Dotarliśmy do wyjątkowych zdjęć Gdańska z lutego i marca 1945 r., kiedy to wojska radzieckie wkroczyły na Wybrzeże w ramach działań pn. "Operacja Pomorska".
. Na fotografii uwieczniono zniszczone działaniami wojennymi kamienice. Nigdy ich nie odbudowano, dziś w tym miejscu stoją kompleksy City Forum i Krewetka.. Zdjęcie zostało wykonane prawdopodobnie 28 marca, kiedy to Czerwona Armia wkroczyła do Śródmieścia Gdańska.
2013-11-23 11:28
Taka prawda okupacja trwała pół wieku
2013-11-23 12:17
Zadano mi kiedyś pytania-po jakim czasie przyszło by wyzwolenie kraju gdyby ofensywa sowiecka zatrzymała się na Bugu? Jak długo trzeba by było czekać na aliantów z zachodu? Może ktoś to określić?
2013-11-23 12:20
Do Berlina doszli pierwsi ruscy, bo tak ustalono z aliantami - i oni na zachodnim froncie "wstrzymywali się" z dalszą ofensywą. Gdyby Ruscy stali na Odrze, to oznacza, że nie byłoby umowy, że oni mają wejść do Berlina. W takiej sytuacji Berlin byłby dawno zdobyty i mogli by iść dalej na teren Polski. Inna sprawa, że Niemcy już by dawno się wycofali na front Zachodni i Polskę wyzwoliłoby AK. Można "gdybać"...
2013-11-23 12:30
Kiedy?
Alianci połapali się dopiero w czerwcu 1944, kiedy okazało się, że Armia Czerwona zdobędzie Berlin i zatrzyma się dopiero w Paryżu.
Wtedy w popłochu, panice odtwarzano drugi front w Normandii.
I tylko szczęściem udało się zakończyć działania wojenne na Łabie.
A Stalin i tak wyruchał na cacy Churchila i Roosvelta.
Czyż nie?
2020-11-23 16:14
tak
2013-11-23 14:07
Pamiętajmy, że na froncie wschodnim Niemcy walczyli inaczej niż na zachodnim. Front Wschodni to była "obrona cywilizacji"
2020-11-23 16:22
przypomnij sobie bitwę o Stalingrad i Petersburg- jak bardzo wykrwawiło się miasto gdy odcięto dowóz żywności i sanitarnych artykułów .. uratowało się około 1000 mieszkańców-{ jedli tynk szczury i nie było ani jednego psa..w całym mieście , zjadali się nawzajem!
2013-11-23 12:29
Nigdy. A ściślej- w takim samym czasie, w jakim pomoc Anglii i Francji w 1939 roku
2020-11-23 16:09
nie możemy gdybać, nie byłoby narodu polskiego , raczej nikt by się o nas nie upomniał. Tak myślę, ponieważ polskość niszczono by w zarodku!
2013-11-23 12:25
byłam na cmentarzu żołnierzy radzieckich w Pruszczu. Patrzyłam na daty urodzin i śmierci umieszczone na nagrobkach. Większość z nich to były jeszcze dzieci, w wieku 16-18 lat. Smutne.
2013-11-23 12:38
PAK40 ?
2013-11-23 12:40
nie pokazują w szkole...
2013-11-23 12:42
2013-11-23 19:56
2013-11-23 12:43
Oni nam wzięli niezniszczony Lwów i Wilno, a oddali rozpierdzielony Gdańsk i Wrocław. Niezly interes!
2013-11-23 13:13
Lepiej aby Gdańsk pozostał na zawsze niemiecki, niż oglądać te ruiny, zniszczone przez popitolonych rusków! Na stos z nimi! Oby smażyli sie w piekle!
2013-11-23 13:37
Ten bohaterski oddział matriosów. Myślałem że to sobieszewo. Jechałem ostatnio tam nowym mostem w tej samej nowoczesnej technologii.
2013-11-23 13:41
Torturowali w sposób bestialski. Kondycję psychiczną więźniów politycznych pogarszało dodatkowo przeświadczenie o znalezieniu się w beznadziejnym położeniu. Z cel regularnie zabierano kolejnych skazanych z wyrokami śmierci, które wykonywano na miejscu. Tylko w więzieniu na warszawskim Mokotowie zginęło tak 600 osób, wielu pozostałych nie przeżyło morderczych przesłuchań. Jedną z ofiar procesów była Danuta Siedzikówna, sanitariuszka z AK znana pod pseudonimem "Inka". Mimo tortur i ciężkich przesłuchań nie złożyła zeznań obciążających innych partyzantów. Została skazana na śmierć, rozstrzelano ją 28 sierpnia 1946 roku w Gdańsku, na 6 dni przed 18 urodzinami.
