O.K.
2003-12-04 14:45
Gallux mnie też jest wstyd, że zarabiam 4-5 razy mniej niż mój odpowiednik na zachodzie i jako człowiek odpowiedzialny nie podjął bym się opieki nad dzieckiem, które wymaga operacji za 100 000$. A że będzie się nazywało Jurgen a nie Jurek albo Helen a nie Helena, no wybacz...
2003-12-04 14:48
idąc konsekwentnie twoim tokiem rozumowania, jak ci się urodzi "wadliwe" dziecko to równiez oddasz je do adopcji?
2003-12-04 14:50
olisie
dla dziecka to jest często jedyny sposób na powrót do zdrowia
ale troche jest mi nieswojo, że nie stać nas na takie operacje (przecież to nie zdarza sie czesto)
a stać na rencine dla dzieciaka po 400 do końca życia???
2003-12-04 15:01
Trzy razy przeczytaj, może zrozumiesz. To co proponujesz to nie konsekwencja, to k****stwo polegające na naginiu mojej wypowiedzi do twoich parchu potrzeb. Nie pójdę twoim śladem i nie powiem KONSEKWENTNIE co myślę o twoich starych. Płyń.
2003-12-04 15:05
Wszystkie dzieci są nasze, to jasne. Ale jak ktoś nie rozumie że dylemat podjęcia się opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem z "bidula" (często kolejnym w domu), a opieką nad własnym dzieckiem które urodziało się niepełnosprawne to dwie różne sprawy. Jurgen zawiąż sobie małego na supeł, nie rób innych Jurgenów.
2003-12-04 15:13
raczej bym ci adopcji nie proponował z powodu twojej ewidentnej nadpobudliwosci
to nie było by dobre nawet dla zdrowego dziecka
uważam po prostu, że użyłeś głupiego argumentu - (pozostawienie niepełnosprawnego dziecka w domu dziecka z powodu braku kasy... naprawdę), ale widzę, że nie bardzo potrafisz go obronić w normalnej dyskusji
2003-12-04 15:14
moi "starzy" mnie chcieli pomimo moich wszystkich wad, ale ty to nie wiem gdzie się wychowałeś
2003-12-04 15:29
ty masz chyba faktycznie jakieś problemy
olis dobrze mówi - większość osób w naszym kraju wybierze do adopcji raczej dziecko zdrowe niż wymagające kosztownej opieki medycznej, mało ludzi na to stać po prostu bo jesteśmy raczej mało zamożni
a jak widać państwo niechce pokrywać już tych kosztów
decydują się na to ludzie z zagranicy (mający możliwość finansowania leczenia)
wcale to nie znaczy że oni kochają gorzej niż polscy rodzice
ta miłość jest taka sama i nie ma co zawracać głowy głupimi uprzedzeniami
2003-12-04 15:29
chyba mnie zle zrozumieliscie.
Akorat na odwrot .Wsieka mnie ze w taki sposob traktuje sie ludzi angazuja sie uczuciowo a wytyka sie im pieniadze ktore dostaja. Jestemcalkowicie za dotowaniem takich rodzin i uwazam za uwlaczajace instytucje takie niefortunne stwierdzenia
2003-12-04 15:37
Wierszyki jurgenku zdradzają, że masz na portalu dwoistą naturę (dr jackyl and mr hyde ?). Lubię zaczepki pod warunkiem, że nie wmawia mi się braku podstawowych uczuć.A chamstwu - jak uczył hydraulik należy się przeciwstawiać siłom i godnościom...Wyjaśnię ci to co napisałem jak pastuch swojej trzodzie.
Podjęcie decyzji o wychowaniu własnego niepełnosprawnego dziecka pokazuje jakim się jest człowiekiem, po prostu. Ktoś kto oddaje dziecko do domu dziecka oblewa egzamin z ludzkich odruchów, odpowiedzialności i co tam sobie jeszcze chcesz (ja jednak w takich ludzi kamieniami rzucać nie będę). Podjęcie decyzji o adopcji dziecka z bidula to decyzja zupełnie innej natury. Można mieć wielkie serce i przygarniać wszystkie takie pokrzywdzone dzieci. Czasami - jak mi się - zdaje warta jest jednak refleksja. Czy za granicą nie stworzone będą mu lepsze warunki (przede wszystkim opieki zdrowotnej). Polska służba zdrowia jaka jest każdy widzi, system edukacji integracyjnej, pomocy zawodowej dla niepełnosprawnych także. Konkludując: jeżeli Polak (a niejednokrotnie Katolik, a jakże) skrzywdził dziecko już raz, to może by tak bez wielkiego patriotycznego OJEJEJ! Germanizacja pod pozorem aborcji! dać dziecku szansę w innym kraju, choćby miał się nazywać jurgen. Z uroczystym pozdrowieniem sieg hail!
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
