", zasiadała w Krajowej Komisji Koordynacyjnej Służby Zdrowia.
Od 1989 do 2001 r. sprawowała mandat posłanki na Sejm z ramienia Komitetu Obywatelskiego, Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Była wicemarszałkiem Sejmu X i II kadencji, przewodniczyła Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich i Komisji Etyki Poselskiej, pełniła funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych, reprezentowała Sejm w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy w latach 1990-1993.
W 2001 r. z ramienia komitetu Blok Senat 2001 została wybrana na senatora V kadencji z okręgu gdańskiego, zasiadała w Komisji Emigracji i Polaków za Granicą oraz Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia. W 2004 bez powodzenia kandydowała do Parlamentu Europejskiego. W 2005 r. nie ubiegała się o reelekcję.
Andrzej Duch - zm. 17 lutego 2018 r.
Był uznanym ekspertem w swojej dziedzinie. Urodził się w 1950 roku w Kwidzynie. Po zdaniu egzaminu maturalnego przeprowadził się do Gdańska, gdzie podjął studia na Wydziale Architektury
Politechniki Gdańskiej. W 1974 roku uzyskał tytuł magistra inżyniera.
Pierwsze zatrudnienie w zawodzie podjął w biurze projektów Inwestprojekt w Sopocie, gdzie przepracował ok. 12 miesięcy. Następnie został przeniesiony do oddziału wspomnianej firmy w Lublinie.
W 1981 roku na dobre wrócił do Trójmiasta. Pracował m.in. w Gdańskim Kombinacie Budowy Domów (1981-1983), firmie projektowo-deweloperskiej Forma (1991-2003) oraz Spółdzielni Mieszkaniowej Barbakan 2 (1997-2002), gdzie był jednym z założycieli.
Yach Paszkiewicz - zm. 13 grudnia 2017 r.
Yach (tak naprawdę Jan, ale mało kto zwracał się do niego "nieartystycznym" imieniem) Paszkiewicz urodził się 4 września 1958 roku w Bydgoszczy. To właśnie tam, zanim przeniósł się na dobre do Trójmiasta, stawiał pierwsze kroki jako reżyser teledysków, pracował również w Toruniu jako plastyk w klubie studenckim Od Nowa.
W ciągu życia wyreżyserował prawie pół tysiąca teledysków. Współpracował z alternatywnymi i popowymi twórcami, m.in. Kazikiem Staszewskim, Maciejem Maleńczukiem, Wojciechem Waglewskim i zespołami takimi jak De Mono, Kult, Apteka, Golden Life, Hey, Budka Suflera, Formacja Nieżywych Schabuff, Bielizna, Big Cyc czy Czarno-Czarni.
Zdzisław Stankiewicz - zm. 18 listopada 2017 r.
Był jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci w trójmiejskiej siatkówce. Co prawda klub, którego był prezesem od 2001 roku, ostatni wielki sukces odniósł 10 lat wcześniej, ale słynął on ze szkolenia młodzieży.
Gedania zarządzana przez Stankiewicza była uznawana wielokrotnie za najlepszy młodzieżowy klub w naszym kraju. Dominowała przez lata wśród kadetek, a do 2015 roku trzy razy z rzędu zdobywała mistrzostwo Polski juniorek.
Władysław Wiśniewski - zm. 2 listopada 2017 r.
Przez lata związany był z przemysłem stoczniowym. Pełnił funkcje kierownicze i słynął z dobrych pomysłów. Jest autorem i współautorem ponad 100 patentów, a ostatni wniosek patentowy złożył w 2016 roku.
Opracował m.in. urządzenia spinające do lin trałowych, wyręczające w znaczny sposób ludzi w pracy i wykluczające duże niebezpieczeństwo, nowoczesne włoki do połowu ryb, sortownię ryb, która była zainstalowana na trawlerach. Jego osiągnięcia były cenione nie tylko w Polsce. Opatentował swoje rozwiązania m.in. w USA, Wielkiej Brytanii, Japonii czy Rosji.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
