To najstarsza, a obecnie jedna z najbardziej osadzonych na uboczu dzielnic Gdyni. Jednak przez blisko 800 lat co niedzielę pielgrzymowali tu wszyscy okoliczni mieszkańcy, jako że na Oksywiu znajdowała się jedyna świątynia w całej okolicy.
kościół pod wezwaniem Michała Archanioła to najstarszy gdyński zabytek. W formie drewnianej został zbudowany na początku XI wieku, jego murowaną wersję wzniesiono w tym samym miejscu 200 lat później, ale uległa zniszczeniu w 1626 roku, podczas wojen szwedzkich. Później odbudowano go, wykorzystując fundamenty do budowy świątyni istniejącej do dziś.
2010-02-19 08:07
dobre ale za krótkie ...
2010-02-19 09:18
ale cykl opowieści trafiony
2010-02-19 10:07
Fajny artykuł, ale lokalizacja by sie przydała!
2010-02-19 18:44
Gd to slowianskie: teren podmokly
Sopoty to zrodla
2010-02-19 08:09
czekam na kolejne dzielnice
2010-02-19 08:16
braw Jakub,dla nas gdynian z za oceanu to nowa wersja
historja Gdyni. Pjekny artykol,dziekojemy,
2010-02-19 13:28
A najlepszy kawałek - Gdynia w powiecie puckim :)
2010-02-19 13:29
sorry, powiat wejherowski
2010-02-19 08:10
2010-02-19 08:29
W czasach prehistorycznych, rosły tu największe dynie w tej części globu. W pobliżu ujścia rzeki Kaczej do morza Urząd Miejski prowadzi wykopaliska, aby udowodnić swiatu, ze jesteśmy nie tylko najbogatsi, najszybsi i najładniejsi lecz również u nas ma początek cały świat !
2010-02-19 08:47
twoja dynia jak pusta jak komentarz... bez odbioru
2010-02-19 09:24
już nie pracujesz kapuściana głowo.
2010-02-19 13:06
w tych czasach jeszcze nie uprawiano, a jeśli chodzi oglowę TO GŁOWA WOŁu a nie kapusciana.
2010-02-19 09:49
GDYNIA TO PO ŁACINIE ŚLEDZIE
2010-02-19 13:04
dobre,
gratuluję poczucia humoru
2010-02-19 09:23
Panią od historii, jak dowiedziałem się od najmłodszej córki, zastępuje pan Andreas, Polak pochodzenia greckiego. Rozpoczął lekcję od pogadanki na temat początków Gdyni. Była tam wzmianka o dekrecie biskupa włocławskiego Wilimira z 1253 roku, o panu Piotrze z Różęcina, który ziemie między innymi dzisiejszej Gdyni przekazał milczącym zakonnikom, ojcom Kartuzom.
Mówił o nieporozumienniach między oliwskimi ojacami Cystersami, a zakonem Norbertynek z Żukowa. Dotarł później do budowy kolei łączącej Gdańsk z Koszalinem, którą oddano do eksploatacji w 1870 roku. Od tego roku datuje się oddanie dworca kolejowego w Gdyni.
Tymczasem moja pyskata Hania wtrąciła swoje przysłowiowe trzy grosze. Sięgnęła do wcześniejszych czasów. Przedstawiła poważnego wiadunka (regionalnego władcę) Rodgosta z Oksywia, jego sklawa (niewolnika) Jona Ody z Gotlandii, który wybudował na nieistniejącym dziś Cyplu Redłowskim twierdzę nie do zdobycia. Po owym, wysuniętym w morze półwyspie w kształcie sierpu, został jedynie malowniczy klif. Córka mądrego Gota (jeżeli ktoś woli - Normana), piękna Gduna, przejęła zdolności ojca i kontynuowała rozpoczęte dzieło.
Był też nieco później młody Matys, rybak, który przyłapał swojego szwagra Będzimira na niecnym procederze rabowania i zabijania kupców zdążających do Pucka po złoto Bałtyku, jakim jest bursztyn. Trakt gdański, jak go wówczas nazywano, przebiegał dzisiejszą ulicą Chylońską.
- Nie fantazjuj - przerwał córce nowy pan od historii. - Historia to nauka ścisła, oparta na faktach. Te duperele wyssałaś chyba z palca.
- Nie z palca, a z książki mojego taty "Legendy gdyńskie" - upierała się.
Hania mówiła coś jeszcze, a ja w międzyczasie wyszukałem z zatłoczonego papierzyskami regału moją książkę i wręczyłem ją córce.
- Moja mała - zacząłem, choć wiem, że "mała" bardzo ją denerwuje. - Nie wszyscy muszą znać "Legendy gdyńskie", ale nowy pan od historii powinien.
Istotnie, ludzie nauki z Uniwersytetu Gdańskiego, zwłaszcza specjaliści od onomastyki, twierdzą, że nazwa Gdynia wywodzi się od potoku o tej nazwie. Jak pan Edward Obertyński twierdził, płynął do morza dzisiejszymi ulicami Śląską, Świętojańską, Al. Piłsudskiego i wpadał do niego w okolicach dzisiejszego "Hotelu Nadmorskiego". Ja jednak za profesorem Sampem mam inne zdanie i nazwy Gdyni dopatruję się za sprawą rdzenia "dyń", "dun" lub "duń". Łączy się to z jeńcami duńskimi, których jeszcze w IX wieku książęta wolińscy czy wineccy usadowili w delcie Wisły. "Gduńsk" jak mawiają do dziś Kaszubi z okolic Żarnowca, Pucka czy Wejherowa, jest więc starszy od zalążków państwa polskiego, którego początki sięgają X wieku. Duńczykom należy więc przypisać nazwę "Gduńską" i "Gdyni".
