Pełen energii, prący do przodu, odrzucający za siebie obozową czapkę więźnia Auschwitz - taki jest Witold Pilecki w wizji Macieja Jagodzińskiego-Jagenmeera, który jednogłośnie wygrał konkurs na rzeźbę rotmistrza. Statua zostanie odsłonięta 17 września przed Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.
2019-05-01 20:19
w żałobach narodowych też
2019-05-01 21:27
... taki cokół mu dali
2019-05-01 22:54
Moim zdaniem lepsza byłaby poświęcona bohaterowi wystawa w środku z multimediami . Z komentarzem, jaki był kontekst, jakie zasługi miał rotmistrz. Z refleksją na temat, a nie tylko chwała bohaterom.
Muzeum powstało aby przestrzegać przed wojną, a nie upiększać wojennych bohaterów. Co więcej, pewnie to samo zdanie miałby rotmistrz Pilecki, pewnie pragnął pokoju , aby jego kraj rozkwitał.
2019-05-01 23:23
Jedno nie wyklucza drugiego. Może być i pomnik i wystawa w muzeum.
2019-05-01 23:45
Najzabawniejsze jest to ze najwiekszy fanklub Rotmistrza sklada sie z antysemitow (kibole, ONRy, MW itp.)
2019-05-02 00:49
Marzy się taki piękny pomnik ułana na koniu w galopie.
2019-05-02 06:09
2019-05-02 09:06
Pułkownik Pilecki jest jednym z moich bohaterów. Podziwiam go za odwagę i żałuję jego tragicznego losu. Był wyjątkowy, niepowtarzalny i niezastąpiony. Zasługuje na pamięć, wspomnienia, pomniki i naśladowanie.
ALE
chyba jednak jego pomnik nie powinien stanąć pod Muzeum II Wojny Światowej. W zamyśle powstało ono po to, żeby upamiętnić losy wszystkich ludzi zaplątanych w losy tej wojny. A były ich miliony, różnych narodowości, różnych losów. Myślę, że to Muzeum powinno się stać przestrzenią wspólną dla nas wszystkich, potomków ludzi minionej wojny światowej. To nie była wojna jednego, czy nawet kilku tysięcy bohaterów, to była wojna milionów ludzi, którzy walczyli o przetrwanie biologiczne i moralne, wojna, która zmieniła wszystko w postrzeganiu człowieczeństwa. Dlatego przestrzeń Muzeum powinna pomagać w budowaniu wspólnoty, jednoczyć, skłaniać do refleksji i wymiany myśli.
Może dobrym pomysłem byłaby fontanna, taka do której można wejść, przy której można posiedzieć ,porozmawiać, posłuchać muzyki, zjeść jakąś przekąskę... Niech będzie tam poidełko dla ptaków, nasadzone rośliny, niech znajdzie się miejsce do tworzenia: może jakaś ściana, na której można zostawić swój podpis, refleksję po odwiedzinach w muzeum, po spotkaniu z historią i teraźniejszością, może miejsce, gdzie można usypać z piasku, kamieni, płatków kwiatów, ziaren zbóż jakieś swoje wrażenie po wizycie w muzeum. Później takie artefakty można rozmontować, zbudować inne, a ziarna chętnie zjedzą ptaki....
Udowodnijmy sobie nawzajem, że nie daliśmy się zabić tej wojnie, że nadal żyjemy, tak zwyczajnie: żyjemy!
2019-05-05 17:58
tanecznym krokiem.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
