Prywatny las na Kozaczej Górze dzieli mieszkańców Ujeściska. Część godzi się z pomysłem właściciela, by większą część przekształcić w zadbany park miejski, a na pozostałym fragmencie wybudować domy jednorodzinne. Inni są za zachowaniem obecnego stanu rzeczy.
Dziś prezentujemy stanowisko zwolenników powstania parku miejskiego.
W dzielnicy Gdańsk-Południe, pomiędzy Ujeściskiem, Łostowicami, Orunią Górną i Zakoniczynem brakuje uporządkowanych, rekreacyjnych terenów zielonych, które byłyby dostępne dla wszystkich mieszkańców. Prywatny las, który znajduje się na
Kozaczej Górze 
mógłby stać się takim miejscem. Pod warunkiem, że z dzikiego, zaniedbanego zagajnika zamieni się wreszcie w przestrzeń publiczną z prawdziwego zdarzenia: w uporządkowany park leśny, który będzie okolicznych mieszkańców przyciągać, a nie odstraszać.
Ponad rok temu, działające na Ujeścisku Stowarzyszenie Inicjatyw Lokalnych im. Św. Ojca Pio, zainicjowało akcję, której celem miało być doprowadzenie do zagospodarowania lasu na Kozaczej Górze. Pod petycją do Urzędu Miasta podpisało się ponad 1 tys. mieszkańców osiedli położonych w okolicy lasu. Niestety okazało się wówczas, że teren jest własnością prywatną, a Miasto nie dysponuje funduszami, aby go odkupić. Nie jest również w stanie zaproponować właścicielowi innego gruntu na wymianę.
Niemniej poparcie jakim cieszyła się akcja zbierania podpisów świadczy najlepiej o tym, jak bardzo powstanie takiej uporządkowanej przestrzeni publicznej jest mieszkańcom okolicznych osiedli potrzebne. Czy zresztą do tego, że park może być znakomitym miejscem rodzinnej rekreacji, trzeba kogokolwiek przekonywać? Wystarczy spojrzeć, jak dużą popularnością cieszy się od chwili otwarcia Park Reagana na pograniczu gdańskich dzielnic
Zaspa i Przymorze. A przecież jeszcze kilka lat temu ten nadmorski las i teren ogródków działkowych raczej odstraszał, niż zachęcał do spacerów. Brudny, zaniedbany i zanieczyszczony, był ulubionym miejscem spotkań wyłącznie najróżniejszego "elementu".
Żeby to zmienić wystarczył dobry pomysł. Cały teren został posprzątany, zniknęły dzikie chaszcze, powstały utwardzone alejki, ścieżki rowerowe, stanęły ławeczki i latarnie. W parku pojawiły się kolorowe place zabaw. Z krajobrazu zniknęli różnej maści "pijaczkowie", a mieszkańcy Gdańska zaczęli nowe miejsce odwiedzać całymi rodzinami.
Podobny park moglibyśmy mieć w swoim bezpośrednim sąsiedztwie - na Kozaczej Górze. W dodatku o wiele mniejszym kosztem niż Park Reagana, gdzie milionowe koszty związane były z samą tylko gruntowną rewitalizacją terenu po ogródkach działkowych (trzeba było usunąć wszystkie pozostałości działek - drewno, gruz, fundamenty altanek, resztki ogrodzeń). Oczywiście wykonanie wszystkich prac należało zlecić specjalistycznym firmom.
Tymczasem na Kozaczej Górze nakład prac jest o wiele mniejszy - wystarczy uporządkować istniejące alejki, zainstalować oświetlenie, zadbać o dodatkowe elementy wyposażenia - ławeczki, kosze na śmieci, wybudować plac zabaw dla najmłodszych i dokonać nasadzeń zieleni. W dodatku obecny właściciel działki to firma specjalizująca się w tego typu
pracach - dysponująca własnym sprzętem i ludźmi. A zatem do adaptacji lasu do funkcji parkowej nie trzeba by prawdopodobnie angażować żadnych wykonawców zewnętrznych.
Jak wszyscy dobrze wiemy obecny właściciel lasu jest otwarty na tego rodzaju inicjatywę. Jakiś czas temu zaproponował, że trzy czwarte swojego terenu zagospodaruje jako park na własny koszt i przekaże miastu za symboliczną złotówkę. W zamian za to na pozostałej części działki chciałby natomiast wybudować kameralne osiedle.
