Zobacz podziemną kryptę i niezwykłe zabytki kościoła polskokatolickiego w Gdańsku.
Ma podziemną kryptę pod ławkami dla wiernych, unikatową ambonę do kazań na świeżym powietrzu, a na obudowie organów znajduje się herb rodziny Bushów. Kościół polskokatolickiej parafii pw. Bożego Ciała w Gdańsku. To pierwszy obiekt sakralny, który prezentujemy w ramach nowego cyklu "Niezwykłe świątynie Trójmiasta".
Kiedy przychodzi noc, w starych kościelnych ławkach słychać chrobotanie. Korniki nie próżnują. - Trzeba je będzie wykurzyć - zamyśla się proboszcz Rafał Michalak i zastanawia nad tym, jakim sposobem pozbyć się owadów z ławek. Bo ławki są zabytkowe. Każda ma swoje drzwiczki i swój numer. Trzycyfrowy, choć kościół nie należy do dużych.
- Gdy zbywało ławek w Bazylice Mariackiej, to przywożono je tutaj. W okresie reformacji kościół Bożego Ciała był bowiem kościołem filialnym i stąd taka wysoka numeracja - tłumaczy duchowny i rozgląda się po świątyni. Prawie wszystkie przedmioty pochodzą z czasów ewangelickich. Jest ołtarz główny z kopią obrazu św. Rodziny Rafaella i cenne obrazy z biblijnymi scenami, które uwieczniono na drewnie. Na jednym Abraham zdjął z głowy turban i postanowił ofiarować Izaaka, na innym Chrystus dzierżąc łopatę ukazuje się jako ogrodnik Marii Magdalenie.
Choć kościół stojący u podnóża Góry Gradowej przy ul. 3 Maja w Gdańsku uważany jest za świątynię poewangelicką, dobrze pamięta czasy średniowiecza. W XIV wieku przychodziła tu na adoracje Dorota z Mątowów Wielkich - tak głoszą akta beatyfikacyjne, z których pochodzą pierwsze wzmianki o świątyni. Wtedy funkcjonowała ona jeszcze jako kaplica przy pobliskim szpitalu Bożego Ciała. W średniowieczu miała jedną gotycką nawę. Drugą, poprzeczną, w której obecnie stoją ławki - dobudowano świątyni pod koniec XVII wieku.
Majętne rody gdańskich patrycjuszy nie szczędziły pieniędzy. Herby Gralathów, Conradich czy Schummanów widnieją na potężnym, bogato zdobionym prospekcie organów, które ufundowali. Wśród licznych herbów mecenasów można znaleźć również rodzinę Bushów. - To ponoć pomorska gałąź rodziny dwóch prezydentów Stanów Zjednoczonych - przekonuje ks. Michalak, po czym wpada w melancholijny nastrój. Bo nieliczne piszczałki są z drewna lub z PCV, a instrumentu i mechanizmu do poruszania figurkami nie ma. - Organy zostały wywiezione w 1945 r. w kierunku Bytowa i ślad po nich zaginął - martwi się proboszcz, ale przyznaje też, że kościół miał szczęście w czasie II wojny. Powypadały witraże, a z wieży zniknęły dwa dzwony i mechanizm zegara. Ograbiono też podziemne krypty, gdzie leżały trumny fundatorów i proboszczów kościoła. Jednak w porównaniu do innych zniszczonych świątyń w Gdańsku, kościół Bożego Ciała poniósł mniejsze straty.
- Być może dlatego, że jest na uboczu - zastanawia się duchowny. W czasach Polski Ludowej lokalizacja na niewiele się jednak zdała. Bo pieniądze na konserwację kończyły się przeważnie przed torami kolejowymi. Nowi parafianie - wierni polskokatoliccy z lubelskiego i kieleckiego, w których ręce kościół trafił w 1946 r., nie mieli więc łatwo. Świątynia wprawdzie doczekała czasów III RP , ale gdyby nie nagłośnienie i sztandary w języku polskim, sprawiałaby wrażenie jakby czas się w niej zatrzymał.
