Fakty i opinie
  • Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport
Wiadomości
Dodaj raport
Fakty i Opinie Wiadomości
Facebook E-mail Messenger WhatsApp Kopiuj link Więcej

Poszukają potomków emigrantów w Ameryce Południowej

Michał Sielski
10 listopada 2012 (artykuł sprzed 11 lat) 
Opinie (116)
Najnowszy artykuł na ten temat Płyną do Ameryki rozmawiać z emigrantami
Wiesława i Krzysztof Rudź (na zdjęciu) tym razem wybierają się do Argentyny, Chile i na Wyspę Wielkanocną. Wiesława i Krzysztof Rudź (na zdjęciu) tym razem wybierają się do Argentyny, Chile i na Wyspę Wielkanocną.

Wiesława i Krzysztof Rudź (na zdjęciu) tym razem wybierają się do Argentyny, Chile i na Wyspę Wielkanocną.

arch. prywatne

- Żyjemy normalnie - mówi Wiesława Rudź. To oznacza, że za kilka miesięcy rzuci z mężem kolejną pracę, by na kilka miesięcy pojechać w nieznane. Tym razem do Ameryki Południowej, szukać potomków ostatniego polskiego Transatlantyka M/S Chrobry.



Lubisz podróżować w nieznane miejsca?

Wycieczka wykupiona w biurze podróży, czterogwiazdkowy hotel ze śniadaniem interkontynentalnym, przeznaczona tylko dla turystów plaża i jednodniowe wypady z przewodnikiem? To nie dla każdego, a na pewno nie dla Wiesławy i Krzysztofa Rudź.

Małżeństwo podróżników odwiedziło już m.in. Laos, Wietnam, Kambodżę, Sri Lankę i wiele innych krajów. Po tegorocznym powrocie z 9,5-tygodniowej wyprawy po Azji, do głowy przyszedł im pomysł, aby pasję połączyć z misją.

- Spacerowaliśmy w okolicach Dworca Morskiego zobacz na mapie Gdyni, gdzie powstaje Muzeum Emigracji. I zastanawialiśmy się, gdzie podziali się ludzie, którzy tuż przed wojną wypłynęli na ostatnim polskim transatlantyku M/S Chrobry. Postanowiliśmy odnaleźć ich potomków, opowiedzieć im o współczesnej Gdyni i Polsce oraz posłuchać ich wspomnień, by je potem spisać - mówi Wiesława Rudź.

Rzucam pracę i lecę

Przygotowania do wyprawy odbywają się tak, jak zwykle. Z tym, że warto pamiętać, że słowo "zwykle" rozumiane jest przez podróżników w nieco subiektywny sposób. Przykład? Większość ludzi, planując wyjazd najpierw stara się o urlop i dopasowuje go do sytuacji w pracy. Tu jest zupełnie inaczej - to praca musi się dopasować. A jeśli nie?

- To trudno. Rezygnujemy z pracy i wyjeżdżamy ze świadomością, że po powrocie będziemy szukali nowych zajęć. To tylko kwestia określenia życiowych priorytetów - mówi Wiesława Rudź.

Ona zajmuje się projektami, głównie z zakresu HR, on jest kierowcą na trasach międzynarodowych. Przez kilka miesięcy pracują i ostro oszczędzają, bo twierdzą, że ludzie dzielą się na tych, którzy o ciekawych podróżach czytają oraz tych, którzy w końcu książkę odkładają i jadą w nieznane.

Według wstępnego planu trzymiesięczna wyprawa do Argentyny i Chile zamknie się w kwocie 16 tys. dolarów. Spać będą w hostelach, pod namiotem, czasem w hotelach, a jeździć komunikacją albo motocyklami.

Komu w drogę, ten nie posiedzi

Każdy wyjazd trzeba jednak zaplanować. Tak też jest tym razem. Małżonkowie mają już za sobą wizytę w państwowym archiwum w Gdańsku i pełną listę pasażerów M/S Chrobry, którzy wypłynęli statkiem z Gdyni 29 lipca 1939 roku. 1 września znajdował się on w Brazylii, kiedy Europę zaczęła ogarniać wojenna pożoga. Większość pasażerów zdecydowała się zostać w Ameryce Południowej i nie wróciła do Polski nawet po wojnie.

Podróżnicy intensywnie uczą się też hiszpańskiego, bo pierwsze kontakty z argentyńską Polonią dowiodły, że trudno dogadać się tam zarówno po polsku, jak i angielsku. Pomocne okazać się mogą także wszelkie kontakty, więc przeczesują portale społecznościowe, są w kontakcie z naszymi placówkami dyplomatycznymi oraz Polakami, którzy wyjechali do Ameryki Południowej niedawno. Chcą znaleźć choć trzy rodziny potomków pasażerów Chrobrego.

Zasymilowani już wśród Latynosów Polacy zobaczą prezentację o współczesnej Gdyni i Polsce, opowiedzą też o losach swoich rodzin. Przekazane przez nich zdjęcia i materiały mają trafić do Muzeum Emigracji.

