Polska katastrofa na rosyjskiej ziemi może być początkiem nowych relacji pomiędzy naszymi krajami. Ale głównie na szczeblu władz, bo pomiędzy "zwykłymi" Rosjanami i Polakami już dawno nie było animozji, jakimi straszyli nas politycy. "Współczujemy, jesteśmy braćmi i zawsze byliśmy", "Czuję jakbym straciła rodzinę" - to tylko niektóre reakcje Rosjan, którzy masowo oddają cześć polskim ofiarom.
Przeszłość obu narodów bez wątpienia połączyć nie może. Od wieków wojowaliśmy - niekiedy wspólnie, częściej przeciwko sobie. Z jednej strony mamy m.in. Katyń sprzed 70 lat, ale z drugiej np. oblężenie Smoleńska, podczas wojny polsko-rosyjskiej na początku XVII wieku. Wojny, która przez wielu historyków nazywana jest najbardziej bestialską i okrutną w historii obu narodów.
Nie ma sensu wymieniać ciosów, które sobie zadaliśmy, a tym bardziej ich porównywać czy wartościować. Karty naszej wspólnej historii spływają bowiem krwią zamordowanych - nie tylko żołnierzy, często też bestialsko zgwałconych, zabitych kobiet i dzieci.
tak, takie wydarzenia zawsze są przełomem
31%
tak, choć będzie to długi i trudny proces
29%
tylko na szczeblu międzyludzkim, politycznie nic się nie zmieni
16%
nie, za chwilę nikt nie będzie pamiętał o tym zdarzeniu
15%
nie ma szans na pojednanie, bo nasze historyczne doświadczenia na to nie pozwolą
9%
Nieporozumienia to polityczna pianaWydaje się, że większość "zwykłych" Polaków i Rosjan już dawno to zrozumiała. Łączy nas więcej niż dzieli, słowiańska dusza jest skora do wybaczania, pojednania. Doskonale widać to zwłaszcza teraz. Rosjanie dzwonią do polskich znajomych, wykupili wszystkie białe i czerwone kwiaty (głównie goździki) z okolicy naszej ambasady, przed którą leży teraz dywan w narodowych barwach, płoną znicze i świeczki. Rosjanie sami podchodzą na ulicy do polskich dziennikarzy, proszą o przekazanie kondolencji.
- To [róznice - przyp. red.]
w ogóle nie ma znaczenia. W tym momencie żadnego. Ważni są ludzie, wiara. Bóg jest jeden, dla wszystkich - mówiła polskim dziennikarzom
Ksenia Bołotowa, mieszkanka Smoleńska.
Filip, igumen (odpowiednik katolickiego przeora), przedstawiciel bardzo wpływowej w Rosji Cerkwi Prawosławnej mówi wprost: -
Rosjanie pokazują teraz prawdziwe uczucia wobec Polski, może z tego wyjść coś dobrego. Nieporozumienia z ubiegłych lat to tylko polityczna piana, teraz widać autentyczny obraz naszych stosunków - podkreśla.
"Katyń" obejrzały milionyŚmiało można powiedzieć, że Rosjanie zrobili już dużo więcej, niż się po nich spodziewaliśmy. Dużo więcej niż wymaga nie tylko protokół. Perfekcyjnie zorganizowali wszelką pomoc dla rodzin ofiar, a w niedzielę o godz. 21 w publicznej telewizji wyemitowali "Katyń" Andrzeja Wajdy. Gdy kilka dni wcześniej pokazano go w kanale o zasięgu i zainteresowaniu odpowiadającym mniej więcej TVP Kultura, reżyser nazwał to przełomem i mówił, że nie spodziewał się go za życia.
Teraz jego film obejrzały miliony Rosjan, a o Zbrodni Katyńskiej można mówić głośno. Rosjanie przyznali też oficjalnie, że winowajcą jest reżim stalinowski - w ich mediach mówi się wprost, że ponad 20 tys. polskich oficerów zostało rozstrzelanych tylko dlatego, że nikt nie wiedział co z nimi zrobić. Poniedziałek był w całej Rosji dniem żałoby narodowej, po krwawych zamachach w metrze żałoba była tylko w Moskwie. Poza tym 12 kwietnia to w Rosji hucznie obchodzony Dzień Kosmonautyki, rocznica lotu Gagarina - przepełniona imprezami, płomiennymi przemówieniami, defiladami i uroczystościami, przygotowywanymi długimi miesiącami.
Życie historią i nienawiścią prowadzi donikąd-
Realna zmiana widoczna jest nie tylko wśród przywódców, ale również wśród zwykłych mieszkańców Rosji - zauważa były minister spraw zagranicznych
Adam Rotfeld. Widać to choćby na internetowych forach, na których łamaną polszczyzną Rosjanie zamieszczają kondolencje, rosyjskie gazety drukują polskojęzyczne nekrologi. Sprawozdawcy radiowi łamiącym głosem przepraszają, że po raz drugi przysporzyli nam cierpienia.
"Współczujemy, jesteśmy braćmi i zawsze byliśmy", "Czuję jakbym straciła rodzinę" - to tylko niektóre reakcje Rosjan, którzy masowo oddają cześć polskim ofiarom. To początek prawdziwej współpracy, czy chwila uniesienia, o której szybko zapomną jedni i drudzy.
Gdańszczanka, prof.
Krystyna Rzewuska-Sakowicz, represjonowana za nauczanie prawdy o Katyniu, zwłaszcza gdy nie można było o tym mówić, jest optymistką. -
Musimy przekazywać sobie prawdę. Tylko na tym możemy budować wspólną przyszłość. Wierzę jednak, że ta śmierć nie pójdzie na marne. Życie historią i nienawiścią do niczego nas nie doprowadzi - podkreśla.
Przed Polakami i Rosjanami wciąż jeszcze długa droga do pojednania. Ale właśnie postawiliśmy na niej kolejny, ważny krok.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
