Zobacz, jak nowa mama opiekuje się malutką kangurzycą.
Wyrzucona z kangurzej torby przez biologiczną matkę omal nie zamarzła na śmierć. Mała kangurzyca Tosia przeżyła dzięki Beacie Czechowskiej. Pracownica gdańskiego ZOO najpierw walczyła o życie maleństwa, a później została nową mamą Tosi. Od tego momentu nie rozstają się ze sobą nawet na chwilę, bo mała kangurzyca mieszka w bawełnianej torbie zawieszonej na szyi nowej mamy.
tak, zaopiekowałe(a)m się nim, a później wypuściłe(a)m na wolność39%
tak, poinformowałe(a)m odpowiednie służby o zwierzęciu w potrzebie11%
tak, w inny sposób20%
nie miałe(a)m okazji, ale na pewno zareagował(a)bym w takiej sytuacji23%
nie pomogłe(a)m zwierzęciu, bo nie byłe(a)m w stanie4%
nie, z innych powodów3%
Odkurzacz poszedł w odstawkę. Podobnie patelnia. Jest ciszej, bo w użyciu jest miotła. I zdrowiej, bo smażone kotlety zastąpiły zupy. - Bo Tosia boi się dźwięku odkurzacza i skwierczącego jedzenia na patelni, więc trzeba było pozmieniać trochę rzeczy w domu - tłumaczy Beata Czechowska, która z dnia na dzień stała się nową mamą malutkiej kangurzycy.
Kiedy kilka tygodni temu pracownica ZOO otworzyła rano drzwi do domku kangurów, zobaczyła na podłodze zesztywniałe z zimna ciało małej kangurzycy. Pierwsza szybka myśl: nie żyje. Druga równie szybka: a może jednak żyje, trzeba ratować! Z kangurzątkiem schowanym pod kurtką Beata Czechowska pobiegła w kierunku słoniarni.
Tam czekała już na nią asystentka z gorącym termoforem. Przy kaloryferze rozpoczęły ogrzewanie ciała maleństwa. Wkrótce pojawił się weterynarz gdańskiego ZOO. Podał pacjentce glukozę. - Kangurzyca zaczęła powoli ruszać uszami. Na szczęście udało się odratować maleństwo, a wyziębienie obyło się bez skutków ubocznych, takich jak na przykład zapalenie płuc - opowiada Michał Targowski, dyrektor Miejskiego Ogrodu Zoologicznego w Gdańsku.
Tosia przeżyła. Nie mogła jednak wrócić do torby biologicznej matki, która ją odrzuciła. - Może matka zestresowała się lub chciała ratować siebie kosztem maleństwa. Może też uznała, że mała kangurzyca jest za słaba, bo nie ma w pełni rozwiniętej stopy i brakuje jej jednego palca w łapce - zastanawia się Targowski. Dyrektor ZOO radzi jednak, aby nie osądzać zbyt surowo kangurzej matki. Bo standardy macierzyńskie wśród australijskich torbaczy i rozwiniętych ssaków są zupełnie inne.
Maleństwo trafiło więc do bawełnianej torby zawieszonej na szyi Beaty Czechowskiej. - Zrobiłam ją ze swojego jaśka - uśmiecha się nowa mama Tosi, a mała kangurzyca co jakiś czas wychyla z torby główkę, aby dać się pogłaskać. - Ma mięciutkie futerko i delikatne, kruche kości. W końcu waży niewiele ponad 1,3 kilograma - wylicza pracownica ZOO i chwilę później sięga po butelkę. Kangurzyca chwyta za smoczek i pije mleko z herbatką. To specjalna mieszanka. Bo Tosia ma wrażliwy układ pokarmowy.
- Na początku trzeba było ją karmić co półtorej godziny, także snu w nocy było niewiele. Teraz jest trochę lepiej, bo maleństwo chce pokarmu średnio co dwie i pół, trzy godziny - wylicza nowa mama, której życie toczy się obecnie wokół maleństwa. Razem jedzą, razem sprzątają w domu, śpią też w jednym łóżku.
- Do snu przykrywam Tosię dość ciężką kołdrą. Śpi wtedy spokojniej, bo ma wrażenie, że jest w kangurzej torbie, która okrywa ją szczelnie i ogrzewa - zdradza Beata Czechowska. Jest szczęśliwa, ale też zmęczenie macierzyńskimi obowiązkami daje się powoli we znaki. - Bo to praca 24 godziny na dobę - przyznaje Andrzej Gutowski, asystent działu hodowlanego, który wychowywał niegdyś innego torbacza - walabię Bennetta o imieniu Gacek. Odchowany samiec wrócił do stada. W przypadku Tosi jest to także możliwe, ale najprędzej za kilka miesięcy. Na razie mała kangurzyca przygotowuje się do świąt. Spędzi je z rodziną pani Beaty i długowłosym owczarkiem niemieckim o imieniu Lando.
Orangutan lubi książki kucharskie, a lutungi jawajskie słuchają przygód Winnetou. Zobacz, co czyta się małpom w gdańskim ZOO.
Zobacz, co jedzą na śniadanie mieszkańcy gdańskiego ZOO i jak wyglądają kulisy przygotowywania posiłków dla 1200 zwierząt.
Będzie biedna kobieta musiała karmić je własną piersią ha ha , a tak na poważnie to piękny gest !!! Wszystkim życzę WESOŁYCH ŚWIĄT !!!
Ninka
11 lat
00
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-12-14 16:19
ale musi miec torbe ;-)
11 lat
00
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-12-14 18:20
Brawo, brawo, brawo Pani Beato
Już dawno nie czytałem artykułów, z takim zapałem i uśmiechem na twarzy. Zdrówka dla Pani i Tośki :-)
WildChicken
11 lat
70
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-12-14 19:39
Jaka słodziutka,aż chciałoby się przytulić.:))
Inka
11 lat
10
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-12-14 21:28
Ale jak sie ten kangurek troszeczke odchowa to
odplaci jej sie w postaci prawego sierpowego i po bani. To nie sa wygodne zwierzeta do tresowania.
Arkowiec
11 lat
12
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-12-14 21:57
Słyszałem ,że karmi je własną piersią.
Ijbhjcvf
11 lat
05
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-12-15 07:02
jak się czyta takie newsy to się lżej na sercu robi :)
3miast
11 lat
30
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-12-15 21:01
tosia.
brawo pani Beato.Ma Pani wielkie serce.takich ludzi jak Pani wiecej potrzeba.dla ktorych los zwierzat nie jest obojetny.gratuluje.Tosia za Pani opieke miloscia zaplaci.
Witam Pani Beato! Jestem pod dużym wrażeniem Pani Wielkiego Serca, wszak to wyzwanie poświecic sie maleństwu tak potraktowanemu przez los.Uważam ,że ma Pani duzo siły i cierpliwosci , optymizmu do wychowania kangurka czego życze z całego serca. Chylę czoła. Pozdrawiam i napiewam wielkim optymizmem...sukcesow w dalszej pracy...
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
