Jaki los czeka usunięty z al. Zwycięstwa betonowy wizerunek żołnierza gwałcącego kobietę? Rzeźby już nie ma, sprawę bada prokuratura, która do czwartku ma zdecydować, czy i jakie zarzuty postawić jej autorowi.
w Gdańsku ok. godz. 20 w sobotę, by już w niedzielę nad ranem zniknąć. Załadowana na samochód firmy PRSP, która wywozi śmieci z Gdańska, trafiła tymczasowo na parking tej firmy.
2013-10-15 23:57
Podczas wojen , w każdej nacji znajdowali się zwyrodnialcy ,w śród Polaków również .
Jak mawiał A. Hanuszkiewicz "Hamlet też chodził za potrzebą , ale nie musimy tego grać na scenie" .
Ja trzymam się tej wersji i szukam w życiu zasady - co nas łączy. Polecam hk
2013-10-16 00:00
na miejscu jak w tym przypadku?
2013-10-16 00:07
Ambasadorowi Aleksiejowi polecamy lekturę artykułu Waldemara Kowalskiego "W cieniu wyzwolenia - Gdańsk 1945", zamieszczonego w nr 5-6/2005 "Biuletynu IPN". Oto fragmenty zamieszczonych tam wspomnień dwóch "wyzwalanych" przez Sowietów gdańszczanek:
Eugenia Meirowska: To były bestie, nie ludzie. Wielu z nich było skośnookimi Mongołami. Grabili mieszkania, rozpruwali kołdry, rozbijali garnki albo załatwiali się do nich. Wojna nie skończyła się w Gdańsku w marcu 1945 r. Dalej padały pociski i wybuchały granaty, grabież i gwałt były codziennością. 5 maja zmarła moja siostra. W trakcie gwałtu zarażono ją chorobami zakaźnymi, w tym tyfusem. Po ciężkiej chorobie zmarła w Akademii Medycznej, opieka niemieckiego lekarza nie pomogła. Wiedziałam, czułam, że umiera. Mimo ostrzeżeń o zagrożeniach udałam się do niej. Niewiele starsza, dwudziestojednoletnia siostra była już w agonii. Umierając, nic nie mówiła. Mimo to do dzisiaj jestem przekonana, że byłam z nią w kontakcie i ją słyszałam. Czułam, że moje słowa żalu, pocieszenia i pożegnania dotarły też do niej. Chodząc, a później przejeżdżając przez Gdańsk, widziałam nie raz leżące na poboczach dzisiejszej Alei Zwycięstwa odarte z odzieży, zgwałcone i martwe już kobiety. Takie przerażające obrazy można było spotkać jeszcze w kwietniu, a nawet w maju. Zapamiętałam też płaczące i rozpaczające dzieci, stały koło studni niedaleko basenu Politechniki. Mówiono, że rzuciły się do niej ich matki, które nie mogły znieść dokonanych na nich gwałtów.
Magdalena Meller: Gdy nadeszli Rosjanie, wraz z koleżankami byłyśmy ukryte w zakamarkach parteru Dworca Głównego w Gdańsku. Szybko znaleźli jedną z moich koleżanek, młodą i śliczną dziewczynę. Rzucili ją na duży stół w jednej z sal. Odarto ją z odzieży i przytrzymując rozciągniętą, wielokrotnie brutalnie zgwałcono. Z ukrycia wyszłyśmy dopiero, gdy żołnierze odeszli. Poszłyśmy pomóc nieszczęsnej. Była półprzytomna i zakrwawiona, ostatkiem sił schodziła, a właściwie zsuwała się ze stołu. Krew lała jej się po nogach.
Przerażone, kryjąc się przed żołnierzami, byle jak najdalej, uciekłyśmy z dworca. Udało mi się dotrzeć do kamienicy przy ulicy Powstańców Warszawskich 12. Mieszkałam tam razem z matką, siostrą i swoją czteroletnią córką. Gdy nadszedł wieczór, wszyscy mieszkańcy, którzy nie zdążyli uciec, skupili się na parterze. Było nas pełno. Część dzieci siedziała na stole lub pod stołem w pokoju jadalnym, inne tuliły się do matek. Dorośli stali i siedzieli dookoła pokoju. W takiej też chwili do budynku weszła krzykliwa grupa żołnierzy sowieckich. Swoim zwyczajem rozpoczęli od grabieży zegarków i innych kosztowności. Jeden z nich zerwał mi z ręki mój nienakręcony zegarek. Przyłożył go do ucha, ten nie tykał, uznając, że jest zepsuty, z siłą cisnął nim o podłogę. Czas plądrowania i grabieży nie trwał długo. Rozpoczęły się krzyki: rabotać, czyli że chcą mieć stosunki z kobietami. Wywlekli do innych pomieszczeń i mieszkań w kamienicy wszystkie kobiety, które uznali za nadające się do zgwałcenia. Kładli je na stołach albo na łóżkach i ustawiali się do nich w kolejce. Los zgwałconych nie ominął mnie i mojej siostry.