A co po powrocie z Ameryki?

- Najpierw szukanie pracy, potem oszczędzanie i... wiadomo. Długo na miejscu nie usiedzimy. Jak tylko wracamy, to od razu nas ciągnie w drogę, więc na pewno coś wymyślimy - śmieją się podróżnicy.

M/S Chrobry - czyli co łączy Gombrowicza i Borchardta

Ostatni transatlantyk pod polską banderą zbudowany został za 465 tys. funtów. Mieścił ponad 1,1 tys. pasażerów. 27 lipca 1939 roku został oficjalnie udostępniony, dwa dni później z Gdyni udał się w swą pierwszą podróż do Ameryki Południowej. Co ciekawe, jednym z pasażerów był Witold Gombrowicz, który wypłynął do Ameryki Południowej, by już nigdy do Polski nie powrócić - podobnie jak większość pasażerów, którzy 2 września w porcie Recife w Brazylii dowiedzieli się o wybuchu II wojny światowej.

Wtedy właśnie rejs przerwano, a kapitan Edward Pacewicz skierował statek do Southampton, gdzie natychmiast został przebudowany na transportowiec wojska. Pływał z żołnierzami, zamontowano mu m.in. działo 152 mm na pokładzie rufowym, a w kwietniu 1940 roku został wcielony do konwoju R4, który miał przetransportować wojska brytyjskie do Norwegii. 14 maja 1940 roku został zbombardowany przez lotnictwo niemieckie w Vestfjordzie. Zginęło wtedy wielu żołnierzy oraz 12 członków załogi - ocalał m.in. Karol Olgierd Borchardt, później znany pisarz. Statek tonął długo, a ostatecznie zatopiony został brytyjską torpedą.

Zdjęcia: Poszukają potomków emigrantów w Ameryce Południowej

Miejsca

Zobacz także

Podróż do Ameryki, śladami m/s Chrobry (2)

Opinie (116) 1 zablokowana

  • 2012-11-10 09:34

    Misja trochę bez sensu.

    Do krajów Ameryki Południowej również dotarła cywilizacja, w tym także Internet. Jeśli ktoś, kto tam mieszka ma polskie korzenie i trochę ciekawi go historia Polski / Gdyni - to bez problemu znajdzie o tym informacje na necie.

    11 lat

    • 16 6

  • 2012-11-10 09:42

    Najważniejsze to być szczęśliwym

    Zazdroszczę tym którzy rzucają wszystko, aby spełniać marzenia, bo niewiele osób ma taką odwagę. Brawo i gratuluje

    P.

    11 lat

    • 21 1

  • 2012-11-10 09:48

    Kaszubów tam nie znajdziecie (1)

    iich emigracja to co najwyzej Gdańsk

    by zylo sie lepiej

    11 lat

    • 10 5

    • 2012-11-10 17:36

      Kanada

      Do dzisiaj tam żyją.

      Darius Salamon von Danzig

      11 lat

      • 0 1

  • 2012-11-10 09:48

    Potomków zbirów z SS czy może komuchów ? (3)

    POlandia Syfilandia

    11 lat

    • 5 23

    • 2012-11-10 10:27

      Ty znowu o swoich starych?

      Nie interesuje mnie genealogia Twojego niskiego rodu.

      FD

      11 lat

      • 6 1

    • 2012-11-10 14:00

      jeju znowu Ty

      zmęczona

      11 lat

      • 3 0

    • 2012-11-10 21:40

      Nie umiesz czytać?

      W tekście masz przecież info, że chodzi o rejs z lipca 1939 roku. Więc skąd SS i skąd komuchy? No i najwyraźniej nie wiesz, że przed wojną transatlantykami podróżowały dwie grupy pasażerów: zamożni turyści i emigranci. Ci ostatni wyjeżdżali z biedy, licząc na zarobek w Ameryce. Część z nich to byli bezrobotni mieszkańcy Gdyni i okolic, ale największą grupę stanowili mieszkańcy Podhala, potem też Lublina i Białegostoku. Dlatego na Podhalu mówią do dziś, że każdy z nich miał w rodzinie przodka w USA. I kolejne pokolenia jeżdżą do pracy do potomstwa owych przodków.

      elka

      11 lat

      • 2 0

  • 2012-11-10 09:58

    szukajcie, szukajcie

    piłkarska kadra czeka :)

    ulek

    11 lat

    • 11 0

  • 2012-11-10 10:05

    Podróże to najpiekniejsza sprawa. Też trochę zjechałem świata. (2)

    Na wiosnę również wybieram się do Ameryki Południowej ale Brazylia i Wenezuela na 6 tygodni. Mój całkowity koszt to 6 tys. zł.

    Wojtek

    11 lat

    • 11 0

    • 2012-11-10 10:12

      (1)

      kajakiem?

