Adoptując zwierzę ze schroniska czy od fundacji musimy być świadomi, że do końca jego życia będzie ono pod skrzydłami tej organizacji. To oznacza m.in. kontrole, a w skrajnych przypadkach nawet możliwość odebrania go właścicielowi. Przekonał się o tym nasz redakcyjny kolega, który przygarnął kota, a następnie musiał go zwrócić.
2013-04-15 18:43
Adopcji zwierząt powinno być jak najwiecej. pani artykuł nie jest pozytywny. Widać też, że ma Pani mieszane uczucia co do arogancji kolegi z redakcji, ktory nie czytał umowy, ale pozwolił sobie na chamskie aroganckie zachowanie wobec ludzi , ktorzy odpowiadaja za zwierzęta. Czy tylko dlatego, ze jest się dzienikarzem? Pamietam, ze kiedys jeden dziennikarz jechał bez biletu i próbował wymusić an kontrolerze by go puścił bo jest dziennikarzem, po czym gdy ten nie ustapił obsmarował go w swojej gazecie. Sądzę, że dziennikarze powinni podwyższyć poziom etyki u przestać załatwiać prywatne porachunki
2013-04-15 11:47
To są koty pani Pindy to co wam ludzie do nich. Niech je ma po co jej je zabieracie, ona je kocha i z trudem się z nimi rozstaje. Adoptując je od niej spodziewajcie się częstych najść, kontroli i podglądania. Nie znajdziecie spokoju i nie będziecie mieli możliwości cieszyć się kotkiem bo i tak wam go kiedyś odbierze żywego czy martwego. Od do końca wg tej umowy należeć będzie do niej. To prawie tak jak nabycie samochodu w lizing.
2013-04-15 18:42
Autorka tekstu bezczelnie przekoloryzowała sprawę, bo partner z redakcji jest niedajmutem w takim stopniu, że kotem nie potrafi się odpowiednio zaopiekować.
A uczciwy człowiek nie ma się czego bać.
Tylko dziadostwo Twojego pokroju się przejmuje tymi "wizytami".
2013-04-15 13:37
Nie było żadnych "najść" i "podglądania", tylko telefon, podczas którego opiekunka, która przekazała wyleczonego i odchowanego kota ze swojego domu, usłyszała, że nowy właściciel ma prawo go zabić. Jak widać, masz bardzo głębokie poczucie własności, i zwierzę to dla ciebie jak mebel lub samochód, ale tylko taki kupiony na własność, a nie w leasing.
2013-04-15 18:25
Ale chce byc na topie i zeby o mnie mowiono... niewazne co niewazne kto ale zeby mowiono.
2013-04-15 11:45
Przygarnianie to dla mnie najsłuszniejsza droga wiązanie się ze zwierzęciem, które ma być naszym przyjacielem. Kupowanie ma w sobie pewne znamię niewoli i przedmiotowego traktowania zwierzęcia. Kupujemy, kiedy chcemy czegoś ładnego, sprawnego, wydajnego, o sprawdzonych właściwościach, a przygarniamy, bo "dobrze mu z oczu patrzy", "bo taki bezbronny bidulek" itd. Zbyt duża chęć kontroli prowadzi do obłędu i zamienia ludzi w automaty, bo kontrola wymaga standaryzacji działań i odsuwa na bok instynkty. Po jakimś czasie taki zestandaryzowany człowiek zaczyna siebie oceniać swoimi miarami i popada w depresję, zwłaszcza, jeśli mu coś z wiekiem zaczyna szwankować.
Jeśli wiec chcemy np. psa przewodnika, dla niewidomego, dobrze jest go kupić ze sprawdzonego źródła, żeby dał się dobrze wyszkolić i był łagodny, a jeśli czworonoga do którego chcemy sie czasem odezwać, to proponuje przygarnąć przybłędę i najwyżej zbadać go u weterynarza.
2013-04-15 18:07
Ale fundacja nie zajmuje się wychowywaniem ludzi i martwieniem się o ich depresję, tylko znajdywaniem jak najlepszego domu dla zwierzęcia.
Ludzie są nieodpowiedzialni, np. jakieś studentki, które dla ozdoby WYNAJMOWANEGO mieszkania potrzebują kotka.
2013-04-14 11:56
Kilkoro wolontariuszy współpracujących z fundacją VIVA. Jeżdżą na interwencje, ratują chore i/ lub poranione zwierzęta, leczą je, sterylizują i szukają dla nich domów stałych - własne mieszkania traktując jako domy tymczasowe. To ludzie naprawdę z powołania, walczą o życie i zdrowie każdego zwierzaka, nie biorąc za to ani grosza. Zerknijcie do nich na stronkę.