Rolę sędziów i katów, uprawnionych do skazywania na śmierć i natychmiastowego wykonywania wyroków, zaraz po zakończeniu II wojny światowej, pełnili również dowódcy wojskowi walczący z partyzantami. - W maju 1945 roku marszałek Rola-Żymierski skierował przeciwko oddziałom podziemia oddziały Ludowego Wojska Polskiego, a Naczelny Prokurator Wojskowy, rozkazem z lipca roku 1945, upoważnił dowódców wojskowych grup operacyjnych do rozstrzeliwania ludzi na miejscu i z tych uprawnień oczywiście korzystano. Nie znamy liczby osób zabitych w wyniku owych pacyfikacji, obawiam się, że w chwili obecnej są już one niemożliwe do ustalenia - mówił w wywiadzie dla WP.PL dr Tomasz Łabuszewski, historyk, naczelnik Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej IPN w Warszawie.
Nieznane jest miejsce pochówku naszych narodowych bohaterów. Poszukiwani są m.in. gen. August Emil Fieldorf "Nil", rtm. Witold Pilecki i mjr Zygmunt Szendzielarz "Łupaszka".
2013-11-23 14:11
tylko napisz prawdę, że przesłuchiwali i wydawali wyroki nie Rosjanie, tylko polskojęzyczni
2013-11-23 19:44
Sowieci zaraz po wkroczeniu do Polski w 1944 r. na wschodzie i w 1945 r. na zachodzie skierowali do naszego kraju tysiące "polaków" (głównie narodowości żydowskiej), pobudzili i rozwinęli różne męty zdradzieckie i rozpoczęli likwidację wszelkich ugrupowań niepodległościowych (partyzanckich), w tym zwłaszcza oficerów, księży, nauczycieli i innych wybitnych jednostek. Było to trochę na modłę Katynia: rozbrajali, aresztowali, więzili, wywozili na Sybir, katowali i zabijali, niektórych na miejscu, a niektórych w więzieniach ubeckich, po fałszywych wyrokach sądowych.
2013-11-23 15:13
Łupaszko bohaterem? Chyba zbrodniarzem i bandytą.
2013-11-23 19:59
Dla tych, dla których Jaruzelski i Kiszczak to "ludzie honoru" to faktycznie tak jest, jak piszesz.
Por. Józef Bandzo ps. "Jastrząb" wspomina: 'W grudniu 1945 r. poszedłem na urlop i w Łapach spotkałem "Lufę" - Henryka Wieliczkę. Powiedział, że mjr "Łupaszko" przeszedł na Pomorze i na wiosnę znowu wychodzi w teren. W lutym 1946 r. zgłosiłem się do majora w Jodłówce na Powiślu i mianował mnie dowódcą patrolu. Miałem pozyskiwać pieniądze potrzebne na kontynuowanie walki. Major zarządził, że oddziały będą płaciły za wszelką żywność i sprzęt rekwirowany u osób prywatnych, aby walkę toczyć kosztem okupanta, a nie ludności. Mieliśmy rekwirować mienie państwowe bądź spółdzielcze, za własność prywatną płacąc gotówką zdobytą w akcjach rekwizycyjnych. Początkowo w patrolu było nas trzech: Zbyszek Fijałkowski "Pędzelek", "Moskito" i ja. Pierwszą akcję zrobiliśmy na pocztę w Gdańsku-Oliwie. Weszliśmy i powiedziałem, że jesteśmy z 5. Brygady Wileńskiej. Za zarekwirowane pieniądze zostawiliśmy pokwitowanie. Potem z "Pędzelkiem" zabraliśmy pieniądze z Urzędu Skarbowego w Gdańsku-Wrzeszczu. Kasjer zmartwił się, że nie ma żadnych świadków, ale powiedziałem mu, że wystawimy pokwitowanie, a nasze pokwitowania są już znane. Niedużo było tych pieniędzy, ale jak wyszliśmy, kasjer wybiegł za nami i zaczął krzyczeć: "Bandyci!". Przyspieszyliśmy kroku. "Pędzelek" szarpnął się przez ruiny, a ja uciekałem do lasu. Naraz słyszę strzały - "Pędzelek" się ostrzeliwał. Niestety, został ranny i ostatnim nabojem strzelił sobie w głowę.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
