2005-04-03 21:47
2005-04-03 21:47
Właściwie masz słuszność. Na co przyda sięparaliż miasta? Dziecko ma własne wyobrażenia na temat otaczającego je świata. Pojęcia "papież", "prezydent" itp. są dlań czystą abstrakcją. A na tym forum utożsamia się Jana Pawła II z samym Ojcem Stwórcą. To już bluźnierstwo.
2005-04-03 22:20
odszedł Przyjaciel każdego z Nas. Zachowajmy Go w sercach, w myślach, w słowach na całe życie.
2005-04-03 22:31
2005-04-03 22:53
Jestem ateistką, z poglądami Papieża przeważnie się nie zgadzałam, ale to był dobry, porządny Człowiek, który miał do wypełnienia misję i pełnił ja najlepiej, jak mógł. Zawiesił poprzeczkę bardzo wysoko, niełatwo będzie Jego następcy Mu dorównać. Coś się skończyło... Łączę się w smutku ze wszystkimi, którym był drogi. Pamięć o nim przetrwa, bo tacy ludzie zdarzają się rzadko.
2005-04-03 22:59
Choć żal wypełnia mą duszę staram się z całych sił nie czuć smutku lecz radować się że Jesteś razem z Bogiem...bo Byłeś niezwykłym, człowiekiem, któremu zawsze towarzyszyła niesamowita pogoda ducha i zawsze chciał byśmy i my się radowali...więc przez łzy uśmiecham sie do nieba gdzie Jesteś zdrowy i juz nie cierpisz i spoglądasz na Nas z uśmiechem..
2005-04-03 23:07
Dziekuje Co Ojcze za wszystkie slowa dobroci i Twoje serce pelne milosierdzia do czlowieka. Kochalam Cie i teraz zrozumialam jak bardzo......:(
2005-04-03 23:08
W moim mieście (wielkości Gdańska) zamknięto centra handlowe (Tesco, Geant itd.), ale funkcjonowały małe i średnie sklepy. Pustą lodówkę można było więc napełnić - jeśli naprawdę taka by zaistaniała konieczność. Podejrzewam, że i w Trójmieście podstawowe zakupy dałoby się zrobić.
I jeszcze jedno, ale najważniejsze:
Można nie być katolikiem. Można nie szanować Jana Pawła II, może on być dla kogoś _całkowiecie_ obojętny. Ale droga Matko, Twoje dziecię nie żyje w próżni. Z szacunku dla odczuć innych, ludzi wokół Was, oraz w ramach wychowania obywatelskiego powinnaś dziecięciu droga Matko przystępnie wyjaśnić pojęcie: żałoba narodowa.
Masz przy tym doskonałą okazję poruszyć temat śmierci. Akurat Jana Pawła II jest przykładem, jak odszedł człowiek w wieku podeszłym, w spokoju, pogodzony ze światem, otoczony przez ludzi, którzy darzyli go szacunkiem i miłością oraz podziwem, a co najważniejsze - dokonawszy wielkich czynów (co przyznają nawet ateiści czy np. albo przywódca Iranu). Każdy umiera i od tego droga Matko nie uciekniesz - do kina, na seans możesz pójść, ale w realnym świecie istnieje śmierć, ból i cierpienie. Które można przyjąć z godnością.
Nie wiem droga Matko, czy masz rodziców? Ale jeśli masz, co chciałabyś, aby Twoję dziecko czuło i myślało, gdy odejdą? Czy chcesz aby był to strach i zagubienie, ale irytację, że nie idzie do kina w dniu śmierci babci?
2005-04-03 23:13
Choć tak daleko...Czujemy Go w sercu...Pozostanie z nami duchem i wielką siłą przemieniającą nasze życie w bliższe Bogu.
2005-04-03 23:14
teraz wiem jak bardzo!!!!!!!!
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
