Z
Bogdanem LISEM, prezesem fundacji Centrum Solidarności, rozmawia
Jacek GRĄZIEWICZ-
Obchodzimy kolejną rocznicę wydarzeń sierpniowych. Czy zostały one właściwie wykorzystane?- Na pewno uzyskaliśmy to, o co nam głównie chodziło - czyli wolność i demokrację. Jednak oczywiste jest, że marzenia nie zawsze są zgodne z rzeczywistością. Nie wszystko wygląda tak, jak miało wyglądać. Trzeba sobie jednak zadać pytanie, czy coś można było zrobić lepiej. Kraj był zacofany i wszystko musieliśmy tworzyć od zera. Może można było zrobić pewne rzeczy inaczej, jednak nie wiadomo czy wówczas byłoby lepiej. Czeka nas jeszcze dużo pracy, ażeby dogonić kraje, które w warunkach demokratycznych rozwijają się już od dawna. I tylko od nas zależy, czy nasza sytuacja będzie sie poprawiała.
-
Czy pamięta pan jeszcze atmosferę sierpnia 1980 roku? Czy pamięta pan, jak się to wszystko zaczęło?- Obrazy z tamtych dni powoli zacierają się w mojej pamięci. Jednak kiedy wchodzę do sali BHP Stoczni Gdańskiej, to tamta atmosfera powraca. Pamiętam to wszystko, co w nas siedziało - ogromny zapał i gotowość do poświęceń. I wiem, że już nigdy tego nie przeżyję.
-
Dlaczego ludzie sierpnia, którzy ramię w ramię walczyli o demokrację, nie potrafią się dzisiaj ze sobą porozumieć?- Na problem ten składa się wiele wątków. W latach osiemdziesiątych mieliśmy wszyscy jeden cel. Był on jasno zdefiniowany. Jednak po zrealizowaniu tego celu drogi wielu ludzi się rozeszły. O te same sprawy walczyli przecież ludzie o różnych poglądach. I dzisiaj widoczne są różnice w ich podejściu do wielu dziedzin życia.
-
Jaką rolę w wydarzeniach sierpniowych odegrał Lech Wałęsa? Przeskoczył przez płot, czy przypłynął do stoczni motorówką? A może prawda leży gdzieś w środku?- Historia z motorówką jest śmiechu warta. Strajk był przygotowywany już wcześniej i Lech Wałęsa o tym doskonale wiedział. Nie wiedzieliśmy, czy uda mu się dostać do stoczni - on sam o tym zresztą nie wiedział - ale zrobił to. Przeskoczył przez płot tuż przy stoczniowej bramie. Opowiadał o tym jeszcze wtedy, kiedy zdarzenie to dokładnie pamiętał. Dzisiaj wiele się już zmieniło i on sam dokładnie nie pamięta, przez który płot przeskoczył. Natomiast jedno jest pewne: Lech Wałęsa przyszedł do stoczni, aby brać udział w strajku. A nie po to, aby działać na rzecz kogoś innego.
-
Co pozostało dzisiaj z etosu solidarności?- Przede wszystkim pozostaje on już na kartach podręczników historii. Żyjemy w innych czasach i nie da się na dzień dzisiejszy przełożyć tego wszystkiego, co składało się na etos solidarności. To jest już historia i jako taką należy ją pamiętać. Jednak należy również etos ten pokazywać. Szczególnie wtedy, kiedy brakuje nam wzniosłych idei. Powinniśmy pokazywać ten etos jako przykład godny naśladowania. Natomiast aby mógł on powrócić, musiałaby zaistnieć specyficzna sytuacja - a takiej już chyba nie będzie. Nie chciałbym, aby powtórzył się tamten okres. Jednak - patrząc z drugiej strony - były to czasy mniej skomplikowane. Ocenić można je było bardziej jednoznacznie niż te, w których dzisiaj żyjemy.
-
Dziękuję za rozmowę.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