2013-04-15 17:14
popieram
2013-04-14 22:54
2013-04-15 17:10
Ale nie wszyscy pracownicy Promyka są tak regulaminowi,pozdrawiam zwłaszcza pana,który aktywnie prowadzi stronę Promyka,to dzięki niej mam teraz Larę( dawniej Hanę) i Bruna(dawniej Borysa)
Niebawem wybieramy się do Promyka z wizytą :))
2013-04-15 17:05
Przygarnęłam z Promyka 2 psy w krótkim odstępie czasu i za każdym razem odbyło się to podczas JEDNEJ wizyty w schronisku.Może dlatego,że wiedziałam jakich psów szukam(duże,po kastracji/sterylizacji i w co najmniej średnim wieku - jeden z psów ma 11 lat), ale wydaje mi się,że to norma a nie wyjątek.Nikt mi nie mówił o kilku spacerach,zabrałam psa tylko na krótki spacer obok schroniska.Może pani z Promyka nigdy nie była obecna przy adopcji a sprawę zna tylko z przepisów???
2013-04-14 15:02
Niech sobie trzymają te zwierzęta do końca świata w tej fundacji jak to taki problem.Ludzie chcą pomó,a tu takie schody.Nigdy stamtąd nie wezmę zwierzaka i odradzę to innym.Psa i kota można kupić,przygarnąć czy przywiezc od rodziny ze wsi-bez problemów z durną biurokracją
2013-04-14 23:21
2013-04-15 16:37
sam jesteś wieśniak skoro innych tak nazywasz
2013-04-14 15:05
Ktoś kiedyś w Polsce zbierał kocięta do adopcji, bez kontroli, dopóki sprawa się nie rypła, że karmi nimi węża.
2013-04-14 17:09
2013-04-15 09:01
daj wężowi swoje paluszki
2013-04-14 15:32
łącznie z historią zakatowanego kota przez kumpli policjantów, których sąd uniewinnił. To był felieton o egzekwowaniu prawa.
Ale widzę, że minusujacy mają życzeniowy ogląd rzeczywistości.
2013-04-15 15:58
Pan Łukasz powinien był powiadomić PKDT o przekazaniu kota innemu właścicielowi, mają prawo wiedzieć, co się dzieje z byłym podopiecznym. A nie potem odmawiać informacji nt. miejsca przebywania kota. Gdyby tak oddawali komuś kota i się nim nie interesowali, to byłoby nie w porządku, jest mnóstwo nieodpowiedzialnych i bezmyślnych ludzi. Zgadzam się z PKDT.
2013-04-15 15:06
Spełnić warunki Vivy jest ciężko, ja co prawda nie zajmuje się kotami a szczurkami. Nie raz starałam się o adopcję jakiejś znajdki znajdującej się pod opieką fundacji Viva gryzonie, jednak zawsze miałam za dużo szczura na cm2 klatki. Klatkę mam nie małą sprawdzoną na daną liczebność stada, bo każda próba adopcji miała na celu uzupełnienie stada. Za pierwszym razem zdenerwowałam się,że nie mogę pomóc, a przecież chce! za drugim przyjęłam decyzję z pokorą, gdyż coś zrozumiałam. Fundacje działają inaczej niż schroniska mają swój statut, wytyczne które muszą spełniać. Dane zasady nie są widzimisiem jakiegoś wolontariusza, a odgórnymi zasadami,żeby dane zwierze miało dobrze, albo nawet najlepiej jak tylko się da. Trzeba do nich podchodzić trochę inaczej niż do schronisk, bo tylko Ci ludzie wiedzą jak ciężko tym zwierzakom się pomaga i ile wraca do DT, bo się nie sprawdziła u nowego właściciela. Zwierzaki przychodzą do mnie z innych źródeł, a to sklepowa wpadka, a to znalezione na śmietniku kocham je wszystkie i pomagam na swój sposób. A fundację staram się czasem wspomóc groszem, skoro inaczej nie mogę. U mnie się nie przelewa,a le na zwierzę dam zawsze, bo ono nie przyjdzie i nie poprosi.
Fundacje działają inaczej, pamiętajmy że są to organizacje non-profit, nie ma co narzekać,że jest ciężko spełnić warunki. Jeśli nie da się w ten można zawsze pomóc w inny sposób.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
