W tym roku astronomiczna wiosna zagości u nas 20 marca, dokładnie o godz. 17:57. Kolejny początek wiosny w dniu 21 marca nastąpi dopiero w roku 2102. Dlaczego?
tak, zdecydowanie, sprzyja temu obecna pogoda
69%
nie za bardzo, choć dostrzegam pierwsze zwiastuny
23%
nie, jest za zimno i za mało zieleni
8%
Pierwszy dzień wiosny astronomicznej obchodzony jest w dniu równonocy wiosennej, który najczęściej przypada w dniu 21 marca lub dnia poprzedniego lub następnego, w zależności gdzie jest obserwowana. W XX wieku wiosna w strefie czasowej Polski rozpoczynała się zwykle 21 marca i taką informację możemy jeszcze znaleźć w wielu podręcznikach szkolnych. Jest ona jednak już nieaktualna, bo w tym stuleciu wiosna już nigdy nie przyjdzie 21 marca.
Po raz ostatni wiosna zagościła 21 marca w roku 2011. Jednak już w 2012, 2013 i 2014 równonoc wiosenna wypadła dzień wcześniej niż zwykle i tak będzie aż do roku 2102. Co więcej, od 2044 roku zdarzać się będzie, że wiosna pojawi się jeszcze wcześniej, bo już 19 marca.
Dlaczego tak się dzieje? Przyczyną zjawiska w dużym skrócie jest ruch punktu Barana związany z precesją ziemskiej osi rotacji. Co to oznacza?
Czytaj też:
Kiedy naprawdę zaczyna się wiosna?Jak wyjaśnia
Karol Wójcicki z Planetarium Niebo Kopernik z Warszawy, z astronomicznego punktu widzenia początek wiosny to chwila, w której Słońce podczas pozornej wędrówki po niebie wzdłuż ekliptyki przecina równik niebieski. Punkt przecięcia nazywany jest przez astronomów "punktem Barana". Pełen okrąg na niebie "punkt Barana" zakreśla co 26 tys. lat. Tyle bowiem trwa okres ruchu precesyjnego. Co to takiego? Ziemia nie tylko kręci się w kółko i biegnie dookoła Słońca, ale dodatkowo "buja się na boki". Jej oś zakreśla w przestrzeni stożek i to właśnie ten ruch powoduje przemieszczanie się punktu Barana po niebie.
- Dodatkowo droga naszej planety wokół Słońca to nie okrąg, lecz elipsa, której dłuższa oś też powoli obraca się wokół naszej gwiazdy niczym wskazówka zegara. Grawitacja innych planet też delikatnie wpływa na ruch Ziemi wokół Słońca. Wszystko się porusza, a my próbujemy zamknąć to w mało elastycznym kalendarzu. Nie da się. I stąd te zmiany - wyjaśnia Karol Wójciki.
Słońce w tym roku punkt Barana osiągnie dokładnie 20 marca o 17.57 i wtedy zaczyna się astronomiczna wiosna. Będzie z nami do przesilenia letniego, które nastąpi 21 czerwca o 12.51.
Bez względu na to, kiedy astronomicznie zaczyna się ta pora roku, to ciągle świętujemy pierwszy dzień wiosny 21 marca. Dlaczego? Odpowiedź jest dość prosta, dla wygody i z przyzwyczajenia. Równonoc wcześniej najczęściej wypadała tego właśnie dnia i po prostu wpisała się w kalendarz. Tak narodziła się wiosna kalendarzowa, która właściwie nie jest ani oficjalnym świętem, ani prawdziwym początkiem wiosny, a tylko datą umowną.
Do przyjęcia takiej daty z pewnością przyczyniło się to, że wiosna astronomiczna przychodzi niepostrzeżenie. Rzadko kto śledzi przecież kąty padania promieni słonecznych, czy nachylenia osi obrotu Ziemi. Dużo łatwiej jest zauważyć wiosnę termiczną, klimatyczną, czy fenologiczną.
Wiosna nie jest tylko jedna
wiosna astronomiczna czyli równonoc wiosenna - 20 marca (ale w zależności od roku przypada od 19 do 22 marca)
wiosna kalendarzowa - data umowna, wyznaczona na 21 marca
wiosna termiczna - na Pomorzu przypada ok. 3 kwietnia
wiosna fenologiczna - rozpoczyna się, gdy zaczynają kwitnąć rośliny, nawet w lutym
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
