Fakty i opinie
  • Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport
Wiadomości
Dodaj raport
Fakty i Opinie Wiadomości
Facebook E-mail Messenger WhatsApp Kopiuj link Więcej

"Brakuje nam empatii w stosunku do Ukraińców"

Agnieszka
30 września 2017 (artykuł sprzed 6 lat) 
Opinie (700)
Najnowszy artykuł na ten temat Nielegalna praca obcokrajowców to rzadkość
Szacuje się, że w Trójmieście pracuje obecnie ponad 40 tys. pracowników z ukraińskim paszportem. Szacuje się, że w Trójmieście pracuje obecnie ponad 40 tys. pracowników z ukraińskim paszportem.

Szacuje się, że w Trójmieście pracuje obecnie ponad 40 tys. pracowników z ukraińskim paszportem.

fot. Ivan Kmit/fotolia.com

- Brakiem empatii, zrozumienia i wściekłością na siebie nawzajem wykończymy się sami (...) Jesteśmy lepiej ubrani, bardziej obyci, bardziej pachnący, więc możemy czuć tę wyższość i niechęć? - pyta retorycznie nasza czytelniczka, pani Agnieszka, którą zbulwersował opublikowany w czwartek artykuł dotyczący problemów z pracownikami z Ukrainy.



W ubiegły czwartek opublikowaliśmy artykuł naszego czytelnika, pana Karola, który w dosadnych słowach wyraził swoje niezadowolenie z powodu sytuacji, jaka przytrafiła mu się w markecie Biedronka w Baninie. Czytelnik twierdził, że nie mógł liczyć na pomoc sklepowego personelu, bo nikt z zatrudnionych tam pracowników z Ukrainy nie znał języka polskiego.

Czytaj również: W tym sklepie nikt nie rozumie po polsku

Wkrótce po publikacji treści listu pana Karola, z naszą redakcją skontaktowała się pani Agnieszka*. Czytelniczka również przesłała nam swój list, w którym wyraziła zdecydowany sprzeciw wobec protekcjonalnego traktowania pracowników zza naszej wschodniej granicy. Poniżej publikujemy jej przemyślenia.

"Przeczytałam tekst Pana Karola, czytelnika Trojmiasto.pl, o pracownikach w Biedronce. Potem trafiłam w sieci na kilka karykaturalnych form, przeinaczeń tego tekstu, pod którym byliście podani jako źródło. Zrobiło się z tego coś na kształt "Polacy są wściekli na Ukraińców pracujących w sklepach". A ja się wściekła nie czuję. Dlatego postanowiłam zabrać głos w dyskusji.

Zastanawiam się, co Pana, Panie Karolu, tak naprawdę wkurzyło? Czy na pewno fakt, że nikt nie mógł wskazać Panu miejsca, gdzie znajduje się kukurydza w puszce? Czy to ostatecznie dopełniło czary goryczy, bo tak naprawdę spóźnia się wydanie auta z salonu o tydzień, a pan już sprzedał stare auto, ogrodnik nie przyciął tak krzewów, jak Pan polecił, a żona zrobiła awanturę o rachunek ze sklepu z nartami i nie udało się Panu ukryć, że w Pana mniemaniu stare są już za bardzo zużyte, by zacząć z nimi sezon?

Może mieszkając w domu pod miastem marzył Pan o idylli, a cały ten idealny obraz psują Panu obcy, przyjezdni z Ukrainy, którzy do tego pracują w jedynym lub najbliższym sklepie, gdzie można kupić produkty na grilla? Zapewniam Pana, że ci pracownicy z Biedronki woleliby być gdzie indziej. Byłoby im wygodniej posługiwać się ojczystym językiem. Nie ułatwia Pan, Panie Karolu, im życia w tym obcym kraju. A przecież mogło być dość pięknie.

Polacy od kilkudziesięciu lat uciekają za granicę bez znajomości języka. Najpierw z powodów politycznych, często do USA, potem do "Niemca" za lepszym życiem, ostatnio Wielka Brytania i Norwegia stała się ich celem. Pełno ich właściwie wszędzie. Dlatego myślałam, że z taką historią migracji mamy większe szanse, by przyjąć Ukraińców może nie z miłością, ale empatią. Dać im tak potrzebne wsparcie, do którego wystarczy wyrozumiały uśmiech, pogodne spojrzenie. Tym bardziej, że proces asymilacji jest dość łatwy, języki bardzo podobne, wręcz zrozumiałe, pochodzenie czy kultura dość bliska.