Takie zdarzenia powtarzały się niemal każdego dnia. Robili to, gdy tylko mieli na to ochotę. Gdy któraś próbowała oporu, dostawała ostrzegawcze uderzenie lufą pepeszy w piersi. Miało to znaczyć, żeby uważała, bo w każdej chwili może zostać zastrzelona. Więc albo szła do roboty, albo dostawała serię przez pierś. Cud, że żyję, w tym czasie zabierali, trach i po wszystkim.
W następnych dniach uciekłyśmy z kamienicy i schroniłyśmy się w jakiejś starej chałupie. Nic nam to nie pomogło. Przyszło ich z siedmiu i chcieli też brać moją ponad sześćdziesięcioletnią i schorowaną matkę. Wtedy ja ją zasłoniłam, mówiąc: bierzcie mnie. Błagałam, żeby jej nie ruszali. Ostatecznie, z łaski, zgodzili się.
Ci żołnierze to było chamstwo. Jednego z nich pamiętam do dzisiaj. Na obu rękach, jak wielu z nich, od nadgarstka po łokcie, obwieszony był zegarkami. To było takie jego prymitywne wyobrażenie bogactwa. Pianina znosili z pięter w ten sposób, że spuszczali je ze schodów. Koszmar i makabra trwały przez kilka tygodni. Czego nie ukradli, to zniszczyli. Nie zapomnę grup Rosjan na ulicy Kartuskiej. Już po wyzwoleniu szli od domu do domu i wrzucali w nie wiązki granatów.
mówić o tych okropieństwach.
Rozpoczęła się niesamowita orgia grabieży, morderstw, brutalnych gwałtów, rabunków, podpaleń, aresztowań. Mordy, gwałty i grabieże dokonywane były także w świątyniach, w których chroniła się cywilna ludność, np. katedrze oliwskiej lub w kościele Św. Józefa w Gdańsku, gdzie spalono żywcem kilkadziesiąt osób.
2013-10-16 01:58
z Polkami i Rosjankami.
2013-10-22 12:44
2013-10-16 02:20
...dzisiaj wysłałem kopię tego biuletynu do Ambasady Federacji Rosyjskiej w Warszawie....
2013-10-16 02:33
i poleciał na Moskwę.
2013-10-16 07:51
Może sopocianin poprosi ambasadę o jakieś dokumenty z drugiej strony, jakkolwiek nie wiem, bo co ambasada ma się fatygować, bo książki są powszechnie dostępne?
2013-10-16 07:50
zarażające tyfusem
niesamowita orgia grabieży, morderstw, podpaleń, rabunków, aresztowań
czego nie ukradli, to zniszczyli
itp.
ówczesne pomorzanki nie chciały wiedzieć, co robią ich mężowie w Polsce i w Rosji??
2013-10-22 13:50
2013-10-23 09:37
2013-10-21 11:24
...Nic dziwnego.......bardziej kluje w oczy , niz rzezba.
2013-10-16 00:15
jak podnosili raczki w gore w 1939 , jak prowadzono pocztowcow z Poczty Polskiej to bylo OK ????
2013-10-16 01:03
dlaczego skoro nie wiedzą czy w ogóle zostało popełnione przestępstwo przesłuchują autora rzeźby. W jakim charakterze go przesłuchują ? Zgodnie z kpk najpierw musi zaistnieć zdarzenie powodujące popełnienie przestępstwa. Skoro policja nie wie czy działania autora rzeźby są z punktu widzenia prawa karnego obojętne czy nie to po co w to wszystko się pakują. Oj chyba to się skończy kolejną kompromitacją policji
2013-10-16 01:05
Jak to co zakuć szwabską ciotę w dyby i wystawić obok tego czołgu na widok publiczny.To będzie fajny pomnik dopiero z volksdeutschem w roli głównej.
2013-10-16 01:46
który wymordował 6mln Polaków. Wiele z tych kobiet z radością witało wodza na ulicach Gdańska.
2013-10-16 01:49
popierało akcje w Piaśnicy i Sztutowie.
2013-10-16 01:54
to samo z Polkami i Rosjankami.
2013-10-16 02:36
Dowalić mu na maxa, takich idiotów nieuków historycznych coraz więcej.
2013-10-16 02:41
Jeśli nie jest cynicznym prowokatorem to może być chory.
Bo mądrością nie grzeszy.
2013-10-16 06:31
Rzeźba charakterem swoim przypomina dzieła twórców chińskich z okresu Mao-Tse Tunga oraz Korei Północnej Kim Ir Sena.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
