Mieli przeróżne talenty, a każdy z nich był wybitny w swojej dziedzinie. Ich dorobek zawodowy zapewnił im miejsce w encyklopediach. Poniżej prezentujemy listę wybranych osobistości z Trójmiasta, które odeszły na przestrzeni ostatnich 12 miesięcy.
Popularny na Pomorzu karykaturzysta i dziennikarz. Najbardziej znany z publikowanego w Dzienniku Bałtyckim cyklu rysunków satyrycznych, za pomocą których komentował najważniejsze wydarzenia polityczne i społeczne w naszym kraju. Podszyty inteligentnym dowcipem cykl ukazywał się nieprzerwanie od 1963 r., z przerwą w okresie stanu wojennego.
Był także autorem niezliczonej liczby ilustracji książkowych i plakatów. Wybrane z jego najlepszych dzieł zostały opublikowane w albumowej antologii "III Rzeczpospolita w karykaturze". W latach 1989-1996 pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Polskich Artystów Karykatury. W 1998 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2006 r. Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". W tym samym roku otrzymał dyplom honorowy nagrody "Pro Ecclesia et Populo", przyznawanego przez archidiecezję gdańską.
Zmarł zmarł 18 listopada 2019 r. w wieku 84 lat. Spoczął na Cmentarzu Garnizonowym.
Mirosław Gliński
Doktor historii, w latach 1972-1976 dyrektor Muzeum Stutthof w Sztutowie, a w latach 1976-1988 dyrektor Muzeum Historycznego Miasta Gdańska, obecnie Muzeum Gdańska. Z tą placówką był jednak związany aż do przejścia na emeryturę. Po odejściu z funkcji dyrektora, pozostał tam jako starszy kustosz i kurator. Był autorem wielu prac dotyczących dziejów obozu koncentracyjnego Stutthof oraz dziejów Gdańska w XIX i XX wieku. Współautor monumentalnej, dwutomowej "Kroniki Gdańska". Był także jednym z inicjatorów powstania "Gedanopedii", do której opracował aż kilkaset haseł.
Zmarł 2 stycznia 2020 r. w wieku 78 lat. Spoczął na Cmentarzu Łostowickim.
Dawid Krupej
Gdański radny z ramienia Prawa i Sprawiedliwości. Był członkiem Komisji ds. Skarg, Wniosków i Petycji oraz Komisji Kultury i Promocji. Należał do grona najbardziej aktywnych radnych. Z wykształcenia magister sztuki i śpiewak operowy, zasiadał m.in. w Komisji Kultury i Promocji. Pracował także w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, gdzie był asystentem wiceministra Jarosława Sellina.
Zmarł 22 lutego 2020 r. w wieku 29 lat. Spoczął na cmentarzu w rodzinnym Słupsku.
Jerzy Klockowski
Utalentowany sportowiec, który z powodzeniem uprawiał kilka dyscyplin. Największe sukcesy odnosił w rugby i najdłużej był związany z tym sportem. Grał w Lechii Gdańsk w drugiej linii młyna. Zawodnikiem tej drużyny był przez blisko ćwierćwiecze, w latach 1959-1983. Z biało-zielonymi zdobył m.in. tytuł mistrza Polski (1970), krajowy puchar (1977) oraz cztery wicemistrzostwa (1971-1973, 1982). Grał również w reprezentacji Polski, z którą rozegrał łącznie 20 spotkań i zdobył 51 punktów.
Nim jednak jako sportowiec na dobre poświęcił się rugby, uprawiał m.in.: piłkę nożną, podnoszenie ciężarów, siatkówkę, piłkę ręczną i lekkoatletykę. W tych dwóch ostatnich również doszedł do medali mistrzostw Polski. Po zakończeniu kariery jako zawodnik, został szkoleniowcem rugby, a trenowane przez niego drużyny również zdobyły najwyższe trofea w krajowych rozgrywkach. Został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, medalem Prezydenta Miasta Gdańska, a także odznakami "Mistrza Sportu" i "Zasłużonego Mistrza Sportu".
Zmarł 29 lutego 2020 r. w wieku 80 lat. Spoczął na Cmentarzu Srebrzysko.
Maciej Kosycarz
Jeden z najbardziej znanych i cenionych trójmiejskich fotoreporterów. Autor niezliczonej ilości zdjęć, na których dokumentował bieżące wydarzenia w Trójmieście i na Pomorzu. Najciekawsze z nich - uzupełnione o zdjęcia wykonane przez jego ojca - były publikowane w serii albumów "Niezwykłe zwykłe zdjęcia", które goszczą w domu wielu naszych czytelników. Jak już wspomniano, pasje do fotografowania odziedziczył po swoim ojcu Zbigniewie Kosycarzu. Zdjęcia robił już od najmłodszych lat. Jako nastolatek fotografował m.in. strajki w sierpniu 1980 r. i demonstracje okresu stanu wojennego.