Na moim osiedlu pracuje mnóstwo pracowników z Ukrainy. Pracują w ogrodnictwie, sprzątają, pieką i sprzedają w pobliskiej piekarni. Te dziewczyny są zawsze uśmiechnięte. Bardzo się starają. Pracują od 6 rano. Ostatnio kupiłam u nich pączka. Przyniosłam do domu i okazał się z czekoladą. Za jakiś czas przydarzyła mi się podobna sytuacja. Mówię do mojego 10-letniego syna: "Kurcze, znowu mi dała z czekoladą, a nie marmoladą", na co on odpowiedział: "Mamo musisz mówić z dżemem, nie z marmoladą. Marmolada brzmi zbyt podobnie do czekolada i im się może mylić".

Ostatnio zawoziłam go szkoły. Gdy wyjeżdżaliśmy z parkingu, akurat szła Pani z wózkiem ze sprzętem do sprzątania. Igor powiedział: "Znam tę panią, kiedyś mnie zaczepiła, ona jest z Ukrainy. Też miała takiego pieska jak my, ale musiała go zostawić mamie, bo tu wynajmuje pokój i nie mogłaby mieć psa". Czy długo jeszcze będzie taki mądry i otwarty? Czy nie zmieni go wpływ innych osób?

Igor ma w klasie kolegę, który też przyjechał z Ukrainy z tatą. Zaczęło się spokojnie, bo Tisza mało mówił i unikał kontaktów. Z czasem wyszło, że trudno mu się jeszcze komunikować biegle w naszym języku. Od jakiegoś czasu jeden z chłopaków mu dokucza. "Hej, czemu ty nie mówisz po polsku, tępaku, nie możesz się nauczyć?". Całe szczęście, ktoś staje w jego obronie i mówi "To ty się naucz po ukraińsku, jak takiś mądry". "Ja umiem po ukraińsku. Job twojo mać" - odpowiedział ze śmiechem agresor.

Dzieci uczą się takich zachowań w dużej mierze od rodziców. Czy Pana dziecko, Panie Karolu, też tak jest uczone w domu? Co Pan powiedział, jak wrócił z Biedronki wściekły na napływ pracowników z Ukrainy?

Jesteśmy lepiej ubrani, bardziej obyci, bardziej pachnący, więc możemy czuć tę wyższość i niechęć? A może tak szybko zapominamy jacy byliśmy jeszcze wczoraj? Może jest tak, jak w kawale o murzynie, który marzył by być biały. Gdy jego modły zostały wysłuchane, nikt z jego rodziny tym się nie zainteresował, co murzyn skwitował tekstem: "Jestem od 10 minut biały, a już ci czarni mnie wkurzają".

Wczoraj wracałam wieczorem z Sopotu. Miałam fajny wieczór, jechałam zrelaksowana. Samochód umyty, muzyka głośna, było już ciemno, przycisnęłam gazu. Traktem konnym jechały auta rodziców na rejestracjach z ościennych województw, przywożących na studia swoje pociechy. Skręcali głównie w kierunku politechniki i Akademii Medycznej. Nie znali dobrze trasy, gubili się, ciągle zwalniali, w ostatniej chwili zmieniali pasy lub dawali kierunkowskazy.

Przeklęłam pod nosem wkurzona, że wytrącają mnie z mojego błogiego nastroju. To był moment, w którym zapomniałam, że ja też jestem napływowa i nie dalej niż 20 lat temu z przerażeniem wyjechałam na drogę, po której jeżdżą tramwaje. W mieście, w którym robiłam prawo jazdy, w ogóle ich nie było.

