To jedna z tych trójmiejskich dzielnic, której genezę nazwy łatwo odgadnąć. Warto jednak pamiętać, że Orłowo nierozerwalnie związane jest z dwiema sąsiednimi dzielnicami - Redłowem i Kolibkami.
Pierwsza nazwa, jaką przyjęło obecne Orłowo, brzmiała
Adlerhorst i pochodziła od nazwiska
Johanna Adlera, właściciela znajdującej się tu gospody. W języku niemieckim "Adler" oznacza "orła", a "Adlerhorst" to
"gniazdo orła". Wpływ na nią może mieć także wydarzenie, które miało miejsce w okolicy wsi Kolibki w 1666 roku, w dniu Święta Trzech Króli. Tutejsi rybacy ujrzeli dwa orły, które walczyły między sobą w powietrzu. W trakcie zaciekłego pojedynku wpadły do morza, gdzie jeden z nich utopił drugiego. Jednak podczas walki szczepiły się szponami i zwycięzca nie mógł odczepić się od truchła przeciwnika. Dopiero rybacy pomogli mu i uratowali życie.
Orłowo nie powstałoby, gdyby nie
Kolibki. Ich nazwa nawiązuje do wgłębienia terenu, przypominającego swym kształtem kolebkę, kołyskę. W opowieściach mieszkańców wymieniane są trzy symbole tego miejsca: orzeł na kamieniu granicznym, ustawiony z okazji wyżej opisanej bitwy; lipa, nazwana drzewem wolności, zasadzona przez
Witolda Kukowskiego oraz kościółek w Kolibkach.
Kukowski został właścicielem Kolibek w 1919 roku, odzyskując je od Niemców, do których teren ten należał po zaborach. Wcześniej ziemie były w rękach znanych rodów szlacheckich. Pierwszy z nich wybudował tutaj dwór jeszcze w XVI wieku (wtedy wieś już istniała), który pełnił funkcję letniej rezydencji gdańskich rodzin patrycjuszowskich i szlacheckich. Często bywał w nim król
Jan III Sobieski z żoną
Marysieńką.
Witold Kukowski od momentu przejęcia na własność Kolibek czynił starania o nadanie swojej miejscowości charakteru letniska i kąpieliska. Wybudował w tym celu nową stację kolejową, pocztę, kino i posterunek policji. Z ciągnącej się nieopodal ulicy Orłowskiej uczynił nowoczesną arterię, która prowadziła gości nad morze.
Aby kąpielisko mogło powstać, do obszaru dworskiego Kolibek trzeba było przyłączyć część obszaru dworskiego Redłowa. Do tego doszło w 1928 roku, kiedy część Dolnego Redłowa dołączono do Kolibek - z nich wydzielono teren, który otrzymał nazwę Orłowo. W okresie międzywojennym nad brzegiem morza wybudowano ponad 100 łazienek z kabinami, były także wypożyczalnie leżaków, kajaków i koszy plażowych. W 1934 roku zbudowano molo o długości aż 420 metrów (dzisiejsze liczy sobie "zaledwie" 180 metrów).
Z drapieżnymi ptakami jest związana także
Góra Orłów, znajdująca się na szczycie
Kępy Redłowskiej, na wysokości 90,8 m n.p.m. Ten fragment nieopatrznie nazwano kiedyś płytą, co utrwaliło się na tyle, że do dziś, mówiąc o tej okolicy, używa się nazwy
Płyta Redłowska.
Redłowo ma o wiele starszą historię niż Orłowo - pierwsze wzmianki na jego temat pojawiły się już w XIV wieku. Nim ukształtowała się ostateczna nazwa, tutejsza wieś pojawiała się w dokumentach jako
Redlov,
Radlow czy
Radłowo. Wszystkie pochodziły od radła, narzędzia do orania.
Przy pisaniu artykułu korzystałem z książki "Kolibki, Orłowo, Redłowo, Mały Kack" Kazimierza Małkowskiego.
Pod koniec tygodnia przeczytacie w naszym cyklu o pochodzeniu nazwy Ołowianka.Chcesz wiedzieć, co oznacza nazwa twojej dzielnicy? Interesuje cię pochodzenie nazw innych dzielnic i osiedli w Trójmieście? Śledź nasz
cykl historyczny poświęcony trójmiejskim nazwom.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