Proboszcz widzi ogrom prac, które trzeba wykonać. Uśmiecha się jednak, kiedy spogląda w górę. Bo na dachu nowa blacha, a elewacja odrestaurowana. Część pieniędzy dało ministerstwo, część miasto. Trochę jednak zabrakło - ściany kościoła od strony Góry Gradowej czekają na renowację. Z kolei unikatowa zewnętrzna ambona do głoszenia kazań na świeżym powietrzu czeka na święty spokój.
Na jej baldachimie stał kiedyś symbolizujący Chrystusa pelikan karmiący pisklęta. Poniżej figury apostołów. Każdy podpisany napisem w kolorze złota. Apostołowie jeden po drugim zaczęli jednak ginąć. Z dwunastu ocalało siedmiu. Razem z pelikanem stoją wewnątrz kościoła. Niedawno z dachu przybudówki obok ambony zginęła też miedziana blacha. Złodzieja złapano po trzeciej kradzieży. Dach przybudówki zaczął przeciekać. - Trzeba będzie coś z tym szybko zrobić - martwi się proboszcz.
Bo niedługo 1 listopada. Na pobliskim Cmentarzu Nieistniejących Cmentarzy pojawią się liczni goście i wierni rożnych wyznań. Być może ktoś przy okazji zajrzy do kościoła i zobaczy wielkie odrestaurowane malowidło, które wykonane na płótnie wisi pod sklepieniem świątyni. Przedstawia "Sąd Ostateczny" autorstwa Falkenberga. Na oglądanie "Ukrzyżowania" z końca XVII wieku, które oddano do renowacji, przyjdzie zwiedzającym trochę jeszcze poczekać.
W kolejnym odcinku cyklu "Niezwykłe świątynie Trójmiasta", który ukaże się w przyszłą niedzielę, zaprezentujemy meczet w Oliwie.
wygląda pięknie, chętnie tam zajrzę, dziękuje za film.
sia
11 lat
661
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-10-21 14:13
Wspaniały ksiądz
Niewielu jest takich księży, którzy tyle zaangażowania i serca oddają kościołowi. Ksiądz Rafał to prawdziwy kapłan dbający również o swoich parafian.
RM
11 lat
837
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-10-21 13:58
czy tylko w niedzielę o 11.00 jak msza jest otwarty?
bh
11 lat
43
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-10-21 13:01
?
Amerykański kościół z nazwą "Polska", fajne no nie?
11 lat
1139
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-10-21 12:40
Więcej energii tam trzeba
A co do ambony to księżulek mogłby się pokusić o jakieś kazania pod chmurką w sezonie letnim-taka atrakcja dla wierzacych turystów,albo otworzyć tam chrześcijański Hyde Park...
zee
11 lat
1425
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-10-21 12:36
nie byłam, ale mam nadzieję,że na pewno tam zajdę, aby odmówić zdrowaśkę i zadumać się nad życiem
Jadzia
11 lat
696
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-10-21 11:34
zadna rewelacja -stal i stoi tam od lat
na jakim uboczu ???? -to jest centrum miasta
ciekawym miejscem jest Kaplica Ewangelicka (dzielnica Biskupia Górka ) .o meczecie rozpisywali się juz wszyscy -nic nadzwyczajnego
11 lat
2247
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-10-21 11:27
znam to miejsce od lat (1)
wystarczy mieć oczy szeroko otwarte i nie robić pijaru.
Zle jest jak takimi oczywistymi tematami odwraca sie uwagę od bałaganu w mieście.
Kogo tem temat interesuje to sam sięgnie po szczególowe informacje.
w Gdańsku uważany jest za świątynię poewangelicką, dobrze pamięta czasy średniowiecza. W XIV wieku przychodziła tu na adoracje Dorota z Mątowów Wielkich - tak głoszą akta beatyfikacyjne, z których pochodzą pierwsze wzmianki o świątyni. Wtedy funkcjonowała ona jeszcze jako kaplica przy pobliskim szpitalu Bożego Ciała. W średniowieczu miała jedną gotycką nawę. Drugą, poprzeczną, w której obecnie stoją ławki - dobudowano świątyni pod koniec XVII wieku. 
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