Czy to dobra propozycja? Jedna czwarta działki (4 ha) to oczywiście sporo. Ale czy aż tak wiele, by z miejsca odrzucić tę ofertę? W zamian zyskalibyśmy 12 ha uporządkowanego parku leśnego, z którego korzystać mogliby wszyscy mieszkańcy. Dzieci ucieszyłyby zapewne nowy plac zabaw, starsi mogliby podczas spaceru przysiąść w cieniu drzew na jednej z ławek, matki nie musiałyby więcej pchać wózków błotnistymi, wyboistymi ścieżynkami. Dzięki ustawieniu latarni można by nareszcie cieszyć się walorami spacerowymi tego miejsca również po zmroku.
Oczywiście możemy też propozycję odrzucić. Działający na terenie Ujeściska
Komitet Obywatelski Obrony Lasu nie godzi się na propozycję właściciela działki i od dłuższego czasu zbiera podpisy pod petycją, która brzmi: "Głosuję przeciwko przekształceniu terenów leśnych Góry Kozaczej w grunty nieleśne". Jest to niestety sformułowanie mylące, a jego autorzy dokonali - być może nieświadomie - nadużycia, tak sformułowaną treścią sugerując wszystkim niezorientowanym, że plany przekształcenia dotyczą całego lasu, a zatem istnieje realne zagrożenie dla jego istnienia w przyszłości. Tymczasem przekształcenie uwzględnione w projekcie Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego ma dotyczyć tylko i wyłącznie jednej czwrtaej działki. Pozostała część jest, i ma pozostać lasem, i to właśnie tę część właściciel zamierza uporządkować i przekazać Miastu, czyli de facto odstąpić nam wszystkim.
Jakie są konsekwencje takiego stanowiska i tak sformułowanej petycji? Wbrew temu, co twierdzą członkowie Komitetu Obywatelskiego Obrony Lasu, "nieprzekształcenie terenów leśnych Góry Kozaczej w grunty nieleśne" absolutnie nie oznacza, że uda się ochronić drzewa przed wycinką i polepszyć ogólną kondycję lasu. Teren pozostanie bowiem w rękach prywatnych (i to - biorąc pod uwagę stanowisko Miasta - prawdopodobnie na bardzo długo). Na Kozaczej Górze nie staną co prawda domy, ale właściciel już głośno uprzedza, że upomni się o swoją własność. Zapewne zechce ogrodzić las (a zgodnie z przepisami ma do tego prawo), aby wykorzystać działkę w jakiś inny sposób. Tym samym stracimy nie tylko jedyną szansę na to, by Kozacza Góra w krótkim czasie zamieniła się w atrakcyjne i dostępne dla nas wszystkich miejsce rekreacji, ale również jakąkolwiek możliwość korzystania z tego terenu.
Warto więc zastanowić się - wykorzystamy, czy zmarnujemy szansę, jaką niesie za sobą propozycja stworzenia na Kozaczej Górze parku leśnego? Czy lepiej aby pomiędzy okolicznymi osiedlami pojawiła się wreszcie taka przestrzeń, która będzie nas wszystkich łączyć i integrować, czy aby - po ogrodzeniu przez właściciela - las stał się niedostępny i rozdzielił nas na dobre?
Temat jest gorący i zdecydowanie wart dyskusji. Dlatego chcielibyśmy zainicjować publiczną debatę dotyczącą przyszłości lasu na Kozaczej Górze. Naszym zdaniem warto, by mieszkańcy mogli poznać zróżnicowane stanowiska dotyczące przyszłości i pomysłów zagospodarowania tej działki. Mamy nadzieję, że zachęceni naszym przykładem głos w dyskusji zabiorą przedstawiciele Komitetu Obrony Lasu. A może okaże się, że ujawnią się jeszcze inne głosy i propozycje całkiem odmiennych rozwiązań.
Członkowie Społecznego Komitetu Budowy Parku Ujeścisko: Agnieszka Błonkiewicz, Leszek Kłobukowski, Adam Kocot, Barbara Kuklińska-Nowak, Teresa Kwiatkowska, Barbara Piórkowska, Krzysztof Sasak, Magdalena Skałuba, Anna Staruszkiewicz, Wojciech Suchy, Adrian Werner
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
