O nas
Muzeum Narodowe w Gdańsku to 6 oddziałów prezentujących sztukę dawną, współczesną, fotografię, sztukę ludową, tradycję szlachecką oraz muzyczną. Jest jednym z najstarszych muzeów w Polsce. Szczyci się tryptykiem "Sąd Ostateczny" Hansa Memlinga.
Muzeum Narodowe w Gdańsku powstało z połączenia zbiorów Muzeum Miejskiego i Muzeum Rzemiosła Artystycznego.
Powstało dzięki: Fundacji Carla G. Klosego (1794-1868) oraz kolekcji Jacoba Kabruna (1759-1814), złożonej z kilku tysięcy obrazów, rysunków i rycin mistrzów europejskich od końca XV do początków XIX wieku.
W skład zbiorów weszły też pochodząca z 1881 roku kolekcja Ludwika Garbego - meble, fajanse i wyroby z metali kolorowych. Średniowieczną rzeźbę gdańską i pomorską przekazywały do muzeum kościoły. Ważną rolę w powiększaniu zbiorów odegrały darowizny i legaty rodzin gdańskich i pomorskich.
Sześć oddziałów muzealnych to:
Oddział Sztuki Nowoczesnej - Pałac Opatów
Oddział Etnografii - Spichlerz Opacki
Oddział Zielona Brama
Gdańska Galeria Fotografii
Muzeum Hymnu Narodowego w Będominie.
Muzeum Tradycji Szlacheckiej w Waplewie Wielkim
Oddział Sztuki Dawnej - Gmach Główny Muzeum Narodowego w Gdańsku.
Mieści się w XV wiecznym gmachu pofranciszkańskiego klasztoru przy ul. Toruńskiej. Adaptowano go do celów muzealnych w latach 1867-1871. Eksponowana jest w nim średniowieczna plastyka pomorska - dzieła o tematyce sakralnej, powstałe w lokalnych warsztatach od XIII do XVI wieku.
W Małym Refektarzu pokazywane są dzieła złotników gdańskich (XV-XIX w.) - naczynia liturgiczne oraz imponujące wielkością i bogatą dekoracją barokowe naczynia do wina i celebrowania uroczystych toastów.
Wielki Refektarz to prezentacja ceramiki: fajanse z Delft i wzorowane na nich fajanse gdańskie, a także duże zespoły fajansów niemieckich, szwedzkich i francuskich. Poza tym porcelana pochodząca z królewskich wytwórni w Miśni i Berlinie, a także z Dalekiego Wschodu.
Chlubą gdańskiego muzeum jest tryptyk Sąd Ostateczny Hansa Memlinga (1433-1494), jednego z największych twórców niderlandzkich. Memling stworzył dzieło wybitne, o bogatej i oryginalnej ikonografii, które z wielką siłą działa na widza.
Galeria malarstwa gdańskiego prezentuje dzieła malarzy związanych ze środowiskiem artystycznym miasta od XV do połowy XX wieku. Obok wczesnych obrazów o tematyce religijnej eksponowane są tutaj martwe natury, sceny rodzajowe, portrety mieszczan oraz widoki miasta. Urodą i wdziękiem zachwyca gdańska patrycjuszka z portretu Antona Möllera (ok. 1563-1611) oraz portrety małżonków Joanny Florentyny i Friedricha Muhlów namalowane przez Jacoba Wessla (1710-1780).
W galerii malarstwa niderlandzkiego odnaleźć można ulubione tematy twórców flamandzkich i holenderskich - pejzaże, mariny, martwe natury oraz sceny rodzajowe i biblijne, pędzla miedzy innymi Ferdinanda Bola, Jana Brueghela Młodszego czy Jana van Goyena.
Wirydarz w pofranciszkańskim klasztorze - jedyna na Pomorzu tego typu przestrzeń muzealna.
To wewnętrzny ogród pofranciszkańskiego klasztoru przy ul. Toruńskiej 1. Otwarty latem do końca września. W tym czasie turyści i mieszkańcy mają okazję zapoznać się z jego niebanalną architekturą i klimatem. Z wirydarza korzystać mogą zwiedzający muzeum, dla pozostałych osób opłata za wstęp wynosi symboliczną złotówkę.
