W rodzinie Hofmanów nauka trwa maksymalnie 2 godziny dziennie. Potem dzieci mają czas na rozwijanie swoich pasji. Tak wygląda życie w familii, która zdecydowała się kształcić dzieci w domu.
Nie ma stresującego dzwonka co 45 minut, przepychanek na korytarzu, nie ma lekcji i sprawdzianów, a nauczyciele pojawiają się rzadko - tak wygląda edukacja domowa, na którą kilka lat temu zdecydowała się rodzina Hofmanów z Gdańska. Dziś mają piątkę dzieci i wszystkie kształcą w ten sposób.
2014-01-12 13:32
w Polskiej Klasyfikacji Zawodów edukator i trener są wymieniani w ostatniej grupie wykładowców kursowych
2014-01-12 12:23
Moi rodzice też byli specyficzni, ale raczej w drugą stronę, reprezentowali tzw. "klasę robotniczą". Przez brak umiejętności komunikacji, brak umiejętności społecznych, inny wygląd, zawsze byłam INNA przez co nie mogłam odnaleźć się ani w podstawówce, ani w liceum, ani nawet na jednych czy drugich studiach, kiedy chodziłam tylko na ćwiczenia. Do tej pory najlepiej czuję się w domu, dlatego od czasu do czasu biorę w pracy naciągane L4 (przy moich zarobkach mogę sobie na to na szczęście pozwolić). Żałuję, że musiałam chodzić do tradycyjnej szkoły. Bardzo dużo łez w niej wylałam. To był jakiś koszmar. Mój mąż miał jeszcze gorzej, szczególnie w podstawówce. Rodzice nie pozwalali mu się spocić, bo zachoruje, nie mógł nosić plecaka, bo nie zdrowy dla kręgosłupa (jako jedyny w szkole nosił tornister), kiedy przychodził do domu z troją to dostawał pasem - za sprawą popoeprzonych rodziców wiecznie przeżywał w szkole szykany, bluzgi i był zawsze kozłem ofiarnym. Uciekał od tego koszmaru w świat komputera i teraz jest programistą, który pracuje w najlepszej firmie w Polsce i zarabia czterocyfrową kwotę. Ale co chce przez to wszystko powiedzieć - tradycyjna szkoła nie koniecznie wpływa pozytywnie na rozwój. Jak ktoś ma unikać ludzi i być "aspołeczny", to i tak taki będzie. Mało tego - jeśli ucieknie od szkolnego koszmaru w świat nauki, wybije się i będzie dobrze zarabiać to i tak odgrodzi się od "plebsu" murem prywatnego osiedla, swoje dziecko pośle do prywatnej szkoły albo sprowadzi dla niego nauczycieli do domu. I wcale nie będzie z tego powodu nieszczęśliwy. Wprost przeciwnie - będzie czuł, że odseparował się od swoich oprawców. Za sprawą standardu życia, jakie sobie zapewni, nie będzie czuł gorszy, wprost przeciwnie. Pieniądze szczęścia nie dają, ale bardzo, bardzo dużo w życiu ułatwiają. I piszę to jako osoba, która wychowała się w biednej rodzinie.
2014-01-12 12:47
2014-01-12 12:15
Jestem pełna podziwu i szacunku za zaangażowanie i pracę jaką państwo wkładacie w edukację swoich dzieci, życzę wytrwałości.
2014-01-12 11:01
więc wole posłać dziecko do szkoły niech sie socjalizuje z innymi dziećmi żeby ie było dzikie i samotne . Tak przynajmniej będzie odporne na ten brutalny świat.
2014-01-11 11:11
mamusiu ja nie chcę wstawać o 7 rano, zorganizujcie mi wykłady w domu!
2014-01-11 13:55
Te dzieci nie będą przypuszczalnie potrzebowały żadnych studiów, natomiast co do pracy...najprawdopodobniej to właśnie oni będą nadzorować pracę innych jako szefowie firm, bo uczy się ich myślenia, co na każdym etapie państwowej edukacji jest dramatycznie wypierane. Większość wychowanków polskich szkół to co najwyżej idealny materiał na urzędnika, zakładając, że mają wyniki.
2014-01-12 10:06
różnych ludzi, pracowników i klientów, a te dzieci znają tylko rodzeństwo, mamę i tatę, w dodatku robią co chcą, a w pracy tak nie ma.
2014-01-11 14:06
Szefowie firm muszą spełniać oczekiwania klientów, kontrahentów, partnerów czy inwestorów. To tez nie jest taka sielanka jak się niektorym wydaje
2014-01-11 15:25
e, to sobie wybiorą takie studia, żeby nie było wykładów., Np. e-learning, potem podobną pracę. Mi się to wydaje okropne, ale niech każdy żyje na swój sposób.
