Długo wyczekiwany remont ul. Wajdeloty 
we Wrzeszczu Dolnym wreszcie stał się faktem. Od poniedziałku obowiązują utrudnienia w ruchu, zaś zakończenie prac budowlanych zaplanowano na listopad przyszłego roku.
do ul. Wallendroda . Drugi, w terminie 1 sierpnia - 31 marca 2014 r., dotyczy odcinka od ul. Wallenroda do ul. Wajdeloty nr 17 , zaś trzeci realizowany po tym terminie do 15 listopada 2014 r., to odcinek od nr 17 do tunelu dla pieszych przy dworcu kolejowym ., Wyspiańskiego , Plac Wybickiego , al. Legionów i Grażyny . Prace wykonuje konsorcjum Pol-Dróg z liderem Pol-Dróg Gdańsk i partnerem Pol-Dróg Warszawa. Koszt inwestycji to blisko 9,7 mln zł. zyska nową nawierzchnię na odcinku 56 m, Wallenroda - 40 m, zaś ul. Aldony - 36 m. Odcinek ul. Wajdeloty, którzy przejdzie metamorfozę jest długi na 543 m.Remont Wajdeloty zaczął się na serio. Za film dziękujemy naszemu czytelnikowi, panu Jakubowi.
2013-02-18 20:47
2013-02-18 21:45
Taki gość z bałałajką (albo jakoś podobnie )
2013-02-19 08:20
który przypomniał Konradowi o jego litewskiej matce.
2013-02-18 21:56
Dolny Wrzeszcz ma swój niepowtarzalny klimat. Może troszkę "dżambownia", ale mam sentyment do tej dzielnicy. Moi dziadkowie mieszkali na Grażyny, tuż obok browaru przy Placu Wybickiego.
2013-02-18 22:53
ale sie usmialem czytajac ten artykul.kiedys tam mieszkalem.by cos tam zmienic wpierw trzeba wszystko co tam mieszka wytruc a potem wypalic ogniem i wywiez na szadolki.
2013-02-18 23:20
ja mialem w domu oswojone myszy:)
2013-02-18 23:19
Na Dzierzynskiego kolo szkoly baletowej zostalo moje dziecinstwo.
2013-02-18 23:31
Wajdelota pojawia się na uczcie krzyżackiej niespodziewanie. Jest sędziwym starcem na którego twarzy są wyryte lat i cierpień blizny. Nosi brodę- ze względu na podeszły już wiek ubieloną - a reszta z jego włosów jest już całkiem siwa. Na podstawie jego stroju, pozostali uczestnicy uczty wywnioskowali, ze jest Prusakiem, lub Litwinem. Nikt nie zwróciłby na starego wajdelotę uwagi, gdyby nie fakt, ze zgłosił się on do zaśpiewania pieśni. Jednak nie miała to być zwykła pieśń. Konrad Wallenrod (a właściwie Walter Alf) domagał się pieśni, która będzie tak dzika i twarda, jak hałas rogów i oręża szczęki, i tak ponura jak klasztorne ściany, i tak ognista jak samotnik pijany. Pomimo ogólnej dezaprobaty ucztujących dla wajdeloty, mistrz zakonu zachęca go do wykonania pieśni słowami: śpiewaj, stary wieszczu.
Fragment pieśni wajdeloty, który mnie interesuje, zaczyna się od słów o wieści gminna! ty arko przymierza. Ta wypowiedź zaczyna wywód wajdeloty dotyczący wartości ustnego przekazywania dziejów, historii i tradycji z pokolenia na pokolenie. Pieśń ta jest swoistym hymnem opiewającym ludzi, którzy opowiadają o przeszłości. Wajdelota podkreśla znaczenie przekazów ustnych, twierdząc, że nie da się ich zniszczyć ogniem, zadawaniem ciosów, nie da się ich ukraść, ani spustoszyć. Pieśń będzie istniała tak długo, jak długo ludzie będą chcieli jej słuchać i ją powtarzać. I nie potrafię oprzeć się pokusie zacytowania Horacego: wybuduję pomnik, trwalszy niż ze spiżu. Wajdelota nadaje pieśni specyficzne atrybuty. Nazwanie jej arką przymierza jest nieprzypadkowe. Ma ona ocalić wszystko, co warte ocalenia: tradycje, historię, a przede wszystkim pamięć dawnych dziejów. Posiada ona również niezwykłe właściwości polegające na rekonstruowaniu w ludzkiej wyobraźni wszystkiego tego, co już przeminęło i nigdy nie będzie takie samo.