Historia wirydarza w gdańskim klasztorze
W momencie powstania klasztoru franciszkańskiego w XV w. ogród był jedną z jego najistotniejszych przestrzeni. Zlokalizowany w samym sercu gmachu, otoczony czterema skrzydłami zabudowań klasztornych, służył braciom za miejsce wypoczynku, rozmów, modlitwy oraz kontemplacji. Jego wnętrze zajmowały przede wszystkim ozdobne kwiaty, krzewy oraz zioła.
Wirydarz uchodził za symbol raju - ogrodu wiecznej wiosny i radości. Odzwierciedlał także zachwyt człowieka nad doskonałością świata stworzonego przez Boga. Późnogotycka architektura klasztoru była niejednokrotnie przedmiotem zachwytu odwiedzających Gdańsk, dzięki niej zyskał on miano 'najwspanialszego klasztoru szarych mnichów'.
Na przestrzeni lat wirydarz zmieniał swoją formę i funkcję. Od 1555 do 1807 roku w murach klasztornych działała szkoła łacińska Studium Particulare (tzw. Partykularz), późniejsze Gdańskie Gimnazjum Akademickie. Wówczas wirydarz, który pełnił rolę wewnętrznego dziedzińca szkolnego, pozbawiono zieleni. Barokowy ogród urządzono natomiast za zachodnim skrzydłem klasztoru. W 1870 roku w budynku poklasztornym otwarto Danziger Stadtmuseum (Muzeum Miejskie w Gdańsku). W tym okresie wnętrze wirydarza zostało przebudowane w duchu neogotyku.
W wyniku II wojny światowej budynek klasztoru wraz z wirydarzem uległy znacznym zniszczeniom. Gmach podniesiono z ruin podczas odbudowy Gdańska.
GODZINY OTWARCIA:
sezon letni (01.05 - 30.09)
wtorek - niedziela: 10.00-17.00
czwartek (01.06 - 31.08): 12.00-19.00
sezon zimowy (01.10 - 30.04)
wtorek - piątek: 9.00-16.00
sobota - niedziela: 10.00-17.00
CENY BILETÓW:
normalny - 10 zł
ulgowy - 6 zł
Sponsorami Muzeum Narodowego w Gdańsku są: Grupa Lotos S.A., Energa SA oraz Korporacja Budowlana DORACO
Muzeum Narodowe w Gdańsku powstało z połączenia zbiorów Muzeum Miejskiego i Muzeum Rzemiosła Artystycznego.
Powstało dzięki: Fundacji Carla G. Klosego (1794-1868) oraz kolekcji Jacoba Kabruna (1759-1814), złożonej z kilku tysięcy obrazów, rysunków i rycin mistrzów europejskich od końca XV do początków XIX wieku.
W skład zbiorów weszły też pochodząca z 1881 roku kolekcja Ludwika Garbego - meble, fajanse i wyroby z metali kolorowych. Średniowieczną rzeźbę gdańską i pomorską przekazywały do muzeum kościoły. Ważną rolę w powiększaniu zbiorów odegrały darowizny i legaty rodzin gdańskich i pomorskich.
Sześć oddziałów muzealnych to:
Oddział Sztuki Nowoczesnej - Pałac Opatów
Oddział Etnografii - Spichlerz Opacki
Oddział Zielona Brama
Gdańska Galeria Fotografii
Muzeum Hymnu Narodowego w Będominie.
Muzeum Tradycji Szlacheckiej w Waplewie Wielkim
Oddział Sztuki Dawnej - Gmach Główny Muzeum Narodowego w Gdańsku.
Mieści się w XV wiecznym gmachu pofranciszkańskiego klasztoru przy ul. Toruńskiej. Adaptowano go do celów muzealnych w latach 1867-1871. Eksponowana jest w nim średniowieczna plastyka pomorska - dzieła o tematyce sakralnej, powstałe w lokalnych warsztatach od XIII do XVI wieku.
W Małym Refektarzu pokazywane są dzieła złotników gdańskich (XV-XIX w.) - naczynia liturgiczne oraz imponujące wielkością i bogatą dekoracją barokowe naczynia do wina i celebrowania uroczystych toastów.
