Mało kto wie, że zaniedbany i zapomniany dziś fragment Wrzeszcza był kiedyś socjalną nowinką, opisywaną w przewodnikach turystycznych.
|
|
|
, a także rejon skrzyżowania ulic Klonowicza i Mickiewicza . Pierwotnie planowano wznieść domy dla 1200 robotników i niższych rangą urzędników. Dzięki zastosowaniu projektów najsłynniejszych architektów z Królewsko-Pruskiej Wyższej Szkoły Technicznej w Gdańsku (dzisiejsza Politechnika Gdańska), mieszkańcy zyskali nowoczesne i wygodne, jak na tamte standardy, kilkupokojowe lokale, niekiedy z dostępem do niewielkich, przydomowych ogródków. Nie bez znaczenia była też bliskość kolei.) - pracował w Urzędu Rzeszy ds. Wewnętrznych. Także ostateczna nazwa nieco późniejszej, niż pozostałe, ul. Sochaczewskiej (Maximilian-Block-Weg) po 1931 r. wpisywała się w ten nurt - z dawnej nazwy Neptunweg (ul. Neptuna) została przemianowana na cześć wieloletniego prezesa towarzystwa budowlanego działającego na terenie osiedla.. Wprawdzie już kilka lat później na mapie ostatnie dwie ulice zmieniły nazwy (ul. Żywiecka została ostatecznie określona mianem Otto-Schrey-Weg; dumny tytuł ul. Pawła Beneke zaczęła nosić większa i ważniejsza arteria, która prowadziła do Nowego Portu - obecna al. Marynarki Polskiej), ale w mniej więcej tym samym czasie plac u zbiegu ul. Mickiewicza, Klonowicza i Kochanowskiego zyskał miano Skagerrakplatz (Skaggerak - cieśnina duńska).
2010-03-15 13:28
Bardzo dobry i potrzebny artykul! Chcialbym dodac tak na marginesie, ze nazwa Skagerrakplatz miala nie tyle zwrocic uwage na istnienie ciesniny o tej nazwie co upamietnic Bitwe jutlandzka (Skaggerakschlacht po niemiecku) i poleglych w niej 25551 marynarzy cesarskiej floty
2010-03-15 19:17
2551 a nie 25551
2010-03-15 15:52
2010-03-15 17:09
pójdzie tylko na Wajdeloty niestety!
2010-03-15 17:20
ale jest pasjonatem i profesjonalistą w jednej osobie. Wrzeszcz powinien być dumny z takiego mieszkańca i historyka, którego badania wybiegają poza granice Polski.
Smutna prawda jest taka, że jak ktoś już się bierze za naukowe opracowania, to musi za wszystko płacić sam - za wyjazdy, poszukiwania dokumentów w archiwach. Trzeba samemu odcyfrowywać niemiecki gotyk. odnaleźć żyjących świadków lub pamiątki. Napisanie takiego artykułu to tygodnie, a nawet miesiące zbierania materiałów.
2010-03-15 20:49
Miałem przyjemność mieszkać w niej 3 lata, na studiach i było naprawdę ok. Do centrum blisko, nad morze tak samo. Menelia i żulerstwo może i była, ale nigdy nie było, żadnych problemów. Z "dresami" mozna było pokopać piłkę, ta dzielnica ma taki urok, że ludzie są sąsiadami, a nie współmieszkańcami tylko.
2010-03-15 21:21
drechole nie grały w nogę... na murawie natomiast obowiązywał strój sportowy, Ty zapewne grasz w jeansach ;)
2010-03-25 19:04
2011-02-09 13:23
:-)
2011-02-09 14:44
100 lat to niewiele by społeczeństwo naprawiało tego typu obiekty, powinno być zakupione przez jednego właściciela nie kilku, a remonty sukcesywnie byłyby wykonane
a nie apelować do społeczeństwa które i tak dużo ma do odrestaurowania zabytków
prawdziwych. Jeden taki zapadł się na Morenie i świat się nie zawalił.
2011-03-06 21:30
Kochanowskiego to bardzo ładna ulica - zwłaszcza jesienią, gdy pokrywają je złote liście. Na pierwszym zdjęciu widać były sklep "Kredyt" - jak wielu młodych ludzi z okolicy mam z nim bardzo sentymentalne wspomnienia (i z wspaniałą, uprzejmą obsługą). Ten sklep to prawdziwa legenda - naprawdę szkoda że już nie istnieje.
2015-08-27 18:21
ra. niestety obecnie zapaskudzona 'nowymi', tandetnymi kawałkami elewacji,kazdy w innym kolorze.to wyraz calkoitego bezguscia i wandalizmu.Mieszkałem na tej ulicy po wojnie, były tam piekne ogrodki, i zadbane domy. teraz chce sie plakac patrzac co idioci zrobili z tego urokliwego miejscacogito
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
