O.K.
2004-05-21 15:30
może stworzymy jakąś społeczną inicjatywe przeciwko "rodzeniu i płodzeniu przez wszystkich" , nie bedziemy musieli potem czytac ty takich niusów jak dzisiaj
2004-05-21 15:33
co prawda to prawda konsekwencji mi brakuje napewno, robie jeden z podstawowych błędów, próbuje nadrobić czymś moją nieobecność w domu przez 9 godzin dziennie i ustępuję, potem wrzeszczę i przepraszam również, jeśli popełniłam błąd,
ALE PRACUJĘ NAD SOBĄ< TRZYM ZA MNIE KCIUKI
2004-05-21 19:16
Gallux co z toba?
2004-05-22 00:31
Może kiedyś...
2004-05-22 08:20
A ja byłam wychowywana bezstersowo i jestem grzecznym "dzieckiem".
2004-05-22 11:16
słowa nie docierają gdy nie są konsekwentne. Największe problemy wychowawcze mają samotne matki albo rodziny gdzie ojciec jest " nieobecny" - czyli nie ma autorytetu w rodzinie. Jesli ojciec i mąż jest w rodzinie szanowany jest ostoją tego co złe a co dobre. Matriarchat prowadzi do patologii. A z tym aktualnie mamy do czynienia.
W Niemczech za samo szarpanie i krzyczenie na dziecko dostaje się wizytę psychologa w domu, po miesiącu przychodzi ktoś z gminy i wizytuje czy w rodzinie nie ma patologii.
A wszystko obserwują dokładnie sąsiedzi i donoszą. Tam nie ma miejsca dla wrzeszczących matek jak w Polsce. W Polsce dziecko jest własnością matki i może ona sobie z nim robić co zechce. Taka jest smutna prawda.
2004-05-22 11:24
Jest taki stary dowcip n/t wychowywania dzieci metodą bezstresową.
W tramwaju siedzi matka z dzieckiem kilkuletnim na kolanach.Dzieciak wrzeszczy, rzuca na podłogę czapkę, szarpie matkę za włosy, pluje na szybę, kopie nogami w siedzenie na przeciw. Zachowuje się w sposób, który oburza pozostałych pasażerów. Wreszcie ludzie nie wytrzymują i zwracają matce uwagę, że powinna zapanować nad dzieckiem. Matka odpowiada, że wychowuje dziecko bezstresowo i nie będzie karcić dziecka. Ma prawo robić to co chce. Dziecko niemal terrorozyje cały przedział tramwaju. Pozostali pasażerowie mają już dość jego hałaśliwych i nieznośnych wybryków. W pewnym momencie stojący obok kilkunastoletni chłopak podchodzi do matki dziecka, wyjmuje z ust gumę, którą żuł i przykleja matce do czoła. Kobieta zaniemówiła z wrażenia i oburzenia, chłopak spojrzał na nią i mówi " Ja proszę Pani byłem wychowywany bezstresowo, mogę robić to na co mam ochotę. Tak mnie nauczyła matka, która nie uznawała karania za złe wybryki"
2004-05-22 13:33
to stary dowcip, ale jakże prawdziwy, mam nadzieje ze moich chłopaków wychowam na fajnych facetów, a błędy popełnia każdy-niestety
2004-05-22 14:17
Dzięki za rade co do psychologa oraz informacje, że z tego wyrośnie bo jest małe(ma 2,5 roku) ale czy ja pisałam, że to moje dziecko to robi?? moje dzieci obrywają od niego- starszy ma 5 lat, młodszy 1,5 roku i moja koleżanka czyli matka dziecka "łobuziaka" nie wie co zrobić bo mały nie chce nawet przeprosić a widać że robi to z pełną premedytacją...
2004-05-22 14:39
poza tym jeśli dziecko bije inne dzieci a sam nie dostaje to skąd będzie wiedział że to boli? że krzywdzi innych? nie każdy ma wrodzoną empatię a uczymy się przez doświadczenie...
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