Wielki Refektarz to prezentacja ceramiki: fajanse z Delft i wzorowane na nich fajanse gdańskie, a także duże zespoły fajansów niemieckich, szwedzkich i francuskich. Poza tym porcelana pochodząca z królewskich wytwórni w Miśni i Berlinie, a także z Dalekiego Wschodu.
Chlubą gdańskiego muzeum jest tryptyk Sąd Ostateczny Hansa Memlinga (1433-1494), jednego z największych twórców niderlandzkich. Memling stworzył dzieło wybitne, o bogatej i oryginalnej ikonografii, które z wielką siłą działa na widza.
Galeria malarstwa gdańskiego prezentuje dzieła malarzy związanych ze środowiskiem artystycznym miasta od XV do połowy XX wieku. Obok wczesnych obrazów o tematyce religijnej eksponowane są tutaj martwe natury, sceny rodzajowe, portrety mieszczan oraz widoki miasta. Urodą i wdziękiem zachwyca gdańska patrycjuszka z portretu Antona Möllera (ok. 1563-1611) oraz portrety małżonków Joanny Florentyny i Friedricha Muhlów namalowane przez Jacoba Wessla (1710-1780).
W galerii malarstwa niderlandzkiego odnaleźć można ulubione tematy twórców flamandzkich i holenderskich - pejzaże, mariny, martwe natury oraz sceny rodzajowe i biblijne, pędzla miedzy innymi Ferdinanda Bola, Jana Brueghela Młodszego czy Jana van Goyena.
Wirydarz w pofranciszkańskim klasztorze - jedyna na Pomorzu tego typu przestrzeń muzealna.
To wewnętrzny ogród pofranciszkańskiego klasztoru przy ul. Toruńskiej 1. Otwarty latem do końca września. W tym czasie turyści i mieszkańcy mają okazję zapoznać się z jego niebanalną architekturą i klimatem. Z wirydarza korzystać mogą zwiedzający muzeum, dla pozostałych osób opłata za wstęp wynosi symboliczną złotówkę.
Historia wirydarza w gdańskim klasztorze
W momencie powstania klasztoru franciszkańskiego w XV w. ogród był jedną z jego najistotniejszych przestrzeni. Zlokalizowany w samym sercu gmachu, otoczony czterema skrzydłami zabudowań klasztornych, służył braciom za miejsce wypoczynku, rozmów, modlitwy oraz kontemplacji. Jego wnętrze zajmowały przede wszystkim ozdobne kwiaty, krzewy oraz zioła.
Wirydarz uchodził za symbol raju - ogrodu wiecznej wiosny i radości. Odzwierciedlał także zachwyt człowieka nad doskonałością świata stworzonego przez Boga. Późnogotycka architektura klasztoru była niejednokrotnie przedmiotem zachwytu odwiedzających Gdańsk, dzięki niej zyskał on miano 'najwspanialszego klasztoru szarych mnichów'.
Na przestrzeni lat wirydarz zmieniał swoją formę i funkcję. Od 1555 do 1807 roku w murach klasztornych działała szkoła łacińska Studium Particulare (tzw. Partykularz), późniejsze Gdańskie Gimnazjum Akademickie. Wówczas wirydarz, który pełnił rolę wewnętrznego dziedzińca szkolnego, pozbawiono zieleni. Barokowy ogród urządzono natomiast za zachodnim skrzydłem klasztoru. W 1870 roku w budynku poklasztornym otwarto Danziger Stadtmuseum (Muzeum Miejskie w Gdańsku). W tym okresie wnętrze wirydarza zostało przebudowane w duchu neogotyku.
W wyniku II wojny światowej budynek klasztoru wraz z wirydarzem uległy znacznym zniszczeniom. Gmach podniesiono z ruin podczas odbudowy Gdańska.
GODZINY OTWARCIA:
sezon letni (01.05 - 30.09)
wtorek - niedziela: 10.00-17.00
czwartek (01.06 - 31.08): 12.00-19.00
sezon zimowy (01.10 - 30.04)
wtorek - piątek: 9.00-16.00
sobota - niedziela: 10.00-17.00
CENY BILETÓW:
normalny - 10 zł
ulgowy - 6 zł
Sponsorami Muzeum Narodowego w Gdańsku są: Grupa Lotos S.A., Energa SA oraz Korporacja Budowlana DORACO