Miałam okazję ostatnio usłyszeć opinię, że w 2040 roku wykończą nas roboty. To bardzo optymistyczny wariant. Pewnie brakiem empatii, zrozumienia i wściekłością na siebie nawzajem wykończymy się sami. I zanim czytelniku napiszesz opinię "Spieprzaj do swojej pipidówy", to wiedz, że marzę, by rozwój sztucznej inteligencji poszedł w takim kierunku, by nauczył cię miłości i tolerancji do drugiego człowieka. A zwłaszcza empatii. Ty lub twoje dziecko też możecie kiedyś stać się napływowym elementem. Choćby to miało stać się za sprawą lotu kosmicznego na inną planetę."
*imię zostało zmienione
Agnieszka

Co Cię gryzie - artykuł czytelnika to rubryka redagowana przez czytelników, zawierająca ich spostrzeżenia na temat otaczającej nas trójmiejskiej rzeczywistości. Wbrew nazwie nie wszystkie refleksje mają charakter narzekania. Jeśli coś cię gryzie opisz to i zobacz co inni myślą o sprawie. A my z radością nagrodzimy najciekawsze teksty biletami do kina lub na inne imprezy odbywające się w Trójmieście.

Zobacz także

Ukraińcy i pracownicy ze wschodu w Trójmieście (19)

Opinie (700) ponad 100 zablokowanych

  • 2017-09-30 16:48

    (1)

    Tak tak niech Pani sobie pogada, sytuacja podobna w Norwegii, Niemczech, Anglii, wchodzi d sklepy któryś z obywateli tych państw a tam sami Polacy i tylko język Polski. Czy ucieszył by się tak jak Pani i był wyrozumiały? Każdy zna odpowiedź

    6 lat

    • 9 5

    • 2017-10-01 15:18

      Mieszkam w Anglii i zapewniam Cie, że takich szopek nie ma. Ci którzy nie znają języka komunikatywnie nie rozkładają nawet towaru. Takie sytuacje mają miejsce natomiast w fabrykach, choć i tutaj szefowie zatrudniają osoby władające językiem jako kierowników zmian tak aby ułatwić wszystkim życie.

      Anka

      6 lat

      • 1 0

  • 2017-09-30 16:52

    czytanie ze zrozumieniem p. Agnieszko (2)

    Z Agnieszka z całego listu wydedukowala tylko słowo Ukrainiec nie zważając na istotę problemu. Jesteśmy w Polsce, mówimy po Polsku. Ciekawe co by Pani powiedziała, gdyby zjadła tego paczka będąc uczulona na czekoladę i wylądowała na SORze. Dalej byłaby taka tolerancyjna? A może to my mamy teraz uczyć się ukraińskiego, żeby niechcący nie zostać poddtrutym? Myślimy p. Agnieszko, myślimy

    6 lat

    • 43 8

    • 2017-09-30 17:54

      Dobrze mówisz!!! Dopiero jakby jej się coś przez te ukrainki stało albo jej bachorowi to byłby lament i płacz że niedouczonych do pracy przyjmują. A tak to tolerancyjna się znalazła

      Anty upa

      6 lat

      • 10 2

    • 2017-10-01 00:59

      Jprdl. Mówimy po polsku a nie Polsku. No jprdl co za głąb.

      6 lat

      • 1 3

  • 2017-09-30 16:53

    W 2004 roku Angole tak samo reagowali na najeźdźców z Polski (3)

    Zapomniał wół jak cielęciem był

    6 lat

    • 11 11

    • 2017-09-30 16:58

      i wyszli z Uni (2)

      jaki z tego morał?

      odpowiedz sobie sam

      6 lat

      • 9 0

      • 2017-09-30 17:12

        że Anglicy to ksenofoby i nacjonaliści? (1)

