Sieć tramwajowa, funkcjonująca w Gdańsku od 1873 r., ulegała wielokrotnie modyfikacjom i przebudowom. Wiele przystanków przestało istnieć lub zmieniło swoje lokalizacje. Przedstawimy kilka z nich i zachęcamy do dzielenia się wspomnieniami w komentarzach.
tak, tabliczką informacyjną albo historycznym znakiem
48%
tak, ale tylko te w obrębie Śródmieścia
8%
nie, wystarczą stare zdjęcia w książkach i Internecie
44%
Naszą sentymentalną, wirtualną podróż zaczynamy od Targu Węglowego. Tramwaje w tym miejscu pojawiły się już w 1883 r., zaś w latach 30. XX wieku układ torowy doczekał się modernizacji.
Torowisko odłączono od sieci w 1971 r. w związku z zakrojoną na wielką skalę modernizacją układu drogowo - tramwajowego w Śródmieściu.
W ostatnich latach funkcjonowania bieg kończyły i zaczynały na Targu Węglowym linie tramwajowe do niemal wszystkich dzielnic: Oliwy, Nowego Portu, na Siedlce oraz Orunię.
Jak tramwaje opanowały przedwojenny Gdańsk
Wspomniana wyżej trasa na Orunię przetrwała nieco dłużej niż układ torowy w obrębie Targu Węglowego. Torowisko ułożone wzdłuż Traktu św. Wojciecha już w 1878 r., zostało wyłączone z ruchu w 1972 r. wraz z przebudowa drogi (w okresie PRL pod nazwą Jedności Robotniczej).
Pętla tramwajowa znajdowała się w rejonie tzw. Rynku Oruńskiego - przy ul. Gościnnej. W ostatnich latach eksploatacji bezpośrednie połączenie z Oruni było realizowane wyłącznie do Targu Węglowego. Dalsza podróż, do innych części Gdańska, wymagała przesiadek.
Ponad pół wieku bez tramwaju na Orunię
Gdańsk w latach 1946-1960 posiadał połączenie tramwajowe z Sopotem. Pętla była zlokalizowana w rejonie ul. Reja. W 1947 r. do tego miejsca od strony Gdyni doprowadzono sieć trolejbusową (istnieje do dzisiaj), w efekcie czego powstał węzeł przesiadkowy.
Linia tramwajowa cieszyła się niewielką popularnością ze względu na rzadkie kursy (linia była jednotorowa), a ponadto przesiadka na trolejbus wiązała się z zakupem kolejnego biletu.
Gdy w 1952 r. uruchomiono Szybką Kolej Miejską na trasie z Gdańska do Sopotu, a rok później przedłużono ją do Gdyni, trasa tramwajowa straciła całkowicie na znaczeniu.
Torowisko rozebrano wraz z poszerzeniem al. Grunwaldzkiej i Niepodległości (w okresie PRL Stalina, a następnie 20 Października), choć w pierwszych latach powojennych rozważano dalsze przedłużenie trasy tramwajowej przez ul. Armii Krajowej (wówczas Armii Czerwonej).
Skąd w Gdyni wzięły się trolejbusy?
Wizja Trójmiasta roku 2020: autostrady i kilka linii SKM
W 1960 r. zlikwidowano także infrastrukturę tramwajową na ul. Waryńskiego we Wrzeszczu. Trasa ta kończyła się "ślepo" - bez pętli tramwajowej i możliwości przedłużenia trasy do al. Grunwaldzkiej ze względu na pobliskie tory kolejowe na nasypie.
Przystanek początkowy - końcowy był zlokalizowany w rejonie dzisiejszej ul. Białej, skąd można było dotrzeć tramwajem bezpośrednio do Nowego Portu.
Zobacz, którędy jeździły w przeszłości tramwaje
Ostatni z przystanków na naszej liście również znajduje się również we Wrzeszczu i z pewnością jest znany zdecydowanej większości czytelników. Mowa tu "Jaśkowej Dolinie", który do 2011 r. znajdował się na wysokości centrum handlowego Manhattan.
Po kapitalnym remoncie torowiska tramwajowego został on "przeniesiony" na wysokość wieżowca Olimp, co skróciło trasę przesiadek pomiędzy liniami autobusowymi. Zyskał barierki i wiaty, na co brakowało miejsca w dotychczasowej lokalizacji.
Jednocześnie wraz ze zmianą lokalizacji przystanku, przedłużono lewoskręty oraz usunięto przejście dla pieszych przez al. Grunwaldzką w śladzie historycznego rynku wrzeszczańskiego.
Gdańskie tramwaje: od wojny do nowoczesności
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
