Obaj trafili do Sejmu w tym roku, obaj z ramienia PO, obaj wcześniej rządzili na Pomorzu. Pierwszy był wiceprezydentem Sopotu, drugi - wojewodą. To i podobieństwo nazwisk sprawia, że Paweł Orłowski i Piotr Paweł Ołowski, choć zupełnie do siebie niepodobni, są myleni - zarówno przez posłów, jak i dziennikarzy.
wybieram tylko partię, potem jest mi obojętne na kogo zagłosuję
10%
wybieram partię i głosuję na pierwszego, albo ostatniego na liście
3%
po wybraniu partii wybieram kandydata, któremu najbardziej ufam
56%
niezależnie od partii wybieram tego kandydata, którego najbardziej cenię
31%
Zaczęło się od spraw prozaicznych - poselskiej poczty nie w tej przegródce i wyjaśnień innym posłom, że "to nie ja, to ten drugi". Później pojawiły się pomyłki większego kalibru. -
Dostałem od klubu informację, że mam przygotować krótkie oświadczenie w sprawie zmiany ustawy o gospodarce nieruchomościami. Myślałem, że to ze względu na to, że w samorządzie zajmowałem się tą tematyką - mówi
Paweł Orłowski.
Po jakimś czasie były wiceprezydent Sopotu odkrył, że coś jest nie tak.-
Przejrzałem dokumenty i zauważyłem, że zmiana, o której miałem się wypowiadać, była omawiana w komisjach, do których nie należę. Coś mnie wtedy tknęło. Zadzwoniłem do klubu i zapytałem, czy na pewno chodzi o mnie. W słuchawce zapadła cisza. Po chwili pogratulowano mi czujności, bo chodziło o posła Ołowskiego - dodaje ze śmiechem były wiceprezydent Sopotu.
Podobną historię pamięta też
Piotr Ołowski. -
Przed jednym z głosowań podeszła do nas jedna z posłanek, pytając, który to ten Ołowski. No to się zgłaszam. Ona zaś na to, że to nie mogę być ja, bo ten, którego szuka, ma ponoć czarną czuprynę, a ja przecież, jak widać, jestem raczej łysiejącym blondynem - śmieje się były wojewoda pomorski.
Mniej do śmiechu było mu tuż po wyborach prezydenckich, gdy jedna z lokalnych gazet zacytowała dość ostrą wypowiedź Pawła Orłowskiego, jako słowa Piotra Ołowskiego. Skończyło się sprostowaniem, bo, choć z jednej partii i z jednego regionu, to panowie nieco się w poglądach różnią.
Już teraz widzą jednak, że problemem mogą być następne wybory, w których obaj pewnie wystartują. Znając złośliwość losu, mogą znaleźć się na liście tuż obok siebie.
-
Nie wiem, czy w ogóle będzie to możliwe, abyśmy się odróżnili. W najgorszym wypadku otworzymy wspólne biuro i wystartujemy razem, jak bracia - żartuje Ołowski.
Wtóruje mu Orłowski: -
Chyba rzeczywiście będziemy musieli jakąś wspólną konferencję wyborczą zrobić. Żarty żartami, wierzymy jednak w to, że nasi wyborcy są świadomi i nie będą nas mylić - kończy z nadzieją w głosie.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
