|
2006-01-18 22:23
spotkanie z młodzieżą w Gdańsku. 82 może 83 rok nie pamiętam. Kotan wskazuje mi na młodą dziewczynę - przyjrzyj się jej - mówi - ma u nas pracować . Świeża psycholog. Nie ma co się przyglądać, Marek ma słabość do kobiet w każdym wieku, więc i tak klamka zapadła. (Tylko bez kosmatych myśli! Niewinne ojcowskie podejście) No to tak całkiem pro forma się gapię. Hmm ... niezła.
Po jakiejś godzinie pojawia się przy mnie ... I co? Nadaje się? Jak myślisz?
Hmm ... młoda ... hmm ... ładna ... hmm ... zgrabna ... Nadaje się!
No właśnie - ucieszył się Kotan
Hmm ... a może to była młoda Moby Dick ? :)))
2006-01-19 08:02
O to własnie chodzi, że na przykład terapii autyzmu nie da się zakwalifikować jako terapię pedagogiczną albo psychologiczną albo psychiatryczną. Ta dziwna ustawa używa enimatycznych pojęć i na "pomoc" chce miec monopol strasząc innych karą grzywny.
Oczywiście że "w zasadzie zdrowy" to bardzo płynne pojecie. Wymieniamy się krótkimi opiniami na forum. (I nawet nie jest to ustawa prawna:P)
To co dalej napiszę to jest uogólnienie. Z góry zaznaczam, że wobec wielu osób jest nieprawdziwe.
Duża część psychologów chce zajmować się pomocą dla w zasadzie zdrowych osób: ktoś chce sie rozwijać, ktoś przechodzi krzyzys, ktoś ma nerwicę. Skoro jest zapotrzebowanie na taką pomoc i są ludzie którzy jej umiejętnie udzielają to bardzo dobrze!
Tylko że trudno dotrzeć do psychologicznej pomocy dla osób, które nie sa atrakcyjne, czy inteligentne, a ich terapia "efektowna".
Dla pani J.K. mam bardzo dużo szacunku. Ale mało psychologów zajmuje się takimi trudnymi pacjentami, prawda?
Pomoc (na którą jest duże zapotrzebowanie) dla dzieci z ADHD jest w powijakach.
Nie wiem o rozwiniętej pomocy psychologicznej dla upośledzonych umysłowo. Być może jest, nie twierdzę.
Jest potrzeba dodatkowej terapii "wspomagającej" dla chorych psychicznie. Przypadkowe osoby które poznałam przed laty, które tu pomagały, to byli akurat lekarze i pedagodzy. Znam też kogoś po studiach plastycznych.
Akurat teraz była potrzebna pomoc staruszecce (w rodzinie) z zaburzeniami zachowania. Co jest nadzwyczajne, zgodził się na wizytę domową psychiatra, za co czuję naprawdę wielką wdzięczność. Staruszka była zadowolona ("o jak miła pani doktór!") i wszystko jest OK. A po fakcie, teraz, zauważam, że nikomu z nas przez moment nie przeszła myśl, żeby szukać pomocy u psychologa. (Znamienne).
Plus ta ustawa monopolizująca "pomoc".
I w całym tym kontekście ja jakoś nie czuję wdziećzności czy radości, że powstał jakiś ośrodek.
Powstał.
2006-01-19 08:38
ps:
to nie wokół ośrodka JK robiono wrzawę i złośliwą aferę? że narkomanów zmusza nielegalnie do pracy, pisały głupie gazety, itp? robiono trudnosci Kotańskiemu. Zlikwidowano w Gd. punkt dla narkomanów.
2006-01-19 09:16
Nie sądzę słonko.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