Drugą słabą stroną rodzimych historyków jest choćby fakt "odkrycia" odkrytych ścian zewnętrznych starego prezbiterium kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Mikołaja w Chyloni. Najstarsze zapisy o tej dzielnicy pochodzą z XV wieku, a wymienione mury budowane na kamiennych fundamentach z palonej, pełnej cegły, są przeszło sto lat starsze.
Młody panie historyku, pisząc "Legendy gdyńskie" chciałem zwrócić uwagę na ten fakt. I na miłość Boską nie stawiaj pan jedynek dzieciom, a właściwie młodzieży szkolnej za to, że czytają książki spoza programu nauczania i słuchają ciekawych opowieści.
2010-02-19 18:12
nadesle artykul do trojmiasta.pl?
licze na poparcie supliki
(kciku w góre)
2010-02-19 09:41
Podobna jest etymologia Gdańska. Ten miał wiele imion przez tysiąc lat: Kdansk, Gdanzc, Dantzk, Dantzig, Dantzigk, Danzig, Dantiscum, Dantzick i Gedanum. Sporo zaczynających się na "D". Więc Słowianie dodali "G".
2010-02-19 11:02
2010-02-19 13:09
badaczy nazw "gda" oraz "gdy" i oczywiście "sopoty" oznaczały po prostu błoto albo bagno
lub inaczej "gdanisko" znaczyło po prostu kibel.
Od razu mówię, Nie ma się o co obrażać - wystarczy poczytać.
2010-02-19 16:04
Sporną kwestią jest etymologia nazwy wieży. Niektórzy uważają, jakoby nazwa była próbą poniżenia dobrego imienia Gdańska, które to miasto wielokrotnie sprawiało kłopoty i buntowało się przeciwko Krzyżakom. Inna teoria mówi o wpływach języka pruskiego, w którym dansk miało oznaczać "mokry, wilgotny".
2010-02-19 20:09
pisałem już o tym.
2010-02-19 08:11
A, ktoś kot śledzi ma bieżąco może powiedzieć, czy była np już Orunia, bo ta nazwę też mnie ciekawi :) a no i Wrzeszcza chyba też nie było.
Również czekam z zainteresowaniem na kolejne artykuły z tego cyklu.
Pzdr
2010-02-19 09:29
Poszukaj a znajdziesz ;)
2010-02-21 09:26
2010-02-19 08:19
Poza tym ciekawe jak to jest mieć żonę Zwinisławę:)
2010-02-19 10:01
hm, a ja słyszałem, że to pozostałość szwedzka po 'oxe huvudet', jako, że wielu Szwedów było w tym czasie na Pomorzu. ( o wiele więcej niż Duńczyków, z którymi Polska nie miała za wiele kontaktu)
2010-02-19 10:04
na nazwę raczej szwedzką niż duńską wskazuje także położona niedaleko tzw. szwedzka góra. Plus nazwa myślę, że raczej pochodzi z 16-17 wieku niż z czasów wikingów.
2010-02-19 14:09
nazwa "Gdina" pojawiła się pierwszy raz w dokumencie z roku 1253 roku
2010-02-19 14:24
czyli wskazują na wczesne średniowiecze a to by wikingów sugerowało chyba, że piszą bzdury, nie wiem;)
2010-02-19 19:38
ze Polska z Dania miala okolo X i XI wieku bardzo duzo wspolnego, stala wspolpraca wojskowa i mariaze krolewskie-ksiazece, zreszta polskie pulki zostaly oddelegowane wesprzec sily wikingow z Danni by braly udzial w inwazji na Anglie. Ta wspolpraca utrzymywala sie b.dlugo bo Dunczykom tez nie bylo po drodze ze Szwedami.
2010-02-19 08:20
jeszcze jakieś fotki by się przydały
2010-02-19 08:51
no przecież jest fotka na dole
2010-02-19 08:23
Źródła autora tekstu, też nie powalają. Równie dobrze mógł skorzystać z np.
" Pamiętników Wojciecha I Megalomana "
2010-02-19 08:47
i tonik oxy na też tam robia na pryszcze
2010-02-19 08:48
...pętla dla komarów ;D
2010-02-19 08:48
Czyli - mokradeł, bagnisk. Ten sam rdzeń występuje w nazwie Gdańsk, z tym, że w przypadku Gdańska mamy do czynienia z nazwą pochodną od rzeki: Gdanii/Gedanii. Podobnie urobione zostały nazwy Słupska, Omska, czy Płocka (odpowiednio od: Słupii, Omu i Płoty).
2010-02-19 08:56
2010-02-19 20:37
Dodam tylko, iż końcówka "ynia" w języku polskim najczęściej oznacza określenie miejsca tj. świąt-ynia, pust-ynia, itd.
Można więc przypuszczać, że nazwa naszego miasta - Gd-ynia - to nic innego jak miejsce podmokłe.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