      11 lat

      • 3 2

      • 2012-11-11 00:01

        Ameryka Południowa jest tania.

        Bilety lotnicze często są promocje. Ostatnio z Pragi bilet do Rio w obie strony kosztował 1300 zł. Za 2-3$ spokojnie przeżyjesz dzien.

        Dżeki

        11 lat

        • 1 0

  • 2012-11-10 10:23

    Polecam Etiopię fantastyczny kraj, sporo zabytków. (1)

    Osławione kościoły w Lalibelii. Piękne góry Siemen. Warto jechać dopóki nie ma jeszcze wielu turystów.

    Glob

    11 lat

    • 9 0

    • 2012-11-10 23:22

      daj spokój , może jeszcze Sudan ?

      11 lat

      • 0 0

  • 2012-11-10 10:56

    Super (1)

    Naprawdę świetnie, że są jeszcze tacy ludzie, którzy kochają życie i nie boją się rzucić wszystkiego i lecieć w świat. Sam bym tak chciał, naprawdę zazdroszczę :)

    Arkadiusz

    11 lat

    • 12 1

    • 2012-11-10 11:11

      no to wio..

      nawet najdluzsza podroz zaczyna sie od pierwszych krokow, zycze wiary w siebie i powodzenia

      urbis

      11 lat

      • 2 0

  • 2012-11-10 10:59

    Zainteresowal mnie temat,bo mam potomka w niedalekiej Europie,ale... (2)

    Otoz jest to 'ale',bo o ile mi wiadomo zadna ambasada i konsulat nie udostepniaja adresow!Nawet jak jest to bliska rodzina.Wymagana jest zgoda sadu.Wiec jak ci podroznicy chca zdobyc adresy potomkow emigrantow w Ameryce?.Ja syna nie widzialem od ponad 30-stu lat,chociaz od kilku mieszkamy w jednym kraju.Moze w Ameryce nie ma takiej biurokracji jak w Europie?.Ktos wie jak obejsc sadowe procedury?;)

    ostry107

    11 lat

    • 3 1

    • 2012-11-10 13:27

      w Szwecji kazdy urzad poda Tobie dane jak kogos szukasz (1)

      ,bez problemu mozna zadzwonic do kazdego ministra i uzyskac informacje nawet potrzebne do konkursu. Nikt nie rzuci telefonu, kazdy jak ma podane poprawnie imie, nazwisko, jest obywatelem kraju to figuruje w akzdym spisie telefonow. Mozna nawet poszukac swoich przodkow nawet siegajac wstecz az do 10 wieku, bo istnieja ksiegi koscielne w Szwecji. Nie bylo tam wojen od 200 lat!!!.

      Adam

      11 lat

      • 3 0

      • 2012-11-10 16:49

        Adam,dziekuje.

        Problem w tym ,ze mieszkam w Niemczech,a tu niestety jest piekielna biurokracja.Ze spisu telefonow korzystalem,bezskutecznie.Ambasada,konsulat jw.,a internet tez niestety bez rezultatu.Byc moze jak sie wie jak szukac w tych wyszukiwarkach i o co pytac,to moze?,ale tu moja wiedza jest zbyt skromna.Pozdrawiam.

        ostry107

        11 lat

        • 0 0

  • 2012-11-10 11:06

    tam gdzie plot rozwalony i dach sie zapada .. (3)

    to wiadomo ze tam mieszkaja Polacy , tak mi mowili w Argentynie i _Brazylii..(poza wyjatkami tak bylo w latch 7o-tych i do dzis wiele sie nie zmienilo )w Ameryce polud.Polacy maja taka sama opinje jak w Europie, nieslowni, krzykliwi, ciagle klocacy sie ludzie

    bik

    11 lat

    • 5 7

    • 2012-11-10 11:52

      a skąd wiesz jaką mają opinię pytałeś się wszystkich europejczyków z osobna co sądzą o Polakach czy wiesz to tylko z internetu czy z telewizji?

      blumberg

      11 lat

      • 6 1

    • 2012-11-10 13:04

      Bzdura (1)

      Kurytyba - "polskie" miasto w Brazylii to jedno z najbezpieczniejszych miejsc w tym kraju, a znakomicie zorganizowany transport publiczny jest wzorem nie tylko lokalnym.

      W Rio na przykład wygląda to zupełnie inaczej, a fawele nie zostały zbudowane przez polskich emigrantów.

      W.

      11 lat

      • 6 0

      • 2012-11-10 23:26

        w Kurytybie na uniwersytecie pracują potomkowie Polaków !

        11 lat

        • 2 0

1
2
3
4
5

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Najnowsze

więcej wiadomości (2)

Najczęściej komentowane

Jak zaprojektować centrum dzielnicowe Południa?

Jak zaprojektować centrum Południa?

Zrobili rowerzystom drogę kosztem kierowców. Rowerzyści nie chcą z niej korzystać

Rowerzyści dostali drogę, której nie chcą

więcej

Najczęściej czytane