W całej Polsce, mimo że od 27 lat nie ma już PRL-u, jest około 1400 nazw ulic i placów związanych z poprzednim systemem. W Gdańsku mamy do tej pory ul. Dąbrowszczaków 
i Buczka , a w Gdyni Berlinga i Rzymowskiego . Samorządy mają rok, by to zmienić, Sejm przyjął bowiem ustawę dekomunizacyjną. Kto poniesie koszty wymiany dokumentów?
Gdańsk), Karol Marks (gen. Hallera Gdańsk), Feliks Dzierżyński (al. Legionów w Gdańsku i 3 Maja w Sopocie), Karol Świerczewski (Nowe Ogrody Gdańsk), prezydent Bierut (Haffnera Sopot), nie ma też Czerwonych Kosynierów (obecnie Morska Gdynia), Armii Czerwonej (Armii Krajowej Sopot), Czerwonego Sztandaru (generała Bora-Komorowskiego ), już mało kto pamięta, gdzie były też ul. 1 Maja Targ Sienny Gdańsk) czy 22 Lipca (Armii Krajowej Gdynia). 
2016-04-11 10:22
2016-04-11 10:35
To byli członkowie tzw. brygad międzynarodowych , ochotników którzy szli z dobrej woli w celu obrony republiki hiszpańskiej . Republika Hiszpańska i rząd tej republiki był rządem legalnym powstałym w wyniku wyborów w roku 1936, kiedy zwyciężył tzw. front ludowy. W skład tego frontu wchodzili min., komuniści, choć nie tworzyli go w całości . Byli tam też socjaliści, i liberałowie. Niejaki generalissimo don Francisko Franco i Bahamonde Jefe del Estado y Caudilio de la ultima cruzada contre el komunizmo y sus complices.( to pełny tytuł tego pana po zwycięstwie nad republiką i w tłumaczeniu jest pan Franciszek Franco i Bahamonde szef państwa , wódz ostatniej krucjaty przeciw komunizmowi i jego poplecznikom. Ten pan 18 sierpnia 1936 dołączył się do wcześniej planowanego spisku oficerów , którego celem było obalenie republiki i wprowadzenie dyktatury wojskowej tak jak w latach dwudziestych była dyktatura wojskowa generał Primo de Rivera. Niestety w całości zamach się nie udał i zamachowcy zajęli część terytorium Hiszpanii , druga część pozostała w rękach rządowych. Wywiązała się tego trwająca trzy lata wojna domowa zakończona porażką republiki. Od 1939 roku do 1975 trwała nieprzerwanie dyktatura generał Franco przez lata modyfikowana i łagodzona. Ponieważ zbuntowała się cała armia regularna i stanęła po stronie zamachowców lub nacjonalistów , rząd hiszpański został pozbawiony jakiejkolwiek siły zbrojnej. W to miejsce zaczęły działać bojówki partyjne o różnej maści od związkowców po radykałów trockistowskich i anarchistów. Rząd po prostu nie panował nad sytuacją, gdzie broń trafiła już w rece cywili. Ponieważ trwała wojna domowa, to republika hiszpańska potrzebowała wsparcia. tego wsparcia nie dawały demokracje zachodnie, które prowadziły politykę nieinterwencji i zakazu sprowadzania broni dla stron walczących. Tym nie przejmował się Hitler i Mussolini, który bezpośrednio swoimi wojskami i sprzętem otwarcie wspierał stronę nacjonalistyczną. Np. Luftwaffe zbombardowała Guernikę, co jest do dzisiaj w Hiszpanii przykładem bestialskiego ataku na bezbronne miasto. Hitler trenował w Hiszpanii nowe metody prowadzenia wojny. Bez wsparcia szczególnie Hitlera Franco nigdy nie wygrałby ze swoją operetkową armią , która była zdolna do walki tylko z Riflenami w Maroku. Min. Hitler przysłał Franco samoloty, aby on sam i całe wojsko mogło przeprawić się z Maroka na wybrzeże hiszpańskie . Wobec braku pomocy ze strony państw demokratycznych swoje usługi rządowi hiszpańskiego zaoferował Stalin . Przysłał tam broń i specjalistów także NKWD, które zaczęło już budować swoje struktury poza kontrolą i wbrew rządowi republiki. Tak więc udział brygad międzynarodowych i pomocy ze strony ZSRR wynikał z braku pomocy z innej strony . Tego wsparcia bronią nie można zaś nazywać interwencją ZSRR w Hiszpanii, gdyż wszelkie działania odbywały się za wiedzą i zgodą rządu hiszpańskiego. ZSRR na razie w tej wojnie domowej nie miał żadnych interesów terytorialnych i cała "pomoc" potraktował jako dobra transakcję handlową. Kazał sobie zapłacić złotem z rezerw banku Hiszpanii. Statek ze złotem wypłynął do Odessy jako depozyt i już do Hiszpanii nie wrócił nigdy. Inna rzecz, że nastroje w wyniku wojny domowej w Hiszpanii uległy radykalizmowi. Jedne poszły za bardzo na lewo , drugie na prawo. Jednak nei można nazwać rządu republiki hiszpańskiej rządem komunistycznym, bo nie jest to zgodne z prawdą. To jest tak jakby przyjąć bezkrytycznie retorykę nacjonalistów. Zresztą do dzisiaj w samej Hiszpanii sądy są podzielone . Na pewno jednak nie traktuje się członków brygad międzynarodowych jako przejawu interwencji ZSRR i szanuje się pamięć także ich.
2016-04-11 10:41
Aby wrócić do oryginalnych nazw. Pamiętajmy, że nazwa lokalna jest takim samym zabytkiem jak budynek. Jeśli chcemy upamiętnić wielkich polaków - wybudujmy im nową ulicę, na miarę zasług. Sama zmiana zapisku w dokumentach jest lenistwem i obrazą dla miejscowych i samego patrona.
2016-04-11 11:13
Bardzo jestem zadowolona ze zmiany Jestem oddana w pelni Wielkodusznemu Ksiedzu Rydzykowi mm nadzieje ze zmienia wlasnie na ul Ksiedza Rydzyka
2016-04-11 11:23
Ojciec toruński poleca się Twej modlitwie.
Prześle druk przelewu na konto.
2016-04-11 16:42
2016-04-11 11:17
To jest część naszej historii, czasami lepszej, czasami gorszej i nie da się tego zamazać wymianą nazw ulic. Czasami patrona zmienia się na gorszego jak w przypadku al. Jedności Robotniczej. Św Wojciech to był taki odpowiednik Talibów, ISIS niósł nową religię ogniem i mieczem, mordując wszystko co popadnie.
2016-04-11 11:19
To nie ma znaczenia jak sobie nazywacie te ulice my używamy nazw przedwojennych
2016-04-11 11:48
No to się w Gdańsku zrobi miejsce dla nowych patronów np. zdrajcy Kuklińskiego albo paru czarnych w sutannach...
2016-04-11 11:56
3 maja nie pasuje ?
2016-04-11 12:54
Mówi wszystko o pani redaktor
2016-04-11 14:00
2016-04-11 13:42
Marksa, Engelsa i inne po-komunistyczne. I komu to przeszkadza? U nas najbardziej kolące w oczy (pokroju krwawego Feliksa, czy innych Marcelich Nowotków) już zlikwidowali. A czy taka Dąbrowszczaków to naprawdę konieczne? Nie ma ważniejszych problemów w Polsce, tylko nazwy ulic?
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
