Franciszek Jamroż i
Dariusz Śmiałkowski - byli prezydenci Gdańska - idą do więzienia na 3 lata. Decyzja jest nieodwołalna. Pieniądze z łapówki, którą wzięli, zostały wydane. Pytanie, przez kogo?
Oskarżeni o korupcję kilka lat temu, wczoraj zostali prawomocnie skazani przez Sąd Apelacyjny w Gdańsku. Sędzia
Kazimierz Klugiewicz: -
To, że obaj przyjęli korzyść majątkową w wysokości prawie 50 tysięcy marek niemieckich, nie ulega wątpliwości.Zaważyły zeznania dwóch innych oskarżonych w tej sprawie:
Romana Grzeni i
Janusza Tazbira. Obaj (skazani prawomocnie już wcześniej) zeznali - sami siebie obciążając udziałem w przestępstwie - że Jamroż i Śmiałkowski zabiegali o łapówkę, zaś oni pośredniczyli między prezydentami a łapówkodawcami, to jest niemiecką firmą ISPO.
Według sądu, wyznania Grzeni i Tazbira są prawdziwe: przyznali się, że sami wzięli łapówki (po 10 tysięcy marek), opisali mechanizm procerderu i role poszczególnych osób. Ważną misję podjął Roman Grzenia, wówczas radny, który 20 maja 1994 roku pojechał do Niemiec, żeby "wydusić od ISPO pieniądze dla prezydentów". I udało mu się: w sumie wydusił Grzenia ponad 48 tysięcy marek.
Jamroż od początku afery nie przyznaje się do winy, ale nikt mu nie wierzy - w grudniu ub.r. taki sam wyrok wydał gdański Sąd Okręgowy. Sędzia Klugiewicz tłumaczył wczoraj, skąd ta niewiara.
- Najpierw zaprzeczał, że ma nielegalne konto w Szwajcarii, by wreszcie ulec pod ciężarem oczywistych dowodów. To oznacza, że jest człowiekiem niewiarygodnym.- To było przestępstwo popełnione w białych rękawiczkach - mówiła w grudniu sędzia
Małogorzata Domagała.
Kara więzienia to nie koniec represji pod adresem Jamroża i Śmiałkowskiego. Zapłacą jeszcze po 20 tysięcy złotych grzywny. Inną zupełnie opłatą - po 4,4 tysiąca - są koszty postępowania w Sądzie Apelacyjnym.
Z sądzonych w Gdańsku (Janusza Tazbira skazał sąd w Bydgoszczy) trzech łapówkarzy tylko Roman Grzenia wyraził skruchę.
- To sprawiedliwy wyrok - wyznał w grudniu. -
Mam nadzieję, że po ukaraniu będę mógł rozpocząć nowe życie i patrzeć ludziom w oczy.Ten ostatni był także członkiem Rady Nadzorczej Gdańskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej, a od
GPEC wszystko się zaczęło. W 1993 roku firma zaplanowała docieplenie części bloków mieszkalnych w Gdańsku. Wybór padł na Stogi, bo tam GPEC doznało największych strat ciepła. Jakimś sposobem Grzenia nawiązał kontakt z niemiecką firmą ISPO GmbH, która zajmowała się rozwiązywaniem takich problemów. Radny energicznie lansował niemiecką metodę docieplania. Przekonał do niej prezydentów Gdańska. Z inspiracji Jamroża, w grudniu 1993 roku doszło do pierwszego spotkania przedstawiciela ISPO w Polsce z wiceprezydentem Śmiałkowskim. To wtedy ten ostatni zażądał od Niemców 15-20 proc. "gratyfikacji za podpisanie kontraktu". Zbliżały się wybory samorządowe, pieniądze były podobno potrzebne na kampanię. Filia niemieckiej ISPO - ISPO Bydgoszcz skontaktowała się z centralą. Ta przystała na 10 proc. Korzystając z tych samych łączy, ściślej za pośrednictwem Grzeni, który wyjechał do Niemiec, prezydent przekazał kontrahentom zza Odry numer swojego nielegalnego konta w Schweizerischer Bankverein w Genewie, gdzie miała wpłynąć gotówka.
Skrupulatni Niemcy zabrali się do liczenia i 30 maja 1994 roku prezydent Gdańska wszedł w posiadanie 48 tys. 318 marek 49 fenigów niemieckich - dokładnie równowartość 10 proc. od sumy kontraktu, 9,8 miliarda ówczesnych złotówek.
Prokuratura wpadła na trop transakcji po upływie kadencji w 1994 roku. Były już prezydent trafił do aresztu w lipcu 1996 roku, tego samego dnia, w którym pieniądze zniknęły z konta. Do korzystania z jego zasobów były upoważnione trzy osoby: Jamroż, jego córka Małgorzata i znana gdańska dziennikarka Jolanta G.-A., ówczesna konkubina prezydenta. Prokuraturze nie udało się oficjalnie ustalić, kto pobrał gotówkę ani też kto ją "skonsumował", ale kilka osób wie, kto to taki...
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