2014-01-12 02:00
e-studia, e-praca, a partnerka o nazwisku JPG?
2014-01-11 17:15
Żeby pójść na studia, trzeba mieć maturę ;)
2014-01-11 11:28
to że trzeba wstawać o 7 to mały problem w porównaniu z tym że nikt już za rączkę nie zaprowadzi na zajęcia czy do biblioteki i trzeba samemu szukać różnych rzeczy jeśli się chce coś więcej niż tylko prześlizgnąć z roku na rok. Te dzieci praktycznie studiują już na etapie gimnazjum, z egzaminami są oswojone już od podstawówki, matura czy sesja jest czymś normalnym, myślę że edukacja domowa lepiej przygotowuje do studiów (jeśli w ogóle komuś po niej będą potrzebne) niż fabryki bezmyślnych zakuwaczy zwane szkołami.
2014-01-11 12:19
Czymś normalnym? To że jak mają gorszy dzień to zamiast jechać zgodnie z planem jadą do centrum experyment też jest normalne?
2014-01-12 09:43
2014-01-12 10:03
Do pracy też nie będą musiały chodzić bo trzeba wcześnie wstawać, rodzice dadzą pieniążki na życie a dzieci zostaną edukatorami dla swoich przyszłych dzieci.
2014-01-12 09:48
zanim poszła do przedszkola na 3 godziny uwielbiałam patrzec jak lata po kompie, układa puzzle, no mały geniusz myślałam..niezwykle rozwinięta..i płakałam , że idzie do tych molochów a teraz? ma 13 lat uwielbia swoją klasę, wycieczki, wspólne zajecia, jeżdzi co roku na kolonie ..i musiałam pogodzić się z tym , że nie jest moja własnościa i , że jej nie wystarczę..teraz zalicza przedmioty bo ma ich bardzo dużo..takie życie..osobiście nie lubiłam szkoły bo byłam dzieckiem niepewnym ale corka taka nie jest, ma pozycję w grupie i nie boi się ludzi !
2014-01-12 09:41
2014-01-12 09:09
Czy gimnazjum liceum i studia też w domu? Generalnie bardzo mierzi mnie polska szkoła a przede wszystkim człowieczeństwo statystycznego nauczyciela (bardziej nauczycielki). Ale tak jak w szkole, tak i w życiu. Trzeba to niestety poznać i ogarnąć. Wydaje mi się, że pp. H. swoją innowacyjnością zakrywają ich główny problem - niechęć do świata zewnętrznego. Ale duży plus za łamanie stereotypów w sferze "jak żyć"... nietypowo!
2014-01-11 11:08
przecież takowe maja miejsce juz w podstawówce. Szkoda mi tych dzieci ale rodziców też
2014-01-11 13:02
A czy ktoś te dzieciaki zamyka w tym domu czy co?
2014-01-11 13:34
kilkuletnie dzieci raczej nie wychodzą same ot tak z domu, zazwyczaj chodzą do szkoły i tam zwierają przyjaźnie, sympatie itp. potem jak wyjdą na dwór to mają się z kim bawić, wiedza jak rozmawiać z innymi dziećmi.
W szkole uczą się tego że świat wcale nie kręci się wokół nich, że są także inni z których zdaniem muszą się liczyć i że nie zawsze się dostaje to co chcą. Tymczasem pani Hofman wyraźnie mówi "dzieci robią to co chcą". Nie życzę im źle ale to mogą być kolejne ofiary tzw bezstresowego wychowywania
2014-01-11 14:10
Ja myślę, że ona ma na myśli to, że nie są zmuszane do nauki niczego i nie jest to widać takie złe, skoro same chcą się uczyć.
A interakcji z innymi ludźmi spokojnie mogą się uczyć na podwórku czy gdziekolwiek indziej, w końcu przecież nie siedzą cały czas w domu.
2014-01-12 00:27
ale w szkole nie jest jak na podwórku, są obowiazki - tego w grupie mają sie nauczyc a nie tylko zabawy
obejrzałam te dzieci i jakos nie bawia sie ze sobą za bardzo, moze przez ekipę, i jakieś są ponure, może skupione, ale widać jakby wewnętrznie obwarowane jakimś murem
rodzicom też sie chyba duzo wydaje, ale ich zycie ich dzieci, oby nie leczyły, nie uczyły moich wnuków
2014-01-11 11:47
tam znajdziesz odpowiedz na to pytanie : ))
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