Interesujący mnie fragment pieśni zawiera część, w której autor opowiada o swoich marzeniach dotyczących ojczystego kraju. Ubolewa nad faktem, że został srodze zbudzony. Otaczająca go rzeczywistość była zupełnie inna, niż ta, którą pamiętał. Wajdelota twierdzi, że teraz śród żałosnego spółrodaków jęku, często przeszłości nie dosłyszę. Jednak po chwili śpiewa, że nadal ma w sobie iskry młodego zapału, które tylko czekają na okazję, by zapłonąć. Stary wieszcz dostrzega beznadziejne położenie narodu litewskiego, przypomina sobie przeszłość, i stara się umotywować Litwinów do działania.
Adresatem pieśni jest mistrz zakonu krzyżackiego. Wajdelota chce w Konradzie Wallenrodzie obudzić tożsamość narodową. Śpiewa po litewsku, więc pozostali krzyżacy nie rozumieją o czym pieśń jest. Wajdelota ma nadzieję, że pieśń w języku ojczystym, pozwoli Litwinom poczuć dawne serca bicie i dawną wielkość duszy, taką, jaką odczuwali ich przodkowie. Kończy swoje śpiewanie krótkim podsumowaniem, w którym stwierdza, że nie ma sensu mówić o przeszłości, bo mówienie o niej nie zmieni teraźniejszości. Równocześnie nie chce mówić źle o teraźniejszości, ponieważ ma świadomość, że wśród ucztujących znajduje się ktoś wyjątkowy i wielki. Ktoś, kto może zmienić dokumentnie historię. Wajdelota obiecuje, że będzie głosił jego chwałę. Tą osobą jest właśnie Konrad Wallenrod.
2013-02-18 23:42
Z Pieśni wajdeloty płynie wiele nauk o roli poezji ludowej, która jest:
· Arką przymierza między pokoleniami każdego narodu, dzięki czemu jest silniejsza niż mury graniczne i największe wojny, niż wszelkie odległości,
· Świętością, która mieści uczucia całych narodów: O wieści gminna! Ty arko przymierza / Między dawnymi i młodszymi laty: / W tobie lud składa broń swego rycerza, / Swych myśli przędzę i swych uczuć kwiaty,
· Skarbnicą wiedzy o dawnych bohaterach i ich odważnych czynach, nieskończonym źródłem informacji,
· Utrwaleniem historii narodu, jego tradycji i kultury, którą potem przekazuje młodszym pokoleniom, pobudzając w ten sposób patriotyzm: O pieśni gminna, ty stoisz na straży / Narodowego pamiątek kościoła,
· Elementem łączącym przeszłość z teraźniejszością, dzięki temu, iż przenosi w czasy współczesne zapomniane czyny, bohaterów, wydarzenia, dając im wieczność i nieśmiertelność,
· Niezniszczalną, najtrwalszą wśród wszystkich skarbów kultury, nie ulega skutkom klęsk. Póki będzie przekazywana z pokolenia na pokolenie, będzie zawsze obecna w życiu narodu, nigdy nie zginie, tak jak miłość do ojczyzny: Arko! Tyś żadnym nie złamana ciosem, / Póki cię własny twój lud nie znieważy oraz Płomień rozgryzie malowane dzieje, / Skarby mieczowi spustoszą złodzieje, / Pieśń ujdzie cało.
· Realizacją tyrteizmu - swą mocą budzi do walki.
Tyrteizm romantyczny tworzyli poeci, którzy swą poezją zagrzewali do walki, wzniecali wygasły płomień buntu.
Wajdelota, czyli Halban, postanawia po śmierci Konrada nieść innym wieść o bohaterskich czynach Waltera Alfa: Z tej pieśni wstanie mściciel naszych kości!.
2013-02-19 02:18
2013-02-19 09:00
W zeszłym roku obroniłem mature w zaoczniaku , ale ne wiem co to wajdelot. Czy to jakis ptak?
2013-02-22 09:32
Niektóre wpisy są tragikomiczne. Np. o menelach w dzielnicy.Owszem jest paru jak w każdej innej, ale od początku jak tu mieszkam (ponad pół wieku) nie słyszałem żeby kogoś zaczepiali , napastowali, nie słyszałem o włamaniach do mieszkań czy pobiciach, to naprawdę dobre miejsce do mieszkania, nie zazdrośćcie nam rewitalizacji bo ta ulica zasługuje na to aby wyglądać jak na pocztówkach z początku XX wieku.
2013-09-23 20:06
najgorzej im idzie wykończenie kostek, jak tak dalej pójdzie to czeka ich sroga zima,próbują nadrabiać kostkę płytami co wygląda beznadziejnie!!!!!!!!!!!!!!!
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
