Dom Młynarza w Emaus odradza się niczym feniks z popiołów. Zabytkowy budynek, który rozebrano w 2011 roku, ma już nowe ściany. Rekonstrukcja idzie pełną parą.
Na terenie, gdzie jeszcze trzy lata temu stał zabytek, który potem niefrasobliwie rozebrano, stanęło ogrodzenie i tablica budowy z informacją "rekonstrukcja budynku mieszkalnego". Za ogrodzeniem widać już powstającą konstrukcję budynku. Właściciel jednak niechętnie rozmawia z mediami, bo to dziennikarze ujawnili, że Dom Młynarza został rozebrany niezgodnie z prawem.
Wojewódzki Konserwator Zabytków już w 2011 roku (tuż po rozbiórce) nakazał odbudowanie zniszczonego zabytku. Teraz to jego inspektorzy egzekwują realizację tego nakazu.
- Będziemy przyglądać się budowie. Musimy mieć pewność, że realizowane są nasze wytyczne, dotyczące m.in wykorzystania elementów ocalałych po rozbiórce, czyli krokwi i cegieł. Budynek musi też nawiązywać do oryginału - informuje
Marcin Tymiński, rzecznik Wojewódzkiego Urzędu Konserwatora Zabytków.
Przypomnijmy: trzy lata temu właściciel tzw. zespołu Młyna Emaus zaplanował przebudowę tego obiektu. Był przekonany, że
wolno mu rozebrać stary, zniszczony budynek i odbudować go w takim samym kształcie, ale z nową konstrukcją.
Czytaj też:
Gdański EmausWyburzenie zabytku może nastąpić wyłącznie wtedy, gdy zostanie on skreślony z rejestru. Na to wyraża zgodę jedynie minister kultury. Sprawa bezprawnej rozbiórki trafiła do sądu. Jednak na podstawie opinii rzeczoznawcy, mówiącej o bardzo złym stanie zburzonego budynku, została umorzona.
Dom Młynarza w zasadzie będzie zupełnie nowym obiektem, którego bryła i elewacja będą nawiązywać do zabytku, a dokładniej do jego wyglądu po przebudowie z lat 20. XX wieku. Zostaną w nim wykorzystane detale architektoniczne charakterystyczne dla tamtego okresu, takie jak gzymsy, ręcznie nakładany tynk, stolarka okienna i drzwi wejściowych, a także częściowo mansardowego dachu krytego dachówką. Na parterze zaplanowano funkcje usługowe, a na poddaszu mieszkalne.
Zespół Młyna Emaus składał się z trzech budynków, stojących w splocie ulic Kartuskiej, Nowolipie i Łostowickiej. Dwa z nich trafiły do rejestru zabytków w 1971 roku, trzeci w 1997 roku. Pochodzą one z XIX i początku wieku XX, choć tradycje wypieku chleba są w tym miejscu znacznie starsze. Pierwszy młyn powstał w Emaus w XV wieku. Przed wojną kompleks składał się jeszcze z piekarni i gospody. W dwóch zadbanych i odrestaurowanych budynkach znajdują się prywatne firmy, które dzierżawią obiekty od właściciela terenu.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