Jeszcze na studiach został korespondentem "Ilustrowanego Kuriera Polskiego". W końcu postanowił, że całkowicie zajmie się fotografią i w 1990 r. został fotoreporterem w nieistniejącej już gazecie "Głos Wybrzeża". W kolejnych latach pracował także dla innych gdańskich gazet, m.in. również nieistniejącego "Wieczoru Wybrzeża". W 1996 r. założył agencję fotograficzną Kosycarz Foto Press (KFP), współpracującą z większością mediów na Pomorzu. Angażował się także społecznie w życie Gdańska. Był organizatorem wielu wystaw, a od 1997 r. wspólnie z Nadbałtyckim Centrum Kultury organizował Pomorski Konkurs Fotografii Prasowej Gdańsk Press Photo.
Zmarł 26 marca 2020 w wieku 56 lat. Spoczął na Cmentarzu Oliwskim.
Ryszard Zieniawa
Wielokrotnie utytułowany judoka, aikidoka i trener judo. Posiadał stopień mistrzowski 9 dan w judo oraz 1 dan w aikido. Był zawodnikiem Zrywu Gdańsk (1956-1957), Spójni Gdańsk (1958-1959) i Wybrzeża Gdańsk (od 1959). W swojej karierze zdobył aż 11 tytułów mistrza Polski oraz tytuł wicemistrzowski w kategorii 80 kg. Już w trakcie kariery zawodniczej pracował jako trener w klubach, których barwy reprezentował, a po zakończeniu startów na macie poświęcił się wyłącznie szkoleniom.
W latach 1959-1964 i 1980-1991 był równocześnie trenerem reprezentacji Polski, z którą największy sukces odniósł na igrzyskach olimpijskich w Seulu, gdzie Waldemar Legień zdobył złoty, a Janusz Pawłowski srebrny medal. Osiągnięcia te przyniosły mu zwycięstwo w Plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego trenera roku 1988. W latach 1991-1993 był dyrektorem departamentu w Urzędzie Kultury Fizycznej i Sportu, w latach 1993-1995 pracował jako specjalista ds. sportów walki w Nadwiślańskich Jednostkach MSW. W latach 1957-1976 i 1988-1994 był członkiem zarządu Polskiego Związku Judo. Został uhonorowany miejscem w Alei Gwiazd Sportu we Władysławowie.
Zmarł 15 maja 2020 r. w wieku 87 lat. Spoczął na Cmentarzu Łostowickim.
Stanisław Michel
Architekt, bez którego zaangażowania Gdańsk miałby dziś inne oblicze. Był bowiem jedną z kluczowych osób zaangażowanych w odbudowę miasta po zniszczeniach II wojny światowej. Spod jego ręki wyszły projekty budowy i odbudowy ponad 100 kamienic, w tym około 90 na Głównym Mieście. Tworzył w ramach nurtu "rekonstrukcji kreatywnej", jego projekty nie odtwarzały kamienic w ich przedwojennej formie, lecz w wersji zidealizowanej. Wśród nich znalazły się m.in. koncepcje odbudowy i dostosowania do celów muzealnych Domu Uphagena, projekty trzech kamienic przy ul. Mariackiej, a także projekty m.in. hali targowej przy Targu Siennym, gospody pod Wielkim Młynem i Domu Młynarza.
Stworzył także wiele projektów modernistycznych, m.in. budynku Domu Rzemiosła, siedziby Rolniczej Kasy Ubezpieczeniowej, pawilonu handlowego przy ul. Kartuskiej, wieżowca Olimp we Wrzeszczu czy domu kultury na Oruni. Zaprojektował także osiedle 12 wieżowców na Oruni i 10 budynków mieszkalnych na Osiedlu Społecznym w Gdańsku. Jednak w latach 80. i 90. powrócił w swoich projektach do form historyzujących. Do tych projektów należy m.in. 12 kamienic ul. Stągiewnej na Wyspie Spichrzów oraz siedziba gdańskiego Oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia przy Podwalu Staromiejskim.
Zmarł 30 czerwca 2020 r. w wieku 93 lat. Spoczął na Cmentarzu Srebrzysko
Piotr Soyka
Inżynier i menadżer, niezwykle zasłużony dla branży stoczniowej. To on był twórcą prężnie działającej Grupy "Remontowa". Warto podkreślić, że w swojej karierze przeszedł całą drabiną rozwoju. W 1972 r., tuż po studiach rozpoczął pracę w Gdańskiej Stoczni Remontowa jako mistrz, skąd szybko piął się po kolejnych szczeblach kariery. Zawodowe doświadczenia zdobywał także za granicą: w Portugalii, Szwecji i Angoli. W 1978 roku pracował w Szwecji jako koordynator budowy największego w Europie doku pływającego dla stoczni w Göteborgu. W 1989 r. stanął na czele Gdańskiej Stoczni Remontowa.
W 2001 r. doprowadził do jej prywatyzacji i zapoczątkował budowę stoczniowej grupy kapitałowej Remontowa Holding. Od 2011 r. stał na jej czele jako prezes zarządu. Obecnie to największa stoczniowa grupa kapitałowa w Polsce, lider branży przemysłowej w regionie oraz jeden z największych pracodawców na Pomorzu. Działał także w samorządzie jako radny oraz przewodniczący Komisji Polityki Gospodarczej w Sejmiku Województwa Pomorskiego. Kierował pracami Rady Sponsorów obchodów tysiąclecia Gdańska, przewodniczył Społecznemu Komitetowi Wsparcia Euro 2012. Stał na czele organizacji Forum Okrętowe i Gdański Klub Biznesu. Został odznaczony m.in Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