        6 lat

        • 3 3

        • 2017-09-30 18:15

          że sprowadzanie milionów robotników jest dobre tylko dla kapitalistów

          dla lokalnych pracowników, to zbrodnia

          6 lat

          • 8 0

  • 2017-09-30 16:54

    Co za jakieś niemal rasistowskie enuncjacje przenoszące problemy jakiegoś faceta ze stonki na cały naród. Swoją drogą jak to możliwe że odbiera się nawet takiemu panu prawo do krytyki a przyznaje się je w treści osobnikom wypowiadającym teksty pokroju "To ty się naucz po ukraińsku, jak takiś mądry". "Ja umiem po ukraińsku. J*b twojo mać"? Ja tu widzę że ktoś ma problem nie z ukraińcami ale z polakami?! Dlaczego próbujecie zmuszać polaków w Polsce do posługiwania się obcymi językami? Jakim prawem! Zagranica. Polacy za granicą są rożni. Ale np w handlu nie znajdziesz takiego który nie mówi w języku kraju w którym przebywa. Bo jaki byłby sens takiego zatrudnić?
    Co to za teksty o zapachach? Może to autorka ma jakiś problem? Co do prawdziwego rasizmu to go w Polsce nie ma! Jest za to obfitość głupich tekstów i pieniactwa, dokładnie tak jak i na wschodzie! Co do "pipidów" to jedyne co mądrego jest w tym "felietonie", to temat do prawdziwej analizy. Dlaczego ludzie w miastach (w trójmieście w komentarzach przodują w tym mieszkańcy Gdańska) nabywają poczucia wyższości nad "wsią" "słoikami" czy tymi z innych miejscowości. To poważny problem dzisiejszych czasów.

    6 lat

    • 20 6

  • 2017-09-30 16:55

    (2)

    Ehhh ci Polacy... Bez empatii, rasistowscy, homofoby, faszyści, alkoholicy, łatwe kobiety... A w koło same przyjazne, wykształcone, inteligentne narody! Nie mówiąc już o świecie!

    Cudze chwalicie, swego nie znacie!

    6 lat

    • 20 9

    • 2017-09-30 19:25

      (1)

      Jestem homofobem,ujawniam się ,jestem z tego dumny.

      6 lat

      • 5 3

      • 2017-09-30 19:31

        Cóż, niektórzy są też dumni na przykład z bycia złodziejami.

        6 lat

        • 4 4

  • 2017-09-30 16:57

    nie ma i nie bylo nigdy narodu ukraińskiego kraj sztucznie stworzony bez historii

    6 lat

    • 19 7

  • 2017-09-30 17:00

    Bliżej mi do ludzi z Lwowa niz Wejherowa (1)

    95 procent Ukraincow w mojej pracy jest naprawde spoko. Czego nie moge powiedziec o ludziach z Weja

    6 lat

    • 9 24

    • 2017-09-30 17:13

      A ja jak najgorsze zdanie mam o ludziach z gdańska...

      6 lat

      • 2 10

  • 2017-09-30 17:08

    E tam, przesada

    E tam, przesada. Jeśli są uczciwi, dostosowują się do norm kraju, do którego przyjechali, i jeszcze pracowicie zapierniczają w sklepach czy na budowach (a ci Ukraińcy, których spotykam na codzień tacy właśnie są), to niech sobie w spokoju żyją i mieszkają.

    A odchyły i niemiłe sytuacje zawsze były, są i będą. Nawet między nami, Polakami.

    6 lat

    • 11 6

  • 2017-09-30 17:13

    polak

    empatia?zapytaj dziadka albo babcie co mysla o ukraincach? obejrzyj film Wolyn przeczytaj ksiazke o takim samym tytule I pozniej mysl o empatii

    6 lat

    • 21 10

  • 2017-09-30 17:22

    (1)

    ostatnio byłam świadkiem takiej sceny: osiedle w Gdańsku, sklep znanej sieciowej marki. na zewnątrz dwie ekspedientki Polski, młode, modnie ubrane, palą fajki. W środku za ladą uwija się Ukrainka. piekarnia obok: Pani Polka schowana za kasą, chichra się do swojego telefonu. kolejkę klientów obsługuje druga Pani, Ukrainka. wiecie co Polacy wstydzcie się. na każdym sklepie, lokalu usługowym wisi ze potrzebni pracownicy a ja ciągle mam takich znajomych co twierdzą ze pracy nie ma i wolą na zasilkach siedzieć i narzekać na przyjezdnych

    6 lat

    • 13 26

    • 2017-10-01 21:43

      tak wygląda spłata długu w XXi w ;p

      6 lat

      • 1 0

4
5
6
7
8

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Najnowsze

więcej wiadomości (19)

Najczęściej komentowane

Radna Lewicy dołącza do klubu Aleksandry Dulkiewicz

Radna Lewicy dołącza do klubu Dulkiewicz

Kiedy otwarcie Kauflandu w Gdyni? Market nieczynny, a światła już działają

Kiedy otwarcie Kauflandu w Gdyni?

więcej

Najczęściej czytane